برای مثال چخوف نویسنده که سال‌ها در صندلی طبابت عمر گذراند، روزی تصورش هم نمی‌کرد که پنج نمایشنامه‌اش شهرت جهانی پیدا کند. در واقع کم پیش می‌آید که هر فردی که ذره‌ای عشق به صحنه داشته باشد حداقل یکی از آن‌ها را نخوانده باشد. در نهایت به توصیه دوستش استعدادش را پیش می‌گیرد و در سال 1888 برنده جایزه پوشکین می‌شود نمونه چنین افرادی کم نیستند که پزشک بودند و اما امروز برای دانستن زندگینامه آن‌ها در فضای اینترنتی باید واژه نویسنده را در کنار نامشان بنویسید.
از نویسندگان حال حاضر دنیای ادبیات که عشق به نوشتن از دوران نوجوانی در سر داشته اما قدم در راه طبابت می‌گذارد امید رضایی خالق اثر «نور زمستانی» است. رضایی که در حال حاضر هر دو پیشه را در اختیار دارد معتقد است اگر پزشک نبوده به طور قطع گام در عالم نوشتن هم نمی‌گذاشته است. وی در گفت‌وگو با خبرنگار (ایبنا) درباره تاثیر دنیای پزشکی بر نویسندگی گفت: وسعت دنیای پزشکی به قدری است که هر پزشک می‌تواند این ادعا را بکند که در طول دوران طبابتش با هر نوع طبقه و قشر از جامعه برخورد داشته و همین امر تاثیر زیادی بر روحیه و ایده‌پردازی‌ها در دنیای نویسندگی گذاشته است.
وی با اشاره به تفاوت‌های یک نویسنده که ابتدا پزشک بوده است با یک نویسنده‌ای که این پیشنه را نداشته است، گفت: به اعتقاد من نویسنده‌ای که ابتدا پزشک بوده به جهت ارتباط زیادی که با انواع اقشار مردم داشته است، شاید استفاده‌های مفیدی‌تری از این شناخت در راستای نویسندگی‌اش نسبت به دیگرنویسندگان کند. برای مثال اغلب مردم بعد یک الی دو جلسه برای بهبود بیماری رازهای خود را به پزشکشان می‌گویند و همین امر باعث می‌شود ایده‌ها و سوژه‌های عام پسندانه‌تری به ذهن داستان‌نویس برسد.
پزشکی پشت درهای بسته
وی درباره اینکه چرا برخی پزشکان نویسنده در ژانر پزشکی نمی‌نویسند، گفت: وقتی یک پزشک تصمیم می‌گیرد که نویسنده شود شخصیت پزشک بودن خود را فراموش می‌کند. حداقل می‌توانم بگویم این امر درباره خودم صدق می‌کند. در واقع پزشکی که در دنیای نویسندگی گام می‌گذارد، برای فراموش کردن دنیای پزشکی خلوتگاهی چون نوشتن را انتخاب می‌کند به همین دلیل شاید کم پیش بیاید که نویسندگان پزشک بخواهند در ترویج علم پزشکی بر بستر ادبیات فعالیت کنند.
این پزشک و نویسنده مشقت پیشه پزشکی را یکی از دلایل توجه افراد به عرصه هنر و نویسندگی دانست و عنوان کرد: می‌توان یکی از دلایل انتخاب شغل نویسندگی در میان برخی پزشکان را همین عامل دانست. در واقع مشقت‌های شغل پزشکی به قدری زیاد است که اگر فردی کمی هم روحیه لطیف داشته باشد برای اوقات فراغتش هم که شده دست به قلم می‌شوند یا به هنر‌های دیگری روی می آورند.
وی گفت: تغییراتی که این شغل در من ایجاد کرد باعث شد، چیزی از اعماق وجودم بیرون بدود و من را به سمت نویسندگی راهنمایی کند. شاید اگر شغل آسان‌تری داشتم هیچگاه نویسنده نمی‌شدم.
رضایی ادبیات را کمک کننده در تغییر نگرش افراد از پزشکان و دانش پزشکی دانست و گفت: ادبیات می‌تواند بستر مناسبی برای تغییر نگرش افراد به واقعیت دنیای پزشکی باشد. در واقع می توان با داستان‌ها نگرش واقعی‌تری از این شغل و رشته به مردم داد. برای مثال برخی افراد تصور می‌کنند صفر تا صد امر درمان در اختیار پزشک است درحالیکه هیچ پزشکی نمی‌تواند چنین ادعایی داشته باشد شاید داستان‌هایی که برگرفته از زندگی واقعی مردم است بتواند به این تغییر نگرش کمک کند.
نظر شما