در سالروز وفات عبدالعظیم حسنی (ع) مرور شد؛
نگاهی به نسخههای نفیس درباره عبدالعظیم حسنی (ع) در گنجینه رضوی
نسخههای نفیس خطی و چاپ سنگی درباره زندگی و احوالات حضرت عبدالعظیم حسنی، مربوط به قرنهای سیزدهم و چهاردهم هجری قمری در گنجینه رضوی نگهداری میشود.
نسخههای خطی کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی بیش از 100 هزار نسخه خطی ارزشمند در موضوعات گوناگون را در خود جای داده است که برخی از این نسخهها به حضرت عبدالعظیم حسنی، احوالات، زندگینامه و آستان مبارک ایشان اختصاص دارد.
از مهمترین این نسخهها، نسخهای خطی از کتاب «تاریخ احوال حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)» است که به زبان فارسی بوده و در سال 1293 هجری قمری به دست علیقلیمیرزا اعتمادالسلطنه تألیف و در سال 1307 هجری قمری به قلم محمدبن علی اصفهانی به خط نستعلیق با عناوین «شنگرف» کتابت شده است.
دیگر نسخه نفیس در این موضوع، نسخه دستنوشته خطی به زبان فارسی با عنوان مجموعه اسناد و فرامین درباره آستانه عبدالعظیم (ع) است که محمدعلی هدایتی در قرن سیزدهم آن را تهیه کرده و در قرن چهاردهم به خط نستعلیق تحریری، کتابت و به دست مرتضی سادات کیانی، وقف کتابخانه مرکزی آستان مقدس رضوی شده است.
در میان نسخههای چاپسنگی نیز نسخهای با عنوان «خصایصالعظیمیه در ثواب زیارت حضرت شاه عبدالعظیم (ع)» تألیف جواد عبدالعظیمی به کتابت محمدحسین گلپایگانی وجود دارد که در سال 1318 هجری قمری در تهران به چاپ رسیده است. در دو صفحه آغازین این نسخه، شجرهنامه حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) آمده است. همچنین قوانین آستانه مبارکه حضرت شاه عبدالعظیم (ع) به این نسخه ضمیمه شده است. این اثر نفیس، وقفی میرزا شفیعخان مستشارالملک گرکانی است که نسخه عکسی آن نیز در کتابخانه آستان قدس موجود است.
حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، فرزند عبدالله بن علی مشهور به «شاه عبدالعظیم» و «سیدالکریم» از سادات حسینی است که نَسَب ایشان با چهار واسطه به امام حسن مجتبی (ع) رسیده و از نوادگان حضرت بوده که به این دلیل به حسنی شهرت یافته است.
نظر شما