وی افزود: جیمز آر همیلتون در این کتاب تئاتر را به عنوان یک قالب هنری مستقل معرفی میکند که برخلاف بسیاری از دیدگاه‌های دیگر وابسته به ادبیات نیست و اجزای مختلف آن از متن دراماتیک گرفته تا منظر یا صحنه نمایش دارای ارزشی برابر هستند.
منصوری ادامه داد: همیلتون پس از مرور تاریخ تئاتر معاصر و معرفی شیوه بررسی خود در بخش اول کتاب، سراغ بحث استقلال اجراهای نمایشی می‌رود و می‌گوید که اگر اجرای نمایشی یک قالب هنری مستقل از ادبیات باشد، آن‌گاه باید آثار نمایشی را بدون ارجاع به متونی که براساس آنها ساخته شده‌اند، به رسمیت بشناسیم.
مترجم کتاب «هنر تئاتر» به پرداختن نویسنده به چگونگی درک مخاطب از اجرای تئاتر نیز اشاره کرد و گفت: بررسی نحوه درک نمایش توسط تماشاگر نیز یکی از مباحث مهم طرح شده در این کتاب است. در این بخش این ادعا مطرح می‌شود که حتی تماشاگرانی ناهمگون نیز یک همگرایی را در توصیف آن‌چه در اجرا رخ داده نشان می‌دهند. در بخش پایانی کتاب نیز بحث ارزیابی هنری آثار نمایشی مطرح می‌شود.
منصوری در پایان سخنانش درباره جیمز آر همیلتون و پیشینه کاری او نیز اشاره کرد و افزود: همیلتون عضو دپارتمان فلسفه دانشگاه کانزاس است و عمده پژوهش‌ها و نوشته‌های او به زیبایی‌شناسی تئاتر مربوط می‌شود.
«هنر تئاتر» نوشته جیمز آر. همیلتون و ترجمه علی منصوری، در 322 صفحه و بهای 27 هزار تومان از سوی انتشارات آوند دانش روانه کتابفروشی‌ها شده است.
علی منصوری، کارگردان و مترجم حوزه تئاتر است. «چشم عمومی و گوش خصوصی» نوشته پیتر شفر، «درست و نادرست: بدعت و عقل سلیم برای بازیگر» نوشته دیوید ممت، «میان دو سکوت: گفت‌وگو با پیتر بروک» اثر دیل مافیت، «بازیگر و هدف: راهکارهایی عملی برای عبور از بن‌بست‌های بازیگری» نوشته دکلان دونلن، «تمهیدات کارگردان تئاتر: هفت مقاله درباره هنر و تئاتر» نوشته آن بوگارت، «اطلس ابر» نوشته دیوید استیون میچل و «صید ماهی بزرگ» نوشته دیوید لینچ، عناوین شماری از ترجمه‌های منتشر شده منصوری است.
نظر شما