به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، اختتامیه نخستین جشنواره «قصه‌های ننه شاهسون»، عصر دیروز 30 بهمن در پارس‌آباد مغان برگزار شد.
 

مهدی قزلی در این مراسم با معرفی خود به عنوان یکی از اهالی ایل شاهسون گفت: علاقه خود به خواندن و نوشتن را مدیون یکی از این «ننه شاهسون»‌ها هستم که در دامان او پرورش یافتم و توانستم کنار او که در کلاس‌های نهضت سوادآموزی شرکت می‌کرد، ظرف یک سال کلاس اول و دوم ابتدایی را بگذرانم و به‌گونه‌ای منشا پیشرفت من شد.

وی در ادامه ضمن تشریح زندگی ایل شاهسون گفت: ایلات بزرگی همچون شاهسون همیشه در حال جابه‌جایی هستند و همین امر باعث می‌شود که داستان‌ها و حکایات نه به صورت مکتوب، بلکه سینه به سینه نقل شود. از طرفی، در طول تاریخ این ایل‌ها، به دلیل مسائل مختلفی از جمله جنگ‌هایی همچون جنگ‌های جهانی، انتقال داستان‌ها و تجربه‌ها اولویت کمتری داشته باشد. در غیر این صورت، ما می‌توانستیم منابع بی‌نظیر ادبی از جنگ‌آوری و شجاعت‌های مردان و زنان ایلات و عشایر کشورمان داشته باشیم.

مدیرعامل بنیاد شعر و ادبیات داستانی با اشاره به نقش انجمن‌های ادبی در پرداختن به مسائل بومی گفت: انجمن‌های ادبی می‌توانند با پرداختن به مسائل فرهنگی اقلیمی و بومی خود، منشا اتفاقات بزرگ در کشور باشند. همین‌طور که انجمن ادبی ورق‌های خاموش، با نگرش ویژه به مسائل بومی، به دنبال جمع‌آوری خاطرات ایل شاهسون رفته‌اند که با تبدیل آن به ادبیات، باعث ریشه‌دار شدن و نشر این فرهنگ اصیل خواهد شد.

وی افزود: بر این باورم که فرهنگ و ادبیات ما، جز با مشارکت مردمی که انجمن‌های ادبی نمونه بارز آن است، امکان رشد، توسعه و پیشرفت نخواهد داشت.

قزلی در پایان سخنان خود، ضمن تقدیر از انجمن‌ ادبی ورق‌های خاموش، به دبیر این انجمن پیشنهاد داد، با تشویق انجمن‌های ادبی مناطق مجاور برای گردآوری داستان‌های ایلات بزرگی همچون شاهسون، زمینه برگزاری جشنواره منطقه‌ای و کشوری این رویداد اصیل ادبی را فراهم سازد.

گفتنی است، مدیرعامل بنیاد شعر و ادبیات داستانی در حاشیه این مراسم، در جلسه داستان‌نویسی انجمن ادبی ورق‌های خاموش شرکت کرد و به نقد و بررسی آثار اعضای این انجمن پرداخت.