آثاری مثل فرنگیس عیار زن ایرانی را بالا می‌برد
معصومه آباد، راوی و نویسنده کتاب «من زنده‌ام» در این آئین در سخنانی کوتاه گفت: آدم‌ها و دسته‌بندی ناکسین و مارقین که در این کتاب می‌بینیم، در طول تاریخ وجود داشته تا بتوانند بین ما فاصله بیاندازند و شک و تردید ایجاد کنند. هربار داستانی از زنان این مرز و بوم به‌ویژه در حوزه دفاع مقدس می‌خوانم، فکر می‌کنم هرکدام می‌تواند عیار زن ایرانی را بالا ببرد و ستاره درخشانی برای جامعه امروز ما باشد. به شرط اینکه بتوانیم در پاسداشت این بزرگان آنچنان هنرمندانه قدم برداریم که بتوانیم آن‌ها را جهان که علیه ما تبلیغات سوء می‌کنند، نشان دهیم.
در جنگ‌های دفاعی همه سرباز می‌شوند
مرتضی سرهنگی، مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری به‌عنوان سخنران بعدی این برنامه، اظهار کرد: در جنگ‌های دفاعی، کسی زن و مرد و پیر وجوان نیست، در این جنگ‌ها همه سرباز می‌شوند. محاسبه دنیا برای حمله به ایران درست بود؛ ارتش ما پس از انقلاب هنوز سامان نیافته بود و در ضعیف‌ترین حالت خود بودیم و عراق با توجه به این شرایط به ایران حمله کرد. اما آن‌ها روی ناگهان سرباز شدن مردم ایران حساب نکرده بودند. فرنگیس در دورترین روستاها و همه ایران از مملکت دفاع کردند.
وی افزود: نوشتن پس از جنگ در همه دنیا یک سنت است. می‌نویسند تا بگویند مردمشان چه روزهایی را گذرانده‌اند و چه اسطوره‌هایی وجود داشته و حماسه آفریده‌اند. ادبیات جنگ تا به روستاها نرود، اصالت خود را پیدا نمی‌کند. بسیاری از فرماندهان و آزادگان مه که بسیار برای مملکت فداکاری کردند، در روستاها هستند و کسی آن‌ها را نمی‌شناسد.
سرهنگی با اشاره به اینکه جنگ ما با عراق، در واقع یک جنگ جهانی سوم در یک گستره جغرافیایی محدود بود، گفت: زمانی که خبرنگار بودم با یک پزشک اسیر عراقی صحبت می‌کردم که بیان می‌کرد سال 58، سه میلیون مصری به جمعیت عراق افزوده شد تا در جنگ و هنگامی که عراقی‌ها به جنگ می‌روند، کشورشان خالی از نیروی کار نشود. ما در جنگ، از 15 کشور دنیا اسیر داشتیم که بیشتر آن‌ها سودانی و مصری بودند.
مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری، بیان کرد: امیدوارم تولید این اثر، آغازی بر این باشد که به کرمانشاه به‌عنوان یکی از پنج استان درگیر جنگ، توجه بیشتری نشان دهیم. امیدوارم این کار گشایشی در کار کرمانشاه ایجاد کند و با فعال شدن دستگاه‌ها اتفاقات خوبی در این استان رخ دهد، چراکه کارهای زیادی باید در آنجا صورت گیرد.
نقش‌آفرینی زنان در جنگ نظامی و جنگ فرهنگی
حجت‌الاسلام والمسلمین علی شیرازی، نماینده رهبری در سپاه قدس نیز در سخنانی گفت: به تمامی بانوان ارزشمند ایرانی درود می‌فرستم که در طول جنگ هشت‌ساله و تاریخ ایران، حماسه‌های فراوانی را آفریدند و سختی‌های زیادی را تحمل کردند. بانوان ایرانی در طول هشت سال جنگ تحمیلی یک نقش را برعهده داشتند و بعد از جنگ هم در عرصه‌ای دیگر نقش‌آفرینی کردند که همچنان ادامه دارد.
وی ادامه داد: شیرزنانی که ادامه‌دهنده راه حضرت زینب (س) هستند، در جنگ هشت‌ساله، حماسه‌های فراوانی آفریدند که یکی از این شیرزنان، فرنگیس حیدرپور است. نمایی از ایثار و دلاوری ایشان و زنان تاریخ ما، در این کتاب منعکس شده است. هرچند ما نمی‌توانیم لحظه لحظه‌های حماسه‌هایی که این شیرزنان در طول جنگ حس کردند را درک کنیم. این نمونه‌ای از حماسه زنان ما در آن دوران است که باید هم در ایران و هم در جهان، تبیین شود. هم جوانان ایرانی و هم دنیا باید بدانند زنان ما در تاریخ جنگ و جمهوری اسلامی، چه عظمتی را آفریدند.
