وی ادامه داد: در این کتاب غزل‌هایی آمده است که از سال 80 تا 97 نوشته‌ام و به عبارتی گزیده‌ای از غزل‌هایی است که در این سال‌ها سروده‌ام. من پیش از آنکه ترانه بنویسم غزل می‌نوشتم و طبیعتا غزل‌های بسیار زیادی دارم که تنها بخشی از آن در کتاب آمده است و نخواستم که همه آنها را منتشر کنم. البته به این آخرین مجموعه غزل من نخواهد بود و بعد از این هم کتاب غزل خواهم داشت؛ چراکه تصمیم گرفتم غزل‌هایم را منتشر کنم.
این ترانه‌سرا با اشاره به فضای اشعار کتاب جدیدش گفت: فضای بیشتر کارهای این کتاب عاشقانه است؛ اما چند غزل اجتماعی نیز در بین آثار وجود دارد و امیدوارم کسانی که اثر را نقد می‌کنند، حتما نگاه ویژه‌ای به این بخش داشته باشند. درست است که اسم کتاب عاشقانه است و این ذهنیت را ایجاد می‌کند که مخاطب با کتاب عاشقانه‌ای روبه‌روست؛ اما فکر می‌کنم از 29 غزل 10 تا 12 اثر اجتماعی باشد.
وی ادامه داد: این نکته را نیز باید بگویم که در بین آثار این مجموعه چند غزل محاوره نیز دیده می‌شود. من زبان محاوره را جدا از زبان شعر نمی‌دانم؛ وقتی قالب شعر غزل است، به خودم این اجازه را می‌دهم تا بین این غزل‌هایی که به زبان معیار و کتابی نوشته شده‌اند، زبان محاوره هم بیاید.
ارجینی که سابقه کارهای اجرایی با خوانندگان مطرح زیادی را در کارنامه دارد در پاسخ به اینکه آیا این غزل‌ها نیز از سوی خوانندگانی اجرا شده است، گفت: در میان این غزل‌ها چند کار اجرایی هم وجود دارد. برای مثال اثر «مام وطن» در این کتاب، سال‌ها پیش از سوی محسن چاوشی اجرا شده است؛ همچنین چند اثر را نیز بابک مافی ساخته؛ اما هنوز اجرا نشده است. خیلی از غزل‌های این مجموعه قابلیت اینکه با موسیقی همراه شوند را دارند؛ چراکه نزدیکی من به ترانه روی موسیقی غزل‌های من نیز تاثیر گذشته است.
وی افزود: این روزها در موسیقی ما خوانندگان تلاش می‌کنند تا زبان ترانه‌های خود را از محاوره به سمت زبان معیار ببرند. البته تصور من این است که این فضایی است که ما از آن عبور می‌کنیم و رد می‌شویم؛ چراکه خیلی هیجان‌زده به سمت این زبان آمده‌ایم. به نظر من گروه چارتار این فضا را در موسیقی ما مُد کرد؛ به عبارتی گروهی مثل چارتار می‌آید و چنین فضایی را به وجود می‌آورد و بعد از آن شاخه شاخه‌های متعددی ایجاد می‌شود و موسیقی ما به وضعیت حال می‌رسد.
این شاعر با اشاره به توجه خوانندگان به شعرهایی با زبان معیار گفت: به نظر من این اتفاق بدی نیست و هرچه که موسیقی ما از لحاظ کلام تفاخر پیدا کند، ما در بازار ترانه می‌توانیم سرمان را بالاتر بگیریم. با این حال در میان کارهای منتشر شده، من اثر ماندگار نمی‌بینم. البته به ندرت کارهای خوبی مثل «دلبر داشتی» مهدی یغمایی با غزلی از علیرضا بدیع ما را به آینده امیدوار می‌کند. گاهی وقت‌ها به دوستان خواننده می‌گویم خیلی خوب است که روی کلام کار کرده‌اید؛ اما واقعا موسیقی کارهایتان با این نوع از کلام نمی‌خواند. من نمی‌گویم که موسیقی باید سنتی باشد؛ اما این زبان با موسیقی دایره تنبکی همخوانی ندارد و فکر می‌کنم یک هیجانی است که باید از آن رد شد.
