ماموران دم در، کتابدارها پشت پردههای پلاستیکی ... امانت گرفتن کتاب ممکن است دیگر هرگز مثل قبل نباشد.
ریچل بریثویت، مدیر پروژه توسعه کتابخانه ارکیبلد کُربت در جنوب لندن که برخلاف بسیاری از کتابخانههای دیگر از ۴ جولای درهایش را میگشاید و حداقل برخی از فعالیتهای پیشین را از سر میگیرد میگوید: «ما در یک زمان گنجایش ۲۰ نفر را داریم. دم در یک مامور و ضدعفونیکننده دست وجود خواهد داشت. هر کسی احساس متفاوتی دارد. آنهایی که نگران هستند نمیآیند. اما خودم به شخصه بیصبرانه منتظرم.»
کتابهای برگشتی به مدت ۷۲ ساعت درون صندوقی قرنطینه میشوند. برای جستوجوی کتاب هم احتمالا سیستمی وجود خواهد داشت که هر کتابی که لمس شده اما امانت گرفته نشده میبایست قرنطینه شود؛ هنوز تصمیم نهایی در این مورد گرفته نشده است. اما سیستم بررسی کتابها همچنان وجود دارد و کتابدارها پشت پردههای پلاستیکی خواهند بود.
بریثویت میگوید در طول دوران قرنطینه سرویس آنلاین کتابخانه رونق فراوانی گرفت اما این هم مهم است که چیزی بیشتر از خدمات آنلاین ارائه دهیم. او توضیح میدهد: «بسیاری از مراجعان ما کسانی هستند که به کامپیوتر دسترسی ندارند. اگر ما فقط به فکر ارائه خدمات یا فعالیتهای جدید آنلاین باشیم، آنها قادر به استفاده نخواهند بود. ما میخواهیم مردم بیایند و کتاب بگیرند.»
جیمز لوئیس، نماینده رئیس شورای شهر لیدز، موافق است که در طول دشواریهای ۱۰ سال گذشته کتابخانهها به قطب حیاتی جامعه تبدیل شدهاند. او میگوید: «ما خدمات بسیار بیشتری در کتابخانهها قرار دادیم –اتحادیههای اعتباری، کارگاههای شغلی و حتا دفاتر پست.» از ۳۴ کتابخانه لیدز، ابتدا شش کتابخانه بازگشایی خواهند شد اما هیچگونه تورق کتاب مجاز نخواهد بود. کامپیوترها در دسترساند اما برای استفاده ۴۵ دقیقهای باید رزرو شوند. لوئیس میگوید حتا این حجم محدود از بازگشایی کار پرزحمتی بوده است.
با این بازگشایی تدریجی، کلیه کتابخانههای بریتانیا باید قوانین سختگیرانهای برای اطمینان از امنیت کارکنان و کاربران اعمال کنند، ازجمله فاصله فیزیکی و اقداماتی نظیر رزرو کامپیوترها. تاریخ بازگشاییها در بریتانیا متفاوت خواهد بود. کتابخانههای انگلیس از ۴ جولای، کتابخانههای اسکاتلند از ۱۵ جولای و کتابخانههای ایرلند شمالی از ۲۰ جولای باز خواهند شد. در اکثر مناطق، ابتدا کتابخانههای بزرگتر که رعایت فاصله فیزیکی در آنها آسانتر خواهد بود کار خود را آغاز میکنند.
جرالد ورنون جکسون، نماینده شهر پورتسموث میگوید: «بسیاری از ما میدانیم که خدماتی که به آنها عادت کرده بودیم، تنها به تدریج قابل دستیابی خواهند بود. بسیاری از کارکنان کتابخانه در این مدت با کاربران خود، بهویژه ساکنان مسن و آسیبپذیرتر در ارتباط بودهاند اما همه قوانین جدید را نمیدانند. مسلما مشکلات اولیه وجود خواهد داشت اما انتظار میرود که بعد از ارائه توضیحات، مردم آنها را بپذیرند.»
خدمات کتابخانهای بریتانیا که طی ۱۰ سال گذشته بیش از ۲۵۰ میلیون پوند (۲۶.۹٪) کاهش یافته، با تلاش شوراها برای برگرداندن تعادل به کتابها پس از صرف هزینههای اضافی ناشی از مقابله با همهگیری، برای تامین بودجه با تهدیدهای جدی روبهروست. در شهر پیتربورو نهادهای غیرانتفاعی که برای اداره کتابخانهها و سایر فعالیتهای تفریحی راهاندازی شده بودند قرارداد خود را فسخ کرده و نظارت اوضاع را به شورای شهر واگذار کردهاند. ورنون جکسون میگوید: «مقامات محلی هزاران کتابخانه، سالن موسیقی و مراکز فرهنگی-اجتماعی فراهم کردهاند که همگی بخش فوقالعاده مهمی از جامعه بعد از ویروس را تشکیل میدهند.» او میگوید شدیدا به حمایت مالی از شوراها از سوی دولت مرکزی نیاز است: «ناتوانی دولت در ارزش قائل شدن برای فرهنگ محلی و دولت محلی واقعا ترسناک است.»
لوئیس میگوید: «تلاش برای بازگشت امن به مکانهای تجمع مردم مثل کتابخانهها، مراکز ورزشی، موزهها و گالریها ناامیدکننده است. تا به حال چنین چیزی وجود نداشته، بنابراین انتظار ویژهای از دولت نداریم. اما هیچ پول اضافهای نمیبینیم. در حال حاضر روند بررسی خدمات برای کاهش هزینهها را شروع کردهایم.»
نظر شما