به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کلیه توانایی تنظیم هورمون‌هایی را دارد که روی تنش رگ‌های خونی تأثیر می‌گذارند. این اندام همچنین در روند دفع مواد زائد از خون نقش کلیدی داشته و به همین دلیل نیز کنترل‌کننده فشارخون می‌باشد. یکی از عوامل مؤثر روی ارتباط بین فشارخون و بیماری‌های کلیوی، نقش کلیه‌ها در کنترل مقدار نمک و آب در بدن است. بنابراین فشارخون بالا به‌ویژه در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی رایج است. فشارخون بالا به کلیه‌های آسیب‌دیده بیشتر آسیب می‌رساند.

در بسیاری از بیماران مبتلا به مشکلات کلیوی، کنترل فشارخون بالا، مهم‌ترین گام برای کاهش خطر ابتلا به آسیب کلیوی است. با درمان فشارخون حتی می‌توان خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی مانند حملات قلبی و سکته مغزی را در افرادی که فشارخون بالا دارند، کاهش داد. فشارخون بالا علت و پیامد مهم بیماری کلیوی است. ارتباط بین فشارخون و بیماری‌های کلیوی در برخی از بیماران به قدری تنگاتنگ است که نمی‌توان تعیین کرد که کدامیک ابتدا ایجاد شده است.
 
کتاب «فشارخون بالا و آسیب کلیوی» تألیف روبرتو پونترمولی با ترجمه سهند عباس‌زاده در 6 فصل، مطالعات موردی در زمینه مدیریت فشارخون بالا برای پزشکانی است که بیماران مبتلا به پرفشاری خون دارای محدوده‌های خطرناک مختلف قلبی و عروقی دارند تا به ابزاری آسان برای عمل بالینی خود، بهبود کنترل فشارخون متوسط و کاهش بروز عوارض مرتبط با فشارخون بالا دسترسی داشته باشند.
تأثیر متقابل فشارخون بالا و بیماری کلیوی بر یکدیگر
«فشارخون بالای ثابت و پایدار، یکی از عوامل خطر اصلی در ایجاد اختلال در نارسایی اولیه کلیوی و توسعه و پیشرفت میکروآلبومینوری به سمت پروتئینوری و مرحله آخر بیمار کلیوی یا همان دیالیز با یا بدون حضور همزمان دیابت است. در واقع سال‌های زیادی است که بیماری کلیوی تنها به‌عنوان یک نتیجه بالینی نفروپاتی دیابتی دیده می‌شود. اگرچه بیماران دیابتی دارای خطر ابتلا به میکروآلبومینوری و کراتینوریا در مقایسه با افراد غیردیابتی هستند، اما مطالعات متعددی نشان می‌دهد که فشارخون بالا یک عامل خطرساز قوی و مستقل برای توسعه و پیشرفت آسیب‌های کلیوی است.

حضور همزمان پرفشاری خون و بیماری کلیوی نه تنها توانایی پزشکان برای دستیابی به اهداف توصیه شده فشارخون تحت درمان دارویی را تحت‌تأثیر می‌گذارد، بلکه همچنین منجر به افزایش خطر ابتلای فرد به بیماری‌های قلبی عروقی، ازجمله انفارکتوس میوکارد، سکته مغزی و نارسایی کلیه می‌شود. به همین علت، ارزیابی سریع و تشخیص زودهنگام پارامترهای کلیوی، یک جنبه حیاتی برای مدیریت بالینی بیماران مبتلا به فشارخون بالا است و نه تنها برای بیماری قلبی عروقی خطر محسوب می‌شود، بلکه همچنین با توجه به پیامدهای احتمالی آن، انتخاب درمان در میان طبقات مختلف و درمان ترکیبی داروهای ضد فشارخون را نیز تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.»
ریسک قلب و عروق بالا به علت وضعیت کلیوی
یکی از مطالعات موردی کتاب در صفحات پایانی، مربوط به مردی جوان مبتلا به نارسایی کلیوی است که دکتر روبرتو پونترمولی، شرح‌حال بیمار را اینطور گزارش می‌دهد: «یک مرد 38 ساله مبتلا به ESRD به علل ناشناخته با همودیالیز منظم در یک مرکز سرپایی در شهر ما درمان می‌شود و به علت فشارخون بالا به ما مراجعه کرده است. او هیچ سابقه خانوادگی برای بیماری‌های قلبی عروقی پیش از موعد، گزارش نمی‌دهد. بیمار می‌گوید تا 5 سال پیش وضعیت سلامت خوبی را داشته، اما زمانی که به‌طور اتفاقی یک چکاپ می‌دهد، متوجه می‌شود فشارخون بالا دارد و تشخیص بیماری مزمن کلیه مرحله 4 با پروتئینوری خفیف برای او داده شده است. به علت علائم مزمن پیشرفته، بیوپسی کلیوی انجام نشد.

درمان فارماکولوژیک برای کاهش فشارخون و کاهش سایر عوامل خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی در آن زمان آغاز شده بود و سپس او به‌طور منظم برای وضعیت کلیوی خود به‌طور مداوم به مدت 1 سال پیگیری می‌شد... تشخیص فشارخون بالا کنترل نشده در مرحله آخر بیماری کلیوی داده شده است. مشخصات ریسک قلب و عروق او بسیار بالا است که عمدتا به علت وضعیت کلیوی اوست.»
 
نخستین چاپ کتاب «فشارخون بالا و آسیب کلیوی» در 98 صفحه با شمارگان 100 نسخه به بهای 14 هزار تومان از سوی انتشارات جهاد دانشگاهی تهران راهی بازار نشر شده است.