پس از انتشار بیانیه شعر حجم در زمستان سال 1348 خورشیدی، که امضای برخی چهرههای شعر معاصر از جمله یدالله رویایی، پرویز اسلامپور، محمود شجاعی، بهرام اردبیلی و هوشنگ آزادیور را پای خود داشت یکی از کسانی که در دهه پنجاه با نوشتهها و شعرهایش، پیگیرانه در تبیین موازین شعر حجم کوشید منصور خورشیدی بود. تلاش او در کنار نوشتن شعر با انتشار دیدگاههایش در مقالات و نقدهایی که مینگاشت در شناخت موازین شعر حجم بسیار اثرگذار بود.
خورشیدی در نوشتههایی چون «لبریزی زبان و فرم و کارکرد کلمه در شعر حجم» و نیز «حیرت عظیم حجم» و «بررسی شعرهای رویایی» و بسیاری مقالات و نوشتهها در نشریات داخل و خارج کشور، تلاشی ارجمند را در این جهت سامان داد و در کنار مطالب تئوریک به انتشار چهار دفتر شعر «خطابههای کهنسال کودکی»، «از فکرهای با تو»، «آبی ناگهان»، و «سجاده روی ماه بینداز» پرداخت.
یدالله رؤیایی در یادداشتی در حاشیهٔ کتاب خود برای یکی از شاعران نوشتهاست:در شکستن نام منصور خورشیدی بود که «خورشید» را در گیومه "---" گذاشتم که سایهای از شمس باشد. خواب جنازه در تشییع، و یک ترازوی کوچک بر بالای سنگ تراشکاری شدهاست؛ و در پائین، بر صیقل سنگ چهرهٔ زائر میشکند. بر شکست چهرهٔ «خورشید» که آنکه میماند همیشه منفعل از مرگ دیگری است. آنچه میماند.»
«پروانههای پراکنده» آخرین اثر منتشر شده این شاعر به تازگی از سوی موسسه انتشارات نگاه راهی بازار نشر شده است.
نظر شما