غلامرضا درخشان‌دیلمی، پزشک متخصص و از داوران دوره‌های گوناگون جایزه کتاب سال در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) درباره کتاب «معاینات بالینی و روش گرفتن شرح حال» که به تازگی کاندیدای دریافت سی‌وششمین دوره جایزه کتاب سال شده است گفت: نسخه اصلی «معاینات بالینی و روش گرفتن شرح حال» یکی از قدیمی‌ترین کتاب‌های مرجع در علم پزشکی است و این اثر بی‌شک اثری مفید در این علم به حساب می‌آید. همچنین ترجمه جدید آن بسیار روان و به لحاظ محتوایی به طور استاندارد از سوی مترجمان ترجمه شده است.

این پژوهشگر گفت: آثاری چون «معاینات بالینی و روش گرفتن شرح حال» به شدت برای جامعه پزشکی مفید واقع می‌شوند. به ویژه پزشکانی که چندان سابقه طبابت ندارند. در کل یکی از مشکلاتی که علم پزشکی در ایران به تازگی با آن‌رو‌به‌رو شده این است که تا حدودی پزشکان در زمینه بالینی بیگانه شده‌اند و آن‌ها کمتر به معاینات جسمی بیمار می‌پردازند و تشخیص خود را منوط به عکس‌های دستگاه‌های تصویربرداری می‌دانند. خوب است که ابزار پیشرفته در دانش پزشکی جا باز کرده است اما اینکه پزشکان تشخیص خود را منوط به استفاده از این دستگاه می‌دانند به نظرم کمی سهل‌انگاری به حساب می‌آید چراکه یک پزشک باید بتواند بدون این دستگاه‌ها هم قادر به تشخیص بیماری باشد.

وی ادامه داد: ما در کشوری زندگی می‌کنیم که هنوز دارای مناطق دورافتاده و به شدت فقیرنشین هستند و درمانگاه‌هایشان دستگاه‌های پیشرفته زیادی ندارند این کتاب می‌تواند در امر تشخیص درمان به پزشکان کمک زیادی کند.

این پزشک درباره کتاب‌های تالیفی در علوم پزشکی گفت: کتاب‌های تالیفی در حوزه پزشکی بسیار کم است و کتاب‌های خوب معمولا چند سال یک‌بار تالیف و منتشر می‌شوند. در کل کم کاری زیادی در حوزه نشر پزشکی وجود دارد و علاقه‌ چندانی از سوی نویسندگان دیده نمی‌شود.
 
درخشان‌دیلمی با اشاره به این موضوع که تالیف کتاب برای پزشکان صرفه اقتصادی زیادی ندارد گفت: اگر بخواهیم از بعد مادی فرآیند تالیف کتاب را ارزیابی کنیم؛ باید بگوییم نوشتن کتاب برای پزشکان صرفه اقتصادی ندارد و من انتقادی را در این امر وارد نمی‌دانم چراکه وقتی یک پزشک شروع به تالیف علمش می‌کند زمان زیادی را صرف می‌کند درحالی که می‌تواند به جای آن به درمان بیماران بپردازد. در واقع طبابت صرفه بیشتری برای یک‌ پزشک‌ دارد اما تالیف کتاب اینگونه نیست به همین دلیل علاقه زیادی در پزشکان برای تالیف کتاب دیده نمی‌شود. 
 
وی با انتقاد از روند انتشار کتاب گفت: سیستمی نداریم‌ که از نشر کتاب به ویژه کتاب‌های پزشکی حمایت کند. در حقیقت‌ اهالی نشر باید توجه ویژه‌ای به تالیفات پزشکی داشته باشند و اگر پزشکی کتابی را تالیف می‌کند باید حمایت شود. هستند پزشکانی که از روی علاقه و صرفا بدون نگاه مادی کتاب تالیف کرده‌اند اما اسمی از آن‌ها در هیج کجای نشر پزشکی نیست بنابراین من به صاحبان کرسی‌های علمی و پزشکان این حق را می‌دهم که به مکتوب کردن علم خود علاقه چندانی نداشته باشند.
 
این پزشک متخصص راهکار اصلی و حمایت همه‌جانبه را اینگونه ارزیابی کرد: در کل  کتابخوانی و کتاب طرفدار کمی در کشور ما دارد و افراد تلاش نمی‌کنند که برای دانایی خود سمت کتاب بروند. کسی هم که کتاب می‌نویسد باید دارای پایه‌های علمی قوی باشد. امروزه کتاب‌های تالیفی در حوزه پزشکی اغلب گردآوری است؛ درواقع فقط نویسنده‌هایی که در سطح بین‌المللی فعالیت می‌کنند، مقالات و پژوهش‌های زیادی دارند و همین عامل باعث شده است که تالیفات خوب و استاندارد زیادی هم داشته باشند. در کل تالیف یک کتاب پزشکی بسیار وقت گیر است و اگر امتیاز مالی به آن نمی‌دهند دست کم امتیازات معنوی را شامل آن کنند. این همان کاری است که در کشورهای پیشرو اتفاق افتاده است.
 
درخشان‌دیلمی گفت: صفر تا صد یک کتاب به خصوص کتاب‌های دانشگاهی و پزشکی بر عهده نویسنده است و در نهایت این نویسنده است که متضرر می‌شود و ما هر سال شاهد وجود این چالش‌ها هستیم. به قول قدیمی‌ها و به زبان کوچه‌بازاری تالیف کتاب عشقی شده است.