خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) قم – علی‌اصغر عزتی‌پاک: قم شهری است علمی. بخش بزرگی از نخبگان کشور طی دهه‌های گذشته با هدف تحصیل علوم دینی و الهیات سر از این شهر درآورده‌اند و امروزه بدنه‌ای گرانمایه را شکل داده‌اند که از جوان بیست ساله در آن میانه هست تا استاد شصت ساله.
 
 اینان همه اهل توجه و نظر و فضل هستند و عموما دست به قلم. شاید بی‌راه نباشد اگر بگوییم رضا بابایی یکی از تاثیرگذارترین معلمان این نسل‌هاست در درست‌نویسی و به‌قاعده نویسی.
 
شخصا معتقدم اگر همت و حمیت او نبود، ما امروزه در قم مصیبتی داشتیم در نثرنویسی. بابایی طی سالیان سال آموزش و پرورش، نوشتن قاعده‌مند را مجاهدانه پی گرفت و اهل ذوق و دانش در حوزه علمیه را با شیوه نگارش جدید و معیار آشنا کرد.
 
بابایی به معنی تام و تمام کلمه استاد ویرایش و نگارش بود. توجه به جزئیات و کلیات متن و نیز شیوه‌ی طرح بحث و نقد و نظر، همه را یک کل می‌دید که اگر گوشه‌ای از آن بلنگد، سخن مولف معلق و بی‌اثر می‌ماند.
 
او همچنین اهل فکر و نظر بود و در سال‌های اخیر وارد ساحت‌های جدیدی از اندیشه دینی شده بود و بسیار جدی به مردم و جایگاه‌شان در باورهای اسلامی می‌اندیشید. مردم، سیاست، دینداری در دنیای معاصر و اخلاق دغدغه‌های مهم رضا بابایی بود در واپسین سال‌های زندگی‌اش.
 
من هم یک دوره در کلاس‌های رضا بابایی نگارش و ویرایش آموختم، و بعد از آن فقط ماند گپ و گفتی گاه‌به‌گاه. یک بار حافظ را به توصیه‌اش از ابتدا تا انتها، همچون کتاب قصه، خواندم و یک‌بار هم کتاب‌های مهم مرحوم  شاهرخ مسکوب را.
 
یادم است وقتی مسکوب از دست رفت، بسیار غمگین بود، و حسرت می‌خورد که صدحیف نسل حاضر آنچنان دانشمندی را از نزدیک درک نکرد. رضا بابایی امروز از میان ما رفت. خدایش بیامرزد. میراث او خیل کثیری از قلم‌بدستانی است که باواسطه یا بی‌واسطه از خوان دانش او بهره‌ها برده‌اند، و وقتی دست به نوشتن می‌برند، حواسشان هست که باید فارسی را درست بنویسند.
 
«خارج از نوبت» کتابی است که اخیرا از او در نشر صدای معاصر منتشر شده است.