در بخشی از مقدمه کتاب میخوانیم: «با مطالعه و کنکاش در کتابهای مختلف درمییابیم که بشر در زمینه شناخت خوراکیها، بیماریها و ذهن و بدن به حقایق و دانش صحیح و مناسبی دست یافته است، اما ویژگیهای ذهنی انسانها و مسائل اقتصادی و اجتماعی موجب حقیقتگریزی و کتمان حقایق گردیدهاند. عدم توانایی انسان در ترک و دل کندن از آنچه که خورده و انجام داده و تجارتهایی که در این راستا وجود داشته و دارند، اجازه نمیدهند حقایق به صراحت بیان و یا تبلیغ شوند. بنابراین روند، انسان در ناامنی از بیماریها زندگی میکند و نمیتواند آنطور که باید برای زندگی و سلامتیاش تصمیم صحیح و درستی بگیرد... کسی که میخواهد به خوراکیهای طبیعی و درمانهای طبیعی روی آورد، باید آنقدر از نظر علمی و فکری خودش را قوی سازد که فریب تبلیغات و افراد بیاطلاع را نخورد و به خودش و آنچه که میداند، اعتماد کامل داشته باشد.»
گلوکز سوخت اصلی بدن
خوراک طبیعی ما طعم، مزه، بو و ظاهری دلپذیر داشته و نیازی به تخمیر، عملآوری، اضافه کردن نمک و ادویهجات نداشته و نباید تلخ و شور و ترش و تند و نارس و سفت و بدمزه باشد. شیرینی، طبیعیترین و لذتبخشترین مزه برای ماست و با ذائقه و ذهن و بدن ما سازگار است. گلوکز که سادهترین شکل قند است، مزهای شیرین دارد و سوخت اصلی بدن میباشد، چون ترکیبات آن با اکسیژن تولید آب، دیاکسید کربن و انرژی کرده و مواد مضر دیگری بر جای نمیگذارد. قند میوههای شیرین از نوع گلوکز و فروکتوز است. گلوکز به راحتی و سادگی به مصرف سلولهای بدن میرسد و فروکتوز هم به راحتی و سادگی به گلوکز تبدیل شده و یا بهصورت چربی در بدن ذخیره میشود.
خوراکیهای طبیعی اعتیادآور نیستند
خوراکیهای طبیعی اعتیادآور نیستند. خوراکیهای غیرطبیعی بهواسطه مواد مضری که دارا هستند یا در بدن تولید میکنند، اعتیادآور هستند. نمک، خوراکی طبیعی انسان نیست و جزو مواد میباشد، چون هیچ مواد ساختاری، انرژی و املاحی به بدن نمیدهد و بنابراین اعتیادآور است. نمک نه جزو خوراکیهاست و نه جزو املاح. یک ماده ترکیبی غیرقابل تجزیه است و جزو مواد مخرب و مضر محسوب میشود. خوراکیهای مضر موجب عادت و وابستگی ذهنی و بدنی شده و اعتیادآورند. حتی مصرف مداوم آب یا نوشیدنی داغ پس از مدتی موجب اعتیاد میشود. دانهها، اعتیادآورترین خوراکیها هستند و نمک بدتر از همه آنهاست. هر چقدر خاصیت اعتیادآوری برای مواد یا خوراکی بیشتر باشد، مضرات و مخاطراتش برای سلامتی بیشتر خواهد بود. خوراکیهای اعتیادآور بر عملکرد غدد و بیوشیمی بدن تاثیرات عمیقتری میگذارند.
آیا عسل یک خوراکی طبیعی است؟
زنبور به جمعآوری شهد گیاهان میپردازد و ابتدا آنرا به معده خود میبرد و در آنجا با مواد نگهدارنده اسیدی آغشته میسازد تا اینکه فاسد نشود و حشرات آنرا نخورند. موم عسل هم یک ماده سمی است. خوردن عسل به تنهایی مرسوم نیست و معمولا با غلات خورده میشوند. بنابراین مصرف عسل با غلات موجب میشود تا بیشتر از حد معمول در معده باقی بماند و مقداری از قند آن تبدیل به الکل شود. آیا میتوانیم عسل را بهعنوان یک خوراکی طبیعی برای خود تلقی کنیم؟ خوراک طبیعی انسان باید دارای آب زیادی بوده و اندازهای هم چربی و پروتئینهای طبیعی و ویتامینها و املاح و مواد دیگری داشته باشد که عسل از همه لحاظ فقیر است. اما بهنظر میرسد که مصرف عسل بههنگام ناشتا بهواسطه مواد اسیدی که دارد بتواند میکروبهای معده را از بین ببرد و شاید موم موجود در آن نیز اینکار را بکند.
نخستین چاپ کتاب «خوراکیهای طبیعی» در 225 صفحه با شمارگان یکهزار به بهای 30هزارتومان از سوی انتشارات کدیور راهی بازار نشر شده است.
نظر شما