وی ادامه داد: اشتباه نشود و دوستان فکر نکنند که ما باید از آن رد شویم، بلکه خودش کنار می‌رود. با همه این تفاسیر من این اتفاق را یک حرکت مثبت می‌دانم؛ چراکه کسانی که به این سمت می‌روند، حداقل یک فیلترهایی را در شعر گذرانده‌اند. البته به دلیل آنکه این زبان باب شده است، برخی خوانندگان از ترانه‌سرایان خود می‌خواهند که به همین زبان برای‌شان ترانه بنویسند و متاسفانه به دلیل آنکه خیلی از ترانه‌سرایان با این زبان آشنا نیستند، شاهد غلط‌های دستور زبانی و ضعف تالیف در کارهایشان هستیم.
ارجینی در ادامه اشاره‌ای به کارهای اجرایی هم داشت و اظهار کرد: محسن چاوشی از سال‌های پیش غزل می‌خواند و کار تازه‌ای نیست و همان‌طور که گفتم در این کتاب نیز غزلی وجود دارد که او در سال 83 آن را خوانده است و شاید غزل خواندن برای کسی مثل حمید هیراد کار تازه‌ای باشد. هرچند که کارهای حمید هیراد هم که در ابتدا به صورت پازلی جمع شده بود و کلی هم سر و صدا کرد، تکه‌هایی از غزل‌های شاعران بود و نگاه به این قضیه در او وجود داشته است.
وی افزود: خوشبختانه همین خواننده که کارهای پازلی می‌خواند در کارهای جدیدش به سراغ غزل‌سرایان معاصر رفته و شعر سالمی را خوانده و دیگر کار پازلی انجام نداده است؛ البته دستکاری کردن شعر هنوز در این فرد وجود دارد و باعث شده کارها ضعیف‌تر از پتانسیل‌اش منتشر شود.
شاعر قطعه ماندگار «سنگ صبور» در توضیح پتانسیل‌های شعر محاوره گفت: هر وقت که درباره زبان محاوره صحبت می‌کنم، می‌گویم که زبان محاوره به قدری قابلیت‌های ناشناخته دارد که فکر می‌کنم می‌تواند بخشی از زبان اصلی شعر ما در آینده باشد و به این شکل نیست که عده‌ای فکر می‌کنند هر کسی که به زبان محاوره اثر منتشر می‌کند، سطح کارهایش پایین‌تر از کسانی است که غزل می‌نویسند.
وی ادامه داد: من هنوز می‌بینم که عده‌ای از بچه‌های غزل‌سرا با ترانه و ترانه‌سرا با تحقیر صحبت می‌کنند و می‌گویند که ما غزل می‌گوییم و شما ترانه! این درست نیست و در همین کتاب هم چند غزل محاوره دارم که این ادعای من را ثابت می‌کند و نشان می‌دهد که غزل محاوره خیلی جا برای کار کردن دارد.
ارجینی در پایان با اشاره به نمایشگاه کتاب تهران گفت: چند روز پیش یکی از دوستان می‌گفت که امسال به دلیل ماه رمضان نمایشگاه زودتر برگزار خواهد شد و من با کنایه به او گفتم که این کار درستی است؛ چراکه مردم برای خرید کتاب که به نمایشگاه نمی‌روند و هدف از رفتن به نمایشگاه، خوردن ساندویچ و سیب‌زمینی است و اگر نمایشگاه در ماه رمضان برگزار شود، منفعت مالی نمایشگاه برای برگزارکنندگان به شدت کاهش خواهد یافت!
مجموعه غزل «عشق باید زنی جوان باشد» در 64صفحه و با قیمت 12هزارتومان از سوی انتشارات فصل پنجم عرضه شده است.
نظر شما