در ابتدای نشست، موسوی که در کارنامه ادبی خود داستان‌های برگزیده در جشنواره‌ها و مسابقات یوسف، حیرت، بانه و بسیج در سال‌های ۹۶، ۹۷ و ۹۸ را دارد، یکی از داستان‌های مجموعه را برای حضار خواند.
حسین ورجانی در ابتدای سخنانش به انواع روبه‌رو شدن مخاطب و منتقد با اثر پرداخت و آن را به چند بخش تقسیم‌بندی کرد و گفت: تحلیل و تفسیر هرمونوتیک اثر، ایرادگیری نقادانه، توجه به تکنیک یا شگردی‌های خاص، خوانش آثار ادبی در پرتو نظریه‌های ادبی، بررسی کیفی آثار ادبی و بررسی اخلاقی و فلسفی آثار ادبی شیوه‌های کمتر شناخته شده است.
این منتقد ادبی در ادامه به اجزای اصلی سازنده مجموعه داستان «الاغ بالدار» اشاره کرد و افزود: سوژه جذاب و تازه، شکل و فرم اثر ادبی، زبان، لحن، حال و هوای اثر، اندیشه مبنایی، از جمله ویژگی‌های این اثر است.
ورجانی تجربه‌گرایی را در مجموعه داستان «الاغ بالدار» از امتیازات نویسنده دانست و یادآور شد: یکی از مشخصه‌های این مجموعه داستان‌های موازی با هم، زبان و نگاه خلاقانه نویسنده است.
وی مجموعه داستان‌ها را از لحاظ سوژه و موضوع تازه ارزیابی کرد و گفت: داستان‌ها احتیاج به پرداخت زبان و فرم بیشتری دارد. نویسنده می‌تواند با تکیه بر شگردها و صناعات زبانی از سوژه‌های عادی هم داستان خوب دربیاورد اما بسیاری از سوژه‌های خوب این مجموعه قربانی همین عدم پختگی ساختاری و زبانی شده است.
این نویسنده با تاکید بر نقش بسیار موثر بازنویسی در ساخته شدن داستان بیان کرد: بسیاری از نویسندگان بزرگ جهان آثار بزرگ خود را در همین فرایند بازنویسی خلق کرده‌اند و نویسنده تازه‌کار را برای آثار بعدی به بازنویسی چندباره و ارجاع مجموعه به ناقدان سختگیر و جدی توصیه کرده‌اند.
ورجانی داستان‌های «املت پست مدرن» و «بانو» را در این مجموعه قوی ارزیابی کرد و توضیح داد: هم از لحاظ سوژه و موضوع و هم پرداخت زبانی این دو داستان به درجه قابل قبولی رسیده‌اند. دیگر داستان‌ها اگر مورد بررسی بیشتری قرار می‌گرفتند، می‌توانستند به درجه قابل قبولی برسند.
وی در پایان با انتقاد از طراحی جلد و حروفچینی اثر، آن را از نکات قابل تامل معرفی کرد و گفت: به نظرم ناشر در این زمینه کم‌سلیقگی به خرج داده است. آن هم روی موضوعی که برای جلب مخاطب از اهمیتی بسزا برخوردار است.
نظر شما