وی علت انتخاب روستای «سرطا» را بهعنوان مکان ساخت این کتابخانه، جمعیت زیاد این روستا عنوان کرد و افزود: از سوی شوهر خالهام زمین کتابخانه بهصورت رایگان جهت اهداف فرهنگی در اختیار ما قرار گرفت. این زمین در ابتدا مغازه نیمهکارهای بود، اما به همت بستگان، دوستان، آشنایان و مخاطبان دنیای مجازی هزینه تکمیل ساخت و تجهیزات آن تامین شد.
این مروج کتابخوانی با اشاره به تجربه کار در دهدشت تصریح کرد: سال ۹۰ که در دهدشت بودم. میدیدم کودکان محله وقت خودشان را به بطالت میگذراندند. مادرها هم بی توجه به تربیت کودکان، فقط کارشان نشستن جلوی در خانهها و صحبت در مورد روزمرگی بود. با دیدن این صحنهها تصمیم گرفتم کار اثرگذاری انجام دهم. مغازه خالی سر کوچه رو کرایه کرده و با هزینه شخصی ۷۰۰ جلد کتاب و کلی بازی فکری خریدم و سرانجام کتابخانه دکتر «محمود حسابی» را راهاندازی کردم. دو نفر با حقوق ثابت در محل کتابخانه گذاشتم. آموزشهای لازم را به آنها دادم تا در نبود من آنجا را اداره کنند. آخر هفتهها از اهواز به دهدشت میرفتم و روند کلی کار را بررسی میکردم.
وی ادامه داد: آموزش زبان انگلیسی رایگان را بهصورت فشرده در دو روزی که در دهدشت بودم، برگزار میکردم. کتابهایی که بچهها در نبود من خوانده بودند، تلاش کردم با دادن امتیاز و هدیه به آنان در این راستا تشویقشان کنم و بدین ترتیب سرانه مطالعه محله را بالا بردم. زمانی که فیلم بچهها از شبکه استانی پخش شد، مصمتر در فعالیتهای کتابخانه شرکت میکردند.
تقوینژاد گفت: با توجه به تجربه فعالیت در کتابخانه دهدشت و علاقه به شهر مادری تصمیم گرفتم این فعالیتها را جدیتر و با تنوع بیشتر در روستای رامهرمز اجرا کنم. برای تاسیس کتابخانه روستای «سرطا» همه کمکهای نقدی و غیر نقدی مردم را با ارائه کلیه فاکتورها برای شفاف سازی در صفحه شخصیام در فضای مجازی مرتب اعلام میکنم.
وی اضافه کرد: اگر خوشبختی و موفقیت را برای فرزندانمان خواهان هستیم، این امر بدون خیرخواهی برای دیگران میسر نمیشود. همه یک روح مشترک داریم و حال خوب دیگران، قطعا حال ما را خوب میکند. به اعتقاد من جامعه سالم جامعه ای است که مردمان آن برای کمک و نیکی کردن به همدیگر از تمام توان و ظرفیتشان استفاده کنند. تنها به فکر خود و خانواده بودن از یک تفکر سطحی نشات میگیرد.
وی در پایان ضمن ابراز امیدواری افزایش تعداد خیرین کتابخانه ساز بیان کرد: هر فردی که به کتابخانه کمک میکند در وهلهی اول فواید آن نصیب خود شده و پس از آن رفاه در جامعه به وجود میآید. به امید روزی که افراد به این درک برسند که باید برای کار فرهنگی خیریه گذاشت.
نظر شما