زندهیاد انوشه در دهه هفتاد یک تنه به کار دانشنامه ادب فارسی پرداخت. کتابخانه بزرگی هم برای اینکار ترتیب داده بود.
کیانفر، مورخ، نسخهشناس، مصحح و پژوهشگر نسخ خطی و مصحح کتابهایی چون «ناسخ التواریخ» اثر محمدتقی لسان الملک سپهر، «تاریخ روضهالصفای ناصری: در سلطنت محمدشاه و ناصرالدین شاه قاجار» و «سفارتنامه خوارزم» هر دو اثر رضا قلی خان هدایت، «تاریخ روضهالصفا فی سیره الانبیا و الملوک و الخلفا: شرح حال ائمه اطهار، بنیامیه، خلفای عباسی» اثر محمدبن خاوند شاه بن محمود «میرخواند» و همچنین گردآورنده کتابهایی چون «مزدک نامه»، «کریمانه: به مناسبت شصت و شش سالگی عبدالکریم جربزهدار خادم فرهنگ و تمدن ایرانی»، «محسننامه: مجموعه مقالات ایرانشناسی یادنامه دکتر محسن جعفریمذهب» و… است. یادداشت او را در ادامه بخوانید.
«همه از اوییم و بازگشت بسوی اوست
ساعتی پیش دوست فرهیخته «استاد حسن انوشه» نویسنده، پژوهشگر تاریخ، زبان و ادبیات فارسی و سرپرست گروه نویسندگان دانشنامهٔ ادب فارسی پا از دایره هستی بیرون نهاد.
این چهره فرهنگی که عمر خود را در حوزه ایرانشناسی و تاریخ و زبان و ادب فارسی صرف کرد، به علت بیماری سرطان ظهر امروز در سن ۷۶ سالگی در بیمارستان دار فانی را وداع گفت.
روانش شاد، مردی دانشمند و مترجمی خوش قلم و ایران دوست و بسیار خوش اخلاق و نیک نفس بود. در دهه هفتاد یک تنه به کار دانشنامه ادب فارسی پرداخت. کتابخانه بزرگی هم برای اینکار ترتیب داده بود. این اواخر مدیر بخش تاریخ مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی شد و این مدت کوتاه هم از سرطان در رنج و درد بود، ولی خندان و خوشرو همچنان میخواند و مینوشت و ویرایش میکرد.
خبر دردناکی است»
منبع: مهر
نظر شما