به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اصفهان، این خبر را مهدی مزروعی، عضو شورای شهر اصفهان در صفحه اینستاگرام خود اعلام کرد و نوشت: این مصوبه راه درج این روز در تقویم رسمی را هم هموار می‌کند.
وی افزود: کمال‌الدین ملقب به خلاق المعانی مورداحترام و استناد حافظ شیرازی نیز بوده است. حافظ می‌فرماید: کی ترک آبخورد خود کند طبع خو گرم؟ و در اثبات ادعایش می‌گوید: ور باورت نمی‌کند از بنده این حدیث /از گفته کمال دلیلی بیاورم. و آن بیت کمال این است: گر برکنم دل از تو و. بردارم از تو مهر/آن مهر برکه افکنم؟ آن دل کجا برم؟
بر اساس این گزارش، استاد کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی، پسرِ دیگر شاعر نامدار اصفهان، استاد جمال‌الدین محمد عبدالرزاق اصفهانی است؛ شاعری که ترجیع‌بند معروفش در ستایش حضرت محمد (ص) شاهکاری است شهره در عالَم شعر فارسی.
کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی شاعر و عارف ایرانی در سال 568 قمری چشم به جهان گشود و در 635 دیده از جهان فروبست. وی در کودکی فنون و رموز شاعری را از پدر خود عبدالرزاق اصفهانی آموخت و همانند پدر به سرودن قصیده پرداخت. او مداح بزرگان بود ولی در میان مدایح، به نکات حکمی نیز توجه داشت. کمال‌الدین اصفهانی چنان در ابداع و ایجاد و آفرینش معانی مهارت یافت که به خلاق المعانی معروف شد.
ویژگی شعر او توانمندی در اوزان و در نظر گرفتن معانی دقیق و ظریفی است که در میان ابیات پنهان‌شده و برای یافتن آن‌ها و کشف معنای دقیق شعر باید چند بار به مطالعه دقیق اشعار پرداخت.
نمی‌توان تأثیر او را بر شعر فارسی انکار کرد تا جایی که منتقدان از او به‌عنوان آخرین قصیده‌سرای توانمند ایرانی نام می‌برند. شاعران عثمانی او را به‌عنوان نماد شعر فارسی می‌شناخته‌اند، در اشعار خود از او سرمشق گرفته‌اند و بارها نام او را در آثار خود آورده‌اند.
وی افزود: کمال‌الدین ملقب به خلاق المعانی مورداحترام و استناد حافظ شیرازی نیز بوده است. حافظ می‌فرماید: کی ترک آبخورد خود کند طبع خو گرم؟ و در اثبات ادعایش می‌گوید: ور باورت نمی‌کند از بنده این حدیث /از گفته کمال دلیلی بیاورم. و آن بیت کمال این است: گر برکنم دل از تو و. بردارم از تو مهر/آن مهر برکه افکنم؟ آن دل کجا برم؟
بر اساس این گزارش، استاد کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی، پسرِ دیگر شاعر نامدار اصفهان، استاد جمال‌الدین محمد عبدالرزاق اصفهانی است؛ شاعری که ترجیع‌بند معروفش در ستایش حضرت محمد (ص) شاهکاری است شهره در عالَم شعر فارسی.
کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی شاعر و عارف ایرانی در سال 568 قمری چشم به جهان گشود و در 635 دیده از جهان فروبست. وی در کودکی فنون و رموز شاعری را از پدر خود عبدالرزاق اصفهانی آموخت و همانند پدر به سرودن قصیده پرداخت. او مداح بزرگان بود ولی در میان مدایح، به نکات حکمی نیز توجه داشت. کمال‌الدین اصفهانی چنان در ابداع و ایجاد و آفرینش معانی مهارت یافت که به خلاق المعانی معروف شد.
ویژگی شعر او توانمندی در اوزان و در نظر گرفتن معانی دقیق و ظریفی است که در میان ابیات پنهان‌شده و برای یافتن آن‌ها و کشف معنای دقیق شعر باید چند بار به مطالعه دقیق اشعار پرداخت.
نمی‌توان تأثیر او را بر شعر فارسی انکار کرد تا جایی که منتقدان از او به‌عنوان آخرین قصیده‌سرای توانمند ایرانی نام می‌برند. شاعران عثمانی او را به‌عنوان نماد شعر فارسی می‌شناخته‌اند، در اشعار خود از او سرمشق گرفته‌اند و بارها نام او را در آثار خود آورده‌اند.
نظر شما