به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به مناسبت سالگرد درگذشت مظاهر مصفا، استاد دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، نشستی مجازی در صفحه موسسه میراث مکتوب برگزار شد.
در آغاز برنامه شعری از مظاهر مصفا توسط الوند بهاری خوانده شد و مهمانان برنامه معرفی شدند. اولین مهمان این جلسه مجازی، امیربانو کریمی، همسر مظاهر مصفا بود.
کریمی درباره چگونگی آشنایی‌شان صحبت کرد و گفت: «من و دکتر مصفا در دهه سی در دانشکده ادبیات با هم همکلاس بودیم. در سال سی‌ودو مسئله ملی کردن صنعت نفت پیش آمد. دکتر مصفا که انسان وطن‌پرستی بود بسیار به دکتر مصدق علاقه‌مند بود. او در کلاس مرحم فروزانفر شعری در کلاس در ستایش دکتر مصدق خواند. اتفاقاتی در نتیجه خواندن آن شعر پیش آمد که امتحان فارغ‌التحصیلی او ده سالی عقب افتاد. بعد از این مدت با هم ازدواج کردیم.»
امیربانو در ادامه سخنانش به خصوصیات اخلاقی مصفا اشاره کرد: «او بسیار به اعضای خانواده‌اش متعهد بود. ما مدتی به جهت تنگ‌دستی‌مان در شهرستان‌ها تدریس می‌کردیم و او در همان حال هم به نیازمندها کمک می‌کردند و هیچ‌وقت اهل تملق نبود.»
کریمی ادامه داد: «همراهی من با مصفا باعث شد که محیط فرهنگی قوی‌تری پیرامون من ایجاد شود. همکاری ما با یکدیگر در مباحث علمی از بهترین خاطرات من است. بهترین ساعات زندگی ما زمان‌هایی بود که با همدیگر شعر می‌خواندیم.»
این استاد بازنشسته دانشگاه تهران گفت: «مسائل و مشکلات او با دانشگاه باعث شد که اجازه ندهم دانشگاه مجلسی برای مصفا بگیرد. تصمیم گرفتم سنگ قبر ساده‌ای برای مظاهر نصب کنم تا نشان‌دهنده صفا و سادگی شخصیت مصفا باشد.»
امیربانو کریمی درباره تصحیح جوامع‌الحکایات که با همکاری دکتر مصفا و خود او انجام شد، توضیح داد: «این کار در آغاز توسط محمد معین شروع شد. بعدا تبدیل شد به رساله دکتری من که زیر نظر دکتر مصفا انجام شد. سال گذشته توانستیم تصحیح این کتاب را تمام کنیم. این کتاب بخش‌بخش منتشر شد و اکنون نیز دوره‌ای کامل است. از این دوازده جلد سه جلد کار مشترک من و مصفا بود و باقی جلدها کار شخصی بنده بود. گزیده‌ای نیز از جوامع‌الحکایات منتشر کرده‌ام.»
مهمان دوم برنامه، مهدی نوریان، استاد دانشگاه اصفهان درباره برنامه‌های پژوهشی دکتر مصفا صحبت کرد. او گفت: «مصفا قصد داشت تا تمام مجمع‌الفصحا را با حواشی مفصل منتشر کند. اما در نهایت تصمیم گرفتند تنها متن را منتشر کنند. علاوه بر آن او سال‌ها پیش دیوان نظیری نیشابوری را منتشر کرد. دیوان لامع درمیانی نیز توسط او منتشر شد. یکی دیگر از کارهای عمده او تصحیح دیوان نزاری قهستانی بود. این کار با مقدمه‌ای مفصل و تصحیحی عالمانه منتشر شد.»
وحید عیدگاه طرقبه، استاد دانشگاه تهران و از شاگردان مصفا نیز درباره شعر او صحبت کرد. او در آغاز صحبت‌هایش به ویژگی‌های شخصیتی او اشاره کرد و گفت: «مصفا می‌توانست شخصیت‌های مختلف را به خود جذب کند. دکتر محمد دهقانی همیشه می‌گفت دانشجویان می‌آیند تا خود مصفا را ببینند. دید او به زندگی، نکته‌سنجی و طنزپردازی و صداقتش انسان‌ها را با خود جذب می‌کرد.»
عیدگاه درباره شعر او گفت: «اگر این ویژگی‌ها را در شخصیت او می‌دیدیم، می‌توانستیم ردی هم در شعر او از این مسائل پیدا کنیم. اگر او در زندگی برخی را نکوهش می‌کرد یا می‌ستود، در شعرش هم دیده می‌شد. از مهم‌ترین ویژگی‌های شعر مصفا همین است. او روحیاش را در شعر منعکس می‌کرد. همین ویژگی شعر او را جذاب می‌کند. شعر او پر از گله، درددل، لحظه‌های عاطفی و پرخاش است. همین صداقت در ابراز عواطف خواننده را درگیر خود می‌کند.»
وحید عیدگاه که در سال‌های گذشته به چاپ بخش‌های مختلفی از شعرهای مصفا پرداخته بود، درباره کارش توضیح داد: «ما بخشی از اشعار مصفا را در کتابی با نام نسخه اقدم منتشر کردیم. بخش قصیده‌های چاپ‌شده و چاپ‌نشده مصفا نیز چند ماه آینده منتشر می‌شود و در اختیار علاقه‌مندگان قرار می‌گیرد.»
در انتهای برنامه نیز اشعاری از مظاهر مصفا خوانده شد.
شنبه ۱۰ آبان ۱۳۹۹ - ۰۸:۴۴
نظر شما