به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از لیت‌هاب - «همه خانواده های خوشبخت به هم شبیه هستند، اما تیره بختی یک خانواده بدبخت مخصوص به خود است» این جمله‌‌ای است که لئو تولستوی، نویسنده بزرگ روس با آن رمان «آنا کارنینا» را آغاز کرده است. منظور خالق «جنگ و صلح» این است که بدها ممکن است زندگی خوبی نداشته باشند، اما داستان‌های خوبی می‌توان از زندگی‌شان نوشت. زوج‌های ادبی زیادی در داستان‌ها هستند که ارتباط خوبی با هم ندارند و الگوی خوبی برای زوج‌ها به حساب نمی‌آیند. در این مطلب در پی آن هستیم بدترین زوج‌های حاضر در داستان‌های معروف را به خوانندگان معرفی کنیم:
 
- جورج و مارتا در «چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟» نوشته ادوارد آلبی
زوج بداخلاق نمایش ادوارد آلبی در سال 1962 میلادی، روز خود را با بددهنی به هم سپری می‌کنند. هر دو الکلی هستند و برای انتقام از یکدیگر از بازی‌های احساسی استفاده می‌کنند.
 
- گابریل و گرتا در داستان «مردگان» نوشته جیمز جویس
گابریل و گرتا در داستان کوتاهِ بلندِ «مردگان» نوشته جیمز جویس با یکدیگر به مهمانی می‌روند و مشکلی هم پیش نمی‌آید اما اینکه گرتا همچنان آرزوی وصال به عشق اول زندگی‌اش را، که دیگر زنده نیست، دارد نشان از زندگی شکست‌خورده‌ای دارد.
 
- هیت‌کلیف و کاترین در «بر بلندی‌های بادگیر» نوشته امیلی برونته
عشق هیت‌کلیف و کاترین از کنترل خارج شده است. وقتی هیت‌کلیف کاترین را برای همیشه از دست می‌دهد تبدیل به شخصیتی شیطانی می‌شود و حاضر است هر کسی را، که سر راه او و عشق زندگی‌اش قرار گرفته بود، از بین ببرد. روح کاترین نیز پس از مرگ هیت‌کلیف را آزار می‌دهد.
 
- جین و آقای روچستر در «جین ایر» نوشته شارلوت برونته
«جین ایر» اثر عاشقانه معروفی است اما عشق آقای روچستر به جین را می‌توان به راحتی زیر سؤال برد. آقای روچستر داستانِ «جین ایر» بی‌ادب است و مانند کولی‌ها لباس می‌پوشد تا زنان را فریب دهد و همسر اولش را در اتاقک شیروانی زندانی می‌کند!
 
- رومئو و ژولیت در «رومئو و ژولیت» نوشته ویلیام شکسپیر
از نظر بسیاری از منتقدین این داستان اصلا عاشقانه نیست و نباید از نظر خوانندگان داستانی عاشقانه و جذاب تلقی شود. این دو شش روز پس از اینکه عاشق یکدیگر می‌شوند خود را از بین می‌برند. در نتیجه، داستان «رومئو و ژولیت» به نظر داستانی احمقانه است.
 
- پتروکیو و کاترینا در «رام کردن زن سرکش» نوشته ویلیام شکسپیر
پتروکیو با کاترینا ازدواج می‌کند و با قطع کردن آب و غذا بر روی همسرش قصد رام کردنش را دارد. پتروکیو از همسرش می‌خواهد با هر چیزی که او می‌خواهد و می‌گوید موافقت کند. البته در آخر چنین اتفاقی رخ می‌دهد و کاترینا رام می‌شود اما به نظر از عناصر زوجی خوشبخت برخوردار نیستند.