چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۰۹:۵۴
منزوی در راه جهانی شدن

یک موسسه فرهنگی هنری در زنجان با پیشنهاد و حمایت اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان که معرفی شهر زنجان به عنوان «پایتخت غزل معاصر» را در اولویت برنامه‌های خود قرار داده، مصمم است پرونده‌ای پژوهشی برای زنده‌یاد حسین منزوی، غزلسرای شهیر معاصر با عنوان «عاشقانه‌های زنجان» تهیه و برای ثبت جهانی به یونسکو ارائه دهد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در زنجان، حسین منزوی شاعر پرآوازه زنجانی یکم مهر ۱۳۲۵ در خانواده‌ای فرهنگی در زنجان متولد شد. پس از پایان دوران تحصیل خود وارد دانشگاه ادبیات در تهران شد اما پس از مدتی آن را ناتمام گذاشته و به سراغ جامعه‌شناسی رفت.

منزوی شاعری است که با سبک خاص خود یعنی تکرار واژه‌ها و تحت تاثیر قرار دادن خواننده از این طریق پیام خود را منتقل می‌کند. او همچنین در کنار تکرار واژه، عناصر ادبی و هنری دیگر نظیر تقابل، ایهام، تناسب معنوی و ... را هم به کار گرفته و غزل‌هایی به سبک حماسی و عاشقانه سروده است.

این شاعر پرآوازه زنجانی علاوه بر اینکه در شنیدن غزل تبحر داشت، در سرودن شعر نیمایی و سپید نیز استاد بود و در زنده کردن غزل معاصر، چشمگیر ارزیابی شده‌ است. حتی بعضی از منتقدان کار او را انقلابی در غزل امروز می‌دانند و آن را با کاری که نیما در تحول شعر فارسی کرد، مقایسه می‌کنند.

منزوی در ترانه‌سرائی نیز توانا بود و آلبوم نسیما به خوانندگی افتخاری از سروده‌های اوست و بسیاری از غزل‌های او توسط خوانندگان مشهوری نظیر کوروش یغمایی، همایون شجریان و … خوانده شده ‌است.

نخستین دفتر شعرمنزوی با عنوان حنجره زخمی تغزل در سال ۱۳۵۰ با همکاری انتشارات بامداد به چاپ رسید و با این مجموعه به عنوان بهترین شاعر جوان دوره شعر فروغ برگزیده شد. پس از چاپ این مجموعه، منزوی وارد رادیو و تلویزیون ملی ایران شد و در گروه ادب امروز در کنار نادر نادرپور شروع به فعالیت کرد و سپس در رادیو، مسئولیت نویسندگی و اجرای برنامه‌هایی چون کتاب روز، یک شعر و یک شاعر، شعر ما و شاعران ما، آیینه و ترازو، کمربند سبز و آیینه آدینه را به عهده داشت.

وی سرانجام در روز شانزدهم اردیبهشت سال ۱۳۸۳ بر اثر نارسایی قلبی و ریوی و پس از یک عمل جراحی طولانی در بیمارستان رجایی تهران به‌علت آمبولی ریوی درگذشت و در کنار پدرش در مزار پایین زنجان به خاک سپرده شد.

با توجه به تاثیری که منزوی در عرصه غزل داشت، هر سال در گرامیداشت یاد و خاطره حسین منزوی مراسم بزرگداشتی برگزار می‎شود. در نهایت به پیشنهاد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، جایزه‌ای دوسالانه به نام و یاد حسین منزوی و به منظور پاسداشت جایگاه ویژه این شاعر درگذشته، تاسیس و نخستین دوره آن اسفندماه 97 در زنجان برگزار شد.

آن دوسالانه با عنوان «ماه بلند غزل» با حضور بهروز رضوی، دکتر رشید کاکاوند، مهدی قزلی و ابراهیم اسماعیلی اراضی و با شعرخوانی بهروز جلالی، مهدی فرجی، حسن صادقی‌پناه، مهدی ملکی، آرش فرزام‌صفت، مهدی اشرفی، سیده زهرا بصارتی و شاعران استانی و دبیر علمی جشنواره غلامرضا طریقی برگزار شد.

از دیگر اقدامات صورت گرفت در راستای گرامیداشت حسین منزوی ساخت مستند «نهنگی در تنگ» است. تهیه کننده و مشاور کارگردان این مستند حسین نجاری و کارگردان آن ناصر قهرمانی است. همچنین بازیگر این مستند ۸۰ دقیقه‌ای شقایق فراهانی است. در این مستند چهره‌های نام آشنایی همچون محمدعلی بهمنی، حافظ موسوی، بهزاد فراهانی، بیژن کامکار، تهمورس پورناظری، قطب‌الدین صادقی، احمد مسجدجامعی، فاطمه راکعی، علی موسوی گرمارودی، سهیل محمودی، عبدالجبار کاکایی، رشید کاکاوند، بهروز رضوی، جمشید انصاری، احمد حکیمی پور و... حضور دارند.