حجت‌الاسلام والمسلمین شیرازی، تصریح کرد: این نقش تنها در جنگ نظامی نیست، بلکه در جنگ فرهنگی هم زنان ما حماسه‌آفرینی می‌کنند که نمونه‌هایی از آن را در خلق آثاری درباره جنگ هشت‌ساله می‌بینیم. همه کسانی که حماسه آفریدند و حماسه‌ها را ثبت کردند باید تقدیر شوند. شاید حدود سه دهه قبل که رهبری از اینگونه کتاب‌ها حمایت می‌کرد، حتی حوزه هنری هم متوجه نبود چه گنجینه‌های خلق می‌شود. نویسندگان این کتاب‌ها مطمئن باشند، در آینده حقیقت این جنگ و حماسه‌ها برای ملت ایران و جهان روشن خواهد شد.
با این کتاب‌ها می‌توانیم آدم‌های بهتری باشیم
معصومه سپهری، نویسنده کتاب‌های «نورالدین پسر ایران» و «لشکر خوبان» دیگر سخنران این آئین بود که گفت: در تمام غم‌ها، شادی‌ها، رنج‌ها، اضطراب‌ها و تمام قدم‌هایی تلخ فرنگیس، همه شریک هستیم. گرچه نمی‌توانیم ذره‌ای از آلام این خانواده کرمانشاهی را تکه تکه شدن عزیزانشان را دیده‌‌اند، درک کنیم. گذشت روزگار نشان خواهد داد که این کتاب‌ها چه کردند و چه بار سنگینی از هویت این کشور را به دوش کشیدند. با این کتاب‌ها می‌توانیم آدم‌های بهتری باشیم.
وی افزود: فرنگیس حیدرپور و مهناز فتاحی نویسنده کتاب، نشانه هستند. تا فتاحی‌ها نباشند، امثال فرنگیس در خلوت خود فراموش می‌شوند. کاش با این کتاب‌ها درست برخورد و کاری کنیم نویسندگان آن‌ها پررنگ‌تر شوند و بدانند که جایگاه حقوقی‌شان رعایت و حفظ می‌شود. کسانی که با این حقیقت دفاع مقدس گره خورده‌اند، نمی‌توانند از دفاع مقدس ننویسند. اگر فضا را برای آن‌ها مطمئن‌تر کنیم، ان‌ها متکثر می‌شوند. متاسفانه در سال‌های اخیر تمرکزمان را از کار در این حوزه از دست داده‌ایم ولی واقعا دوست داریم به این امر بپردازیم.
سپهری، اظهار کرد: مطمئنا این کتاب ترجمه خواهد شد و از روی آن فیلم هم ساخته می‌شود، امیدوارم از راه درست و با رعایت همه حقوق مادی و معنوی راوی و نویسنده کتاب این کار صورت گیرد تا الگویی برای ادامه مسیر نوقلمان باشد. امیدوارم سرنوشت فرنگیس برای هم ما تلنگری باشد. در صفحات آخر کتاب، احساسی جز شرم نداشتم. هر ایرانی این کتاب را بخواند، احساس می‌کند که چقدر مدیون این خانواده است. امیدوارم جامعه ما این نقیصه را جبران کند. اگر روحیه غیرت، ایمان و سختکوشی فرنگیس را به زنان و مردان خود نشان ندهیم، دچار خسران خواهیم شد.
نویسنده کتاب «نورالدین پسر ایران»، در پایان گفت: دریایی از گنجینه‌های غنی در دل امثال فرنگیس و رزمندگان و جانبازان و خانواده‌های آن‌ها نهفته است که خبرنگاران و نویسندگان ما می‌توانند به آن‌ها بپردازند. چه دنیا ادبیات ما را به رسمیت بشناسد یا نه، اگر این خاطرات و حماسه‌ها مکتوب شوند، روزی وجدان تاریخ متوجه خواهد شد که ملت ایران برای دفاع از میهن و هویت خود، چه سختی‌هایی را متحمل شده است. روح و فضای جنگ و یاد آن افتخارآفرینی‌ها، در جامعه ملتهب امروز می‌تواند کمک کند با عزت و سربلندی از این دوره سخت هم عبور کنیم.
