به گزارش خبرنگار خبرگزای کتاب ایران (ایبنا) در قم، عقل فصل ممیز انسان با سایر حیوانات و وجه مشترک میان همه انسان‌ها است. به‌واسطه عقل امکان استدلال و تدبیر امور و در نتیجه رشد و پیشرفت جوامع انسانی فراهم شده است.
اما معمولا زنان به‌بهانه احساسات مادرانه و مهرآمیزشان به نقصان عقل متهم شده‌اند و روشن است که نقصان عقل را می‌توان به منزله نقصان انسانیت تلقی کرد.
زنان در طول تاریخ با این بهانه از حوزه عمومی به حوزه خصوصی رانده شده‌اند و صدایشان در طراحی عقلانیت تمدن‌ساز جامعه بشری شنیده نشده است. در حالی‌که با یک استدلال می‌توان گفت اگر احساسات مهرآمیز زنانه با عقلانیت در تعارض باشد، احساسات قهرآمیز مردانه نیز در تقابل با عقلانیت قرار می‌گیرد. پس چگونه مردانگی همواره منطبق با عقلانیت توصیف شده، و زنانگی غیر عقلانی معرفی شده است؟
در کتاب «عقلانیت در روایتی زنانه» که اولین جلد از مجموعه چند جلدی عقلانیت در روایتی زنانه است، نسبت عقلانیت و زنانگی در نظریه‌های غربی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
«عقلانیت در روایتی زنانه» به قلم مریم صانع‌پور از سوی انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب به چاپ رسیده است.
چهارشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۹ - ۱۲:۱۷
نظر شما