پنجشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۶ - ۱۲:۰۶
«دوستان قدیمی»؛ شاهکاری برای همه نسل‌ها

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) مدت‌هاست به روال معمول خود از چهره‌های مطرح داخلی پیشنهاد مطالعه آخر هفته برای کتاب‌دوستان می‌گیرد. حال بر آن شدیم تا کتاب‌ها تازه که در جهان منتشر شده، نقدهای مثبت زیادی گرفته اما به هر دلیل پرفروش نشده و به فارسی ترجمه نشده‌اند را معرفی کنیم تا افرادی که به زبان انگلسی آشنا هستند از مطالعه آن‌ها لذت ببرند. برای این هفته کتاب «دوستان قدیمی» نوشته اوسامو دازای را انتخاب کردیم که شما را دعوت به خواندن معرفی آن می‌کنیم.

خبرگزاری كتاب ايران (ايبنا) - اوسامو دازای، نویسنده مطرح ژاپنی همواره می‌کوشید تا مردم دوران خود را از معضلات اجتماعی چون بیماری روحی و روابط اجتماعی آگاه سازد. آخرین اثر وی که «دوستان قدیمی» نام دارد برای کسانی که تاکنون از این نویسنده کتابی نخوانده‌اند، شروع خوبی به حساب می‌آید. این کتاب که در سال 1946 به زبان ژاپنی نوشته شده، هنوز به زبان‌ها مختلف ترجمه شده و تحسین خوانندگانی از همه سنین را برمی‌انگیزد.

داستان «دوستان قدیمی» در سال 1946 میلادی، دو سال پیش از مرگ خودخواسته نویسنده می‌گذرد؛ به طور ناگهانی مردکی لاوبالی با لباس کار مزرعه‌اش که نشان می‌داد کشاورز است، مقابل در خانه‌ نویسنده‌ مشهور ظاهر می‌شود. او ادعا می‌کند دوست قدیمی و هم مدرسه‌ا‌‌ی صاحبخانه است. مرد صاحبخانه که پس از بمب‌باران توکیو همراه خانواده‌اش به حومه شهر نقل مکان کرده، با آنکه او را به خاطر نمی‌آورد اما اجازه می‌دهد که وارد خانه شود. دوست قدیمی که گویا حال مساعدی ندارد، وارد خانه می‌شود و شروع به نصیحت‌های پوچ و پرچانگی می‌کند. حتی هنگامی که او به همسر نویسنده بی احترامی می‌کند، مرد با وجود عصبانیت اما سکوت می‌کند تا اینکه هنگام خداحافظی با مهمان ناخوانده‌اش و دیدار کوتاه و نامفهومشان، همزمان که کشاورز سیگاری روشن می‌کند، چیزی را در دست میچرخاند و به وی نشان می‌دهد. یک حقیقت یا دروغ...

آنچه باهم به مطالعه اش پرداختیم خلاصه‌ای از کتاب کوچک و جیبی «دوستان قدیمی»، برگرفته از آخرین نوشته‌های اوسامو دازای، نویسنده پرآوازه قرن بیستم ژاپن بود.

اگر کسی تاکنون از این نویسنده کتابی مطالعه نکرده، با خواندن این اثر او را تا حد زیادی خواهد شناخت.
 

اوسامو دازای، متولد 1909 میلادی شمال ژاپن، یکی از با استعدادترین نویسندگان کشورش بود. آثار او جزو ادبیات مدرن_کلاسیک ژاپن به شمار می‌آیند. داستان های دازای با ذهنیتی شفاف،مانند آینه ای گویا زندگی شخصی اش را  روایت می‌کنند و ذهن خوانندگان بسیاری را جذب کرده اند. کتاب های او همچنین به آگاهی از موضوعات مهم زندگی مانند طبیعت انسانی، بیماری روحی، روابط اجتماعی و ژاپن پس از جنگ پرداخته اند. هم چنین او درطول زندگی روزمره اش، رهبری بوهمیان را بر عهده داشته است.
خودکشی آکووتاگاوا ضربه شدیدی برای نویسندگان جوان مارکسیست آن زمان بود چراکه آکووتاگاوا برای اکثر این جوانان بتی ادبی بود. یکی از کسانی که از مرگ آکووتاگاوا تاثیر منفی گرفت، دازای بود. او که به هنگام مرگ آکووتاگاوا هیجده سال سن داشت دو سال بعد ازآن و در دسامبر 1929 با خوردن قرص کالموتین برای اولین بار اقدام به خودکشی کرد که ناموفق بود.دازای با احتساب این خودکشی تا پایان عمر، شش بار عمل خودکشی را آزمود.او از نویسندگانی است که دو جنگ بزرگ جهانی را تجربه کرد وسرانجام  13 ژوئن سال 1948 با پشت سر گذاشته شدن جنگ جهاني دوم، قبل از انتشار این کتاب، همراه عشق زندگی‌اش در كانال تاماگاوا در توكيو خودكشي كرد و به زندگی‌اش پایان داد .

«ناانسان» و «غروب‌كنان» دو اثر شناخته شده و ترجمه شده دازای به زبان انگليسی هستند. هم چنین تعدادی ديگر از آثارش چون «بازگشت به تسوگارو» ، «بامبوي آبي» و مجموعه داستان كوتاه‌های او توسط مترجمان هميشگی او راف مك‌كارتی و جيمز اوبرايان به انگليسی برگردانده شده‌اند. آثار او با بسياری از داستان‌های معاصر نويسندگان ژاپنی چون آثار هاروكی موراكامی قابل قیاس هستند.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها