خبرگزری کتاب ایران (ایبنا) در قم –‌هادی قبادی: باز هم ماه مبارک شعبان‌المعظم به نیمه رسید و دل‌های میلیون‌ها منتظر، مسرور به قدوم مبارک آقایی که خواهد آمد.
 
آن شاهد زیبارو می‌آید و می‌آید
آن یاسمن خوشبو می‌آید و می‌آید
 
آن عاطفه مطلق با نغمه جاء الحق
با پرچم الّا هو می‌آید و می‌آید
 
به بهانه این ایام مبارک می‌توان قلم را به عرصه‌های بسیاری جریان داد و از مباحث فراوانی سخن به میان آورد که هریک به نوعی به وجود مبارک مولود نیمه شعبان ارتباط پیدا می‌کند.
 
از مقوله ضرورت توجه به منجی و موعود در ادیان الهی تا بررسی وجوه شخصیت آخرین وصیِِّ آخرین نبی، از آیات کریمه قرآن پیرامون آخرالزمان و وعده‌های الهی بر حکومت مستضعفان و صالحان و پرهیزکاران تا روایات منقول پیرامون منجی عالم بشریت، ویژگی‌های او و معرفی شرائط ظهورش، از اخبار فراوان بیان نشانه‌های ظهور در منابع گوناگون تا بیان نظرات و آراء علما و اندیشمندان بویژه متفکران شیعی حول محورهای مختلف بحث مهم مهدویت و ده‌ها و صدها عنوان دیگر.
 
به‌نظر می‌رسد در این مجال مختصر که در قالب یک یادداشت ارائه می‌گردد شاید مناسب‌تر باشد به مبحثی پرداخته شود که برای نگارنده و مخاطبین عزیز در شرائطی که امروزه جهان با آن مواجه است سودمندتر باشد.
 
در این هنگامه‌ای که ویروس کرونا همه عالم را به چالش کشیده و تمامی معادلات قدرت‌های بشری را به هم زده و همه قدرتمندان و زور‌مداران جهان را به اعتراف به ضعف و ناتوانی در مقابله با آن واداشته، تفکر پویا، زنده و بالنده شیعی یعنی انتظار رخ می‌نمایاند، تفکری که هماره بر تارک آن امید به آینده‌ای روشن، سعادتمند و آرامش‌بخش  نورافشانی می‌کند و دم بدم بارقه‌های سرزندگی و نشاط را در دل‌های منتظران روشن نگه می‌دارد.
 
اهم وظایف منتظران را می‌توان این‌گونه برشمرد:
 
1- شناخت و معرفت امام زمان علیه‌السلام که مدام نزدیک شدن ظهورش و تعجیل در فرجش را خواستاریم.
 
براستی چقدر او را می‌شناسیم؟ او که احیاگر رسالت تمامی انبیا، تجدید کننده سنت‌ها، زنده کننده قرآن معجزه جاویدان جدش رسول خدا، نقطه اتصال بین آسمان و زمین و سرآمد تمامی نیکوکاران و پرهیزکاران عالم است.
 
او که درهم شکننده شوکت زورگویان، ویران‌کننده بناهای شرک و نفاق، نابود کننده فاسقان و طغیانگران، محو کننده آثار کجروی و هوا و هوس‌ها و ریشه‌کن کننده گمراهان و بی دینان است.
 
او که انتقام‌گر تمامی مظلومان عالم از آدم تا خاتم است و با ظهورش عدالت و قسط، کرامت انسانی، رشد و تعالی، صلح و آرامش و نیکبختی و سعادت را برای جامعه بشری به ارمغان می‌آورد.
 
2- ثمره شناخت امام، محبت او و تمسک به مقام اوست. همان وصیت بسیار مهم رسول خدا صلوات‌الله‌علیه در حدیث شریف ثقلین که عامل اساسی هدایت جامعه را تمسّک به قرآن و اهل بیت اعلام فرمود. به بیان دیگر هدایت جامعه در گرو اطاعت از امام زمانی که بازمانده تمامی انبیاء و اولیاء و قرآن ناطق بر روی زمین و مفسر عملی قرآن است.
 
بدیهی است که منتظر حقیقی محب و مطیع محض حجت خدا بر روی زمین است و رسیدن به این مقام مستلزم شناخت کامل نسبت به اوست.
 
منتظر راستین که هر لحظه انتظار ظهور حضرت و ملاقات یار را می‌کشد هیچگاه غفلت نمی‌ورزد و مدام در این اندیشه است که انتظار مولایش از او چیست؟ چه تکالیفی متوجه اوست؟ رفتار و کردار او در خانواده و جامعه چگونه باید باشد؟ و لذا در مسیر آگاهی به وظائف خویش گام برمی‌دارد و خود را به عملی ساختن منویات امام منتظَر ملزم می‌نماید.
 
3- خودسازی نکته حائز اهمیت دیگری است که منتظر برای نیل به آن سعی وافر و تلاش بسیار نماید. اگر امام جامعه مظهر تمامی صفات و اسماء حسنای الهی و عصاره فضیلت‌های انسانی و الگوی تمام‌نمای انسان کامل است، منتظر او نیز باید به قدر وسع و توان و ظرفیت وجودی اش در تحصیل ارزش‌های والای اخلاقی تلاش نماید.

بدیهی است آنکه به انتظار مصلح کل نشسته است زمانی می‌تواند یاری‌گر امام باشد که خود را از هر جهت ساخته باشد. انسان خودساخته می‌تواند خانواده‌ای در تراز حکومت مهدوی اداره نموده و از پس آن، در تحقق جامعه مهدوی سهیم بوده و ایفای نقش نماید.
 
خودسازی مقوله‌ای مهم و نیازمند ریاضت‌های بسیار و تحمل رنج‌ها و مرارت‌های فراوان است که:
 
نازپرورده تنعم نبرد راه به دوست
عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد
 
4- وجه به اصلاح جامعه. اینکه آدمی موجودی اجتماعی است و مسئول، مقتضی آن است که فرد منتظر تنها بفکر اصلاح خود و خانواده خویش نیست بلکه در صدد اصلاح تمامی هم کیشان و بلکه هموطنان و در گستره‌ای بسیار وسیع‌تر به فکر اصلاح تمامی همنوعان خود است. (بنی آدم اعضای یک پیکرند)، و اینجاست که موضوع مهمی با عنوان امر به معروف و نهی از منکر مطرح می‌شود که در آموزه‌های دینی و در راس آن‌ها قرآن و سنت و ادبیات غنی الهام گرفته از باورهای دینی جایگاه خاص و ویژه‌ای دارد.
 
در جامعه مهدوی همه آحاد مردم در قبال همدیگر و آنچه که پیرامون آن‌ها جریان دارد احساس مسئولیت می‌کنند و در چنین فضایی فقط به فکر خویش بودن مردود است.
 
آنچه که گفته شد تنها نمونه‌هایی از ویژگی‌های منتظران است اما اگر دقت و تامّل شود ملاحظه می‌گردد اگر همین موارد معدود هم مورد عنایت قرار گرفته و عملی گردد عالم چه گلستانی می‌شود؟!
 
5- و حسن ختام این مقال توجه به عنصر دعا و استغاثه است، چرا که دعا و مناجات در منابع معتبر به عنوان مخّ عبادت معرفی شده است.  فرد منتظر همگام با تلاش‌های نظری و عملی‌اش هیچ‌گاه نباید از اهمیت و قدرت تاثیر‌گذاری دعا غافل شود.
 
ثمره دعا تقویت احساس توانبخش داشتن یک پشتوانه و حامی و پشتیبان قادر متعال است که به اتّکاء آن نیرو می‌گیرد و به پیش می‌رود.
 
و به صورت خاص ادعیه‌ای که برای تعجیل در فرج مولایمان حضرت حجت‌ابن‌الحسن‌المهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف وارد شده است چنان روحیه‌ای به منتظر می‌بخشد که هماره او را شاداب و سرزنده و با طراوت نگه می‌دارد و آنگاه که زمان موعود فرا رسد و انتظار بسر آید، او در آمادگی کامل است برای یاری رساندن به آن موعود عزیز و به نحو احسن به انجام وظیفه در رکاب آن ذخیره ارزشمند الهی می‌پردازد.