به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خراسان رضوی، سی و هفتمین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران و بیست و هفتمین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران، چهارشنبه، ۱۶ بهمن‌‌ماه جاری در مراسمی با حضور حجت‌الاسلام و المسلمین حسن روحانی، رئیس‌ جمهوری و سید‌عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در تالار وحدت برگزار و آثار برگزیده معرفی شدند.

در این میان، سهم مشهد از میان آثار برگزیده در جایزه کتاب سال، دو اثر شامل: ترجمه کتاب «فلزات سنگین در خاک» توسط امیر فتوت در بخش علوم کاربردی و ترجمه کتاب «پندها و عبرت‌ها از بناها و آثار تاریخی مصر» توسط مرحوم پرویز اتابکی و محمدرضا عطایی در بخش تاریخ، بود. همچنین تالیف کتاب جامع «جراحی کودکان» توسط گروه مؤلفان و به‌کوشش هوشنگ پورنگ در زمره آثار شایسته تقدیر قرار گرفت.

حجت‌الاسلام محمدرضا عطایی، یکی از مترجمین کتاب «پندها و عبرت‌ها» در گفت‌وگو با خبرنگار ایبنا ابتدا درباره موضوع این کتاب، گفت: کتاب «پندها و عبرت‌ها از بناها و آثار تاریخی مصر» در 7 دفتر توسط احمد ابن علی مقریزی مورخ نام‌آشنای تاریخ مصر در قرن هشتم به نگارش درآمده است. این کتاب که در مورد اسکندریه و عجایب آن نوشته شده، شامل فراز و نشیب‌های خواندنی از تاریخ آن روزگار است و همانطور که از نامش پیداست، سراسرش پند و عبرت است. وی همچنین گفت: حدود 30 سال پیش طی قراردادی با انتشارات «به نشر» قرار بر ترجمه این کتاب در 4 جلد، شد و من شروع به فعالیت کردم، مقداری از کتاب هم که توسط گاستون ویت به زبان لاتین تصحیح شده بود، توسط آقای پرویز اتابکی از نخبگان مترجم تهران ترجمه شد که متاسفانه ایشان بعد از مدتی به عارضه قلبی دچار شده و از دنیا رفتند.

مترجم کتاب «پندها و عبرت‌ها» که دو هفته پس از اعلام نامش به عنوان یکی از برگزیدگان سی و هفتمین دوره جایزه کتاب سال، با خبرنگار ایبنا گفت‌وگو می‌کرد، با بیان این نکته که تاکنون شاهد بازخوردی از مدیران فرهنگی شهر مشهد پیرامون برگزیده شدن این کتاب نبوده است، تاکید کرد: ترجمه این اثر توسط من و مرحوم اتابکی در سال 69 تمام شد اما متاسفانه با فوت مسئول وقت انتشارات به‌نشر، این کتاب در همان انتشارات باقی ماند و سهم 13 درصدی از چاپ کتاب هم به من داده نشد تا اینکه پس از سال‌ها کتابِ خاک‌خورده را بیرون کشیدند و بدون اطلاع من و با پررنگ کردن نام مرحوم اتابکی در بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی به چاپ رساندند؛ در حالی که این کتاب بیشتر توسط من ترجمه شد و مرحوم اتابکی فقط زحمت قسمت‌های مربوط به تصحیح گاستون ویت را بر عهده داشتند.

عطایی ضمن تشکر از اینکه پس از 30 سال، ارزش این کتاب نفیس و ارزشمند شناخته و دانسته شد، گفت: این کتاب که هم‌اکنون با بی‌میلی توسط بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی در 300 جلد منتشر شده است، اگر در 3000 نسخه هم به چاپ می‌رسید، باز هم کم بود چرا که کار ناب و دقیقی است که تا به حال نظیر آن کار نشده است.

خبرنگار ایبنا سراغ دیگر برگزیده مشهدی جایزه کتاب سال هم رفت تا دردودل‌های او را هم بشنود. «امیر فتوت»، عضو هیأت علمی و استادتمام دانشگاه فردوسی مشهد در ارتباط با ترجمه کتاب «فلزات سنگین در خاک»، گفت: این کتاب که ترجمه یکی از معتبرترین کتاب‌ها در زمینه فلزات سنگین در خاک است، حاصل تلاش و تحقیقات 30 محقق برجسته در جهان است.
فتوت ادامه داد:  چاپ دوم این کتاب در سال 2013 منتشر شد و ما در دانشگاه فردوسی مشهد، تصمیم گرفتیم این کتاب درسی و پژوهشی را ترجمه و برای استفاده دانشجویان، محققین و اساتید عرضه کنیم.

وی با بیان این نکته که برگزیده شدن این کتاب به عنوان کتاب سال، تاکنون انعکاس و بازخوردی خارج از محیط دانشگاهی نداشته است، یادآور شد: مدیران گروه‌های خاک‌شناسی دانشگاه‌های کشور، محققین و دانشجویان این کار را ارزشمند تلقی کرده و برگزیده شدنش را به بنده تبریک گفتند؛ اما، بازخوردی از مدیران و مسئولان شهری مرتبط با این حوزه در مشهد، ندیدم؛ حتی ادارت و سازمان‌های کشاورزی و همچنین جهاد کشاورزی که این اثر کاملاً مورد نیاز آن‌ها هست، هیچگونه تماس و مکاتبه و مراجعه‌ای در این رابطه نداشتند.

فتوت، همچنین در ارتباط با میزان استقبال و فروش کتاب خود نیز گفت: امسال در شانزدهمین دوسالانه کنگره خاک کشور که در زنجان برگزار شد، این کتاب به نمایشگاه کنگره رسید و متقاضیان زیادی داشت. همچنین در کتابفروشی‌های مقابل دانشگاه تهران به اذعان فروشندگان، باتوجه به میزان فروش، کتاب به چاپ دوم هم نیاز دارد.

عضو هیأت علمی دانشگاه فردوسی در انتها اضافه کرد: کتاب اصلی که حاصل صدها مقاله علمی است، با ویرایش جدید، در سال 2013 و در 615 صفحه منتشر شد و ترجمه آن حدود 3 سال به طول انجامید که به‌دلیل همزمانی چاپ این اثر با بحران کاغذ، دانشگاه ناچار شد از فونت ریزتری برای چاپ آن استفاده کند و کتاب به‌جای 800 صفحه در 705 صفحه منتشر شد.