علاوه بر این در راستای گرامیداشت «حسین منزوی» کاشی ماندگار این شاعر غزلسرا توسط شهرداری زنجان ساخته و رونمایی شد.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان نیز در گفت‌وگو با خبرنگار ایبنا ضمن گرامیداشت یاد و خاطره حسین منزوی به موضوع ساخت یادمان حسین منزوی اشاره کرد و گفت: یکی از مشکلاتی که در زمینه مقبره مفاخر استان وجود دارد و امید است بتوانیم فکری در موردش بکنیم، این است که ما قطعه مخصوص هنرمندان، علما و مفاخر استان نداریم.

فاطمه کرباسی گفت: با این محدودیت باید در خصوص ساخت اِلِمان مزار حسین منزوی گام برداریم. یک طرح اِلِمانی برای مزار این غزلسرای در حال اجرایی شدن است.

کرباسی با اشاره به وقفه طولانی درخصوص برگزاری دوسالانه غزل مرحوم منزوی گفت: نخستین دوسالانه غزل منزوی که قرار بود سال گذشته برگزار شود، اسفندماه امسال برگزار خواهد شد.

همچنین به گفته علی‌اکبر کریمی، پژوهشگر زنجانی عاشقانه‌های حسین منزوی در راه جهانی شدن قرار گرفته است.

در راستای دستور کار هیأت رئیسه سازمان جهانی (شبکه همکاری بین‌ شهری برای محافظت از میراث فرهنگی ناملموس بشری) مبنی بر تدیون و تنظیم پرونده شاخصه‌‌های فرهنگی شهرهای عضو با موضوع «شهر فرهنگی» موسسه فرهنگی هنری، سمت گنجینه ققنوس با پیشنهاد و حمایت اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان که معرفی شهر زنجان به عنوان «پایتخت غزل معاصر» را در اولویت برنامه‌های خو قرار داده، بر آن شده است که پرونده پژوهشی و خطیر زنده‌یاد حسین منزوی را با عنوان «عاشقانه‌های زنجان» در دستور کار ارائه به دبیرخانه «icnn» قرار دهد.

این دبیرخانه به عنوان دبیرخانه متصل به اعضای «icnn-unesco» وظیفه دریافت، بررسی و فهرست‌بندی پرونده‌ها را برای ارائه به مجمع جهانی «icnn» عهده‌دار است. حضور اعضا با شاخصه‌های جوامع محلی در مجمع جهانی که وظیفه حفظ پاسداشت، معرفی و ترویج میراث ناملموس بشری را به عهده دارد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

پرونده شهر فرهنگی زنجان با موضوعیت و محوریت اشعار غزلسرای معاصر و شهیر ایران، زنده‌یاد حسین منزوی در مجمع جهانی «icnn» که این بار در کره جنوبی برگزار خواهد شد، ارائه خواهد شد. انتخاب اشعار این پرونده توسط آقایان علیرضا سلطانی، مصدق آقاجانلو و با رعایت استانداردهای مطابق با مجمع جهانی انجام شده است.

ترجمه اشعار منتخب بر عهده دکتر منوچهر نجفی به‌عنوان سرپرست گروه مترجمان است؛ این پرونده در حال گذراندن مراحل پایانی و آماده‌سازی برای ارسال به دبیرخانه است. اشعار ترجمه شده منزوی هم به زبان انگلیسی، در قالب آلبوم (شعر موسیقی) تولید و به عنوان نمادی ادبی، فرهنگی، از زنجان به تمامی اعضای مجمع جهانی اهدا خواهد شد.

این گزارش را با غزلی از حسین منزوی به پایان می‌بریم:

*نام من عشق است، آیا می‌شناسیدم؟»

نام من عشق است آیــا می‌شناسیدم؟
زخمی‌ام -زخمی سراپا- می‌شناسیدم؟
بـــا شما طی‌کـــــرده‌ام راه درازی را
خسته هستم -خسته- آیا می‌شناسیدم؟
راه ششصدســاله‌ای از دفتر «حــافظ»
تا غزل‌های شما،‌ها! می‌شناسیدم؟
این زمانم گــــرچه ابر تیره پوشیده‌ است
من همان خورشیدم اما، می‌شناسیدم
پای ره وارش شکسته سنگلاخ دهر
اینک این افتاده از پا، می‌شناسیدم
می‌شناسد چشم‌هایم چهره‌هاتان را
همچنانی که شماها می‌شناسیدم
اینچنین بیگــــانه از من رو مگردانید
در مبندیدم به حاشا!، می‌شناسیدم!
من همان دریایتان ای رهروان عشق
رودهای رو به دریـــا! می‌شنـاسیدم
اصل من بــــودم , بهــانه بود و فرعی بود
عشق «قیس» و حسن «لیلا» می‌شناسیدم؟
در کف «فرهـاد» تیشه من نهادم، من!
من بریدم «بیستون» را می‌شناسیدم
مسخ کرده چهره‌ام را گرچه این ایام
با همین دیدار حتی می‌شنـاسیدم
من همانم، آَشنــای سال‌هـای دور
رفته‌ام از یادتان!؟ یا می‌شناسیدم!؟
«حسین منزوی»

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها