علی خدایی نویسنده پیشکسوت و دبیر جایزه ادبی چهل درباره دور دوم این جایزه یادداشتی نوشته است و به بررسی ویژگیهای این جایزه پرداخته است.
اولین هدف جايزه ادبى چهل همدلی و گفتوگوی بیشتر بین نسلهای مختلف نویسندگان است. در فضای رسمی و مجازی نسلهای پیشین بر جوانان، گاه به درستی، به درشتی یا نرمی، خردههایی میگیرند اما جایزهی چهل تاییدی است كه نسل جا سنگين و مو و گيس سفيد به نسل جديد مىدهد.
نسل جوان هم گاهى به حق، از بیاعتنایی به آثارش و نخوانده ماندن گلايه دارد. ساز و کار این جایزه، نویسندگان قدیمیتر را تشویق به مطالعهی آثار جوانترها مىکند و جوانان را ترغیب به تعقيب تجربیات پیشين.
هدف دوم، بررسی کارنامهی نویسندگان است به جای یک اثر آنان. ممکن است در یک سال، به سبب شتابزدگی اثری بیش از حد یا کمتر از استحقاق خود ديده شود. جایزهی چهل کارنامهی نویسنده را بررسی میكند تا اين اتفاق به حداقل برسد و نویسندگان سایهی داور زمان را هم بر آثار خود حس کنند.
هدف بعدی، تشویق نویسندگان جوان به استمرار در کارشان است. چاپ و انتشار یک يا دو کتاب و جوانمرگى ادبي امری شایع میان نویسندگان ایرانی است. نویسندگان بعد از تجربه كردنها و در میانسالي اوج خلاقیتشان را تجربه میکنند. اگر در جوایز دیگر، به غلط یا درست، برگزیده خيال کند به اوج کار خود رسيده و دیگر نیازی به پيشروى در حرفهاش ندارد، برگزیدگان این جایزه، این پیام را از نسلهای پيش از خود مىگيرند كه امید ادبیات ایراناند و براي ماندن در اين مسير بايد بيشتر بكوشند.
بايد از نویسندگان و هنرمنداني که در این دوره، اهمیت ارتباط نسلها و سایر هنرها را برای پیشرفت ادبیات درك كردند و هم دل در اين راه كوشيدند تشكر كنم، همچنين از مكتب تهران كه اين مسير سخت و ناهموار را طي مى كند و نامهربانى ها و ناهمدلى ها را تاب مى آورد. شايد كه همين سختي ها ما را به هم نزديك تر ميكند و در ادامهي راه مصممتر.
نظرات