زنان ایرانی به‌صورت ویژه‌تر حمایت می‌خواهند
مهناز فتاحی، نویسنده کتاب «فرنگیس» با اشاره به اینکه این کتاب به همه ایران تعلق دارد، بیان کرد: در طول این سال‌ها هرگاه با فرنگیس حرف زدم همراه با اشک و آه و غصه بود، ولی وقتی خبر چاپ و بعد تقریظ رهبری بر این کتاب را به او اطلاع دادم، از ته دل خندید.
وی ادامه داد: در این اثر، قلم من و تبر فرنگیس یکی هستند. اگر روزی فرنگیس توانست با تبر سرباز بعثی را بکشد، امروز قلم من هم همان نقش را دارد. فرنگیس ابتدا مایل نبود خاطراتش را بیان کند تا اینکه از پدرم که نظامی و دردکشیده بود و از خودم برایش گفتم و پذیرفت که سفره دلش را باز کند. خوشحالم این کتاب ما را به هم پیوند زد.
این نویسنده گفت: هنوز در کشور ما، مین‌ها قربانی می‌گیرند و مردم نجیب و دردکشیده کرمانشاه هنوز پرونده ایثار و جانبازی ندارند. بانوانی که در گوشه گوشه ایران قلم می‌زنند، شاید به لحاظ مسافت از هم دور باشند، ولی دلهایشان به‌هم نزدیک است. در این کتاب حتی فرزندان من هم سهیم هستند چون پذیرفتند مادرشان گاهی نباشد و بنویسد. زنان ایرانی به‌صورت ویژه‌تر حمایت می‌خواهند. می‌طلبد زنان با داشتن یک انجمن ویژه، حمایت شوند و در این صورت مطمئن باشید که بهتر از قبل قدم برمی‌دارند. فرنگیسی که یک روز مایل به بیان خاطراتش نبود، امروز برای کتاب و مطالعه در نشست‌های کتابخوانی، تبلیغ می‌کند.
آرزو دارم رهبری را ببینم
فرنگیس حیدرپور راوی کتاب «فرنگیس» نیز در سخنانی کوتاه با لهجه زیبای کرمانشاهی خود، اظهار کرد: سال 59 زمانی که نیروهای بعثی به ایران و شهرها و روستاهای مرزی حمله کردند، در روستای ما هشت نفر از خانواده و بستگان رفتند تا جلوی آن‌ها را بگیرند که نیروهای بعثی ماشین آن‌ها را مورد حمله قرار داده و هر هشت نفر شهید شدند و ما داغدار شدیم. بعد عده‌ای دیگر رفتند تا جنازه‌ها را بیاورند. همزمان با بمباران، از یک طرف داغدار بودیم و باید هشت شهید را دفن می‌کردیم و از سوی دیگر بقیه مردها هم برای ایستادن جلوی تجاوز دشمن رفته بودند. عزادار، سیاهپوش و ناراحت بودیم.
وی افزود: وقتی نیروهای بعثی به روستا آمدند، مردم همه در کنار یک تپه جمع شدند و بچه‌ها گرسنه و تشنه بودند. با مشورتی که انجام شد من و پدرم داوطلب شدیم که به روستا برویم و آذوقه و وسایل موردنیاز بیاوریم. دو نیروی دشمن نزدیک چشمه بودند که با تبر یکی از آن‌ها را کشتم و در یک کشمکش نفر دوم را هم اسیر کردیم و نزد بقیه مردم روستا بردیم.
فرنگیس حیدرپور گفت: از چاپ کتابم خیلی خوشحالم و از مهناز فتاحی و همه کسانی که برای چاپ آن زحمت کشیدند، سپاسگزارم. بسیار خوشحالم که رهبری بر کتاب تقریظ نوشته و این موضوع خیلی مرا دلخوش می‌کند. با وجود همه مصیبت‌ها و رنج‌هایی که دیده‌ام، آنقدر از این حال و هوا خوشحالم که غصه‌هایم را فراموش کردم. فقط آرزو دارم رهبر را ببینم.
بهناز ضرابی‌زاده، نویسنده کتاب‌های «دختر شینا» و «گلستان یازدهم» نیز در این آئین با ابراز خرسندی از چاپ این اثر به خاطره‌گویی پرداخت و احساس خود را درباره آثاری از این‌دست بیان کرد. در این برنامه همچنین پونه نکویی و افشاریان دو تن از بانوان شاعر جوان کشور، به شعرخوانی پرداختند.
در بخش پایانی این آئین، یک نسخه از تقریظ رهبری بر کتاب «فرنگیس» به فرنگیس حیدرپور و یک نسخه از تقریظ به حوزه هنری اهدا شد.
نظر شما