به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در فارس، «محمد کشاورز» گرچه در طول بهار و تابستان امسال با کارگاه‌های آنلاین «پیرسوک» مخاطبان خود را تنها نگذاشت، اما برای نوشتن رمان خود نیاز به این داشت تا با فراغت بیشتری نوشتن را دنبال کند؛ گو اینکه به تازگی کار جدیدی هم به نشر چشمه برای چاپ سپرده است.
محمد کشاورز، نویسنده 62 ساله شیرازی که با مجموعه داستان «روباه شنی» در سال ۱۳۹۵ برنده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شد، در گفت‌وگویی با خبرنگار ایبنا، هم در این باره و هم در ارتباط با مسائل دیگر از قبیل کسب عنوان پایتختی کتاب ایران توسط شهر زادگاهش، تولید نسخه صوتی از برخی کتاب‌هایش و نیز نمایشگاه مجازی کتاب تهران، صحبت کرد.
وی در ابتدا درباره ترجمه اثر برگزیده‌اش در جایزه کتاب سال، گفت: در پی ترجمه کتاب «روباه شنی» به انگلیسی، تمایل برای ارایه این کار به زبان‌های عربی، فرانسوی و ایتالیایی هم وجود داشت و صحبت‌هایی هم مبنی بر ترجمه صورت گرفته است و امیدوارم پس از انتشار نسخه انگلیسی اثر، این مسئله تحقق یابد.
این نویسنده گزیده‌کار، پیرامون پدیده پایتختی کتاب ایران که برای شیراز در سال 1399 روی داد، هم معتقد است که این عناوین، زیبا و در عین حال دهان پرکن است اما در اجرا باید ارزیابی کرد که چه نتایجی در پی داشته است.
کشاورز با این حال بروز مشکلات ناشی از کرونا در یک سال گذشته را در کمرنگ شدن فعالیت‌های فرهنگی بی‌تاثیر ندانست و گفت: اگر این وضعیت طبیعی و نرمال باشد، پایتخت کتاب ایران درصورتی تاثیرگذار است که نمایشگاه کتاب، جلسات نقد و بررسی، مسابقات کتابخوانی، نشست‌های کتابخوانی و... باشد؛ زیرا این می‌تواند در جلب نگاه مردم به کتاب و کتابخوانی تاثیر داشته باشد.
خالق «پایکوبی» و «بلبل حلبی» با بیان اینکه افزون بر تبلیغات در زمینه پایتختی کتاب و پررنگ کردن عناوینی این‌چنینی، باید در عمل هم فعالیت‌های اجرایی تحقق یابد، اظهار کرد: بسنده کردن به چاپ پوستر و بنر و تبلیغ کردن عنوان پایتختی کتاب کافی نیست و باید در عمل فعالیت‌هایی در ارتباط با کتاب هم انجام گیرد.
وی درباره کتاب‌های صوتی تولیدشده بر اساس آثارش نیز گفت: شماری از کتاب‌های من که در نشر چشمه به چاپ رسیده، توسط موسسه مرتبط با آن به صورت گویا و صوتی تولید شده است. من بنا به عادت کتاب را می‌خوانم، البته داستان‌های کوتاهی است که معمولا دسترسی به آنها برایم مشکل بوده است، ترجیح دادم نسخه صوتی آن را گوش بدهم. البته اگر نسخه گویا خوب تولید شده باشد و لحن داستان را حفظ کرده باشد، جذابیت خاص خودش را دارد؛ ضمن اینکه تمایل و اقبال به این آثار و حتی مقاله‌های صوتی و مباحث نظری در دوران کرونا افزایش یافته است.
این نویسنده شیرازی که نمایشگاه مجازی کتاب تهران را فرصتی هرچند فارغ از رفتار معمول این رویداد سالانه می‌داند، اما از آن استقبال کرده و گفت: نمایشگاه گرچه فرصت دیدارها و تبادل نظر را به شکل حضوری فراهم نکرد، اما فرصتی بود تا ناشران و کتاب‌ها تنها نمانند.
کشاورز در پایان این گپ و گفت، خوبیِ جشنواره‌ها را در دوران پیش از کرونا هم مورد اشاره قرار داد و یادآور شد: برگزاری جشنواره و مسابقه ادبی، اسامی جدید را مطرح می‌کند و دیداری بین نسل جدید و قدیم رقم می‌زند که دست کم حال و هوای فرهنگی را خوب می‌سازد.
محمد کشاورز، نویسنده 62 ساله شیرازی که با مجموعه داستان «روباه شنی» در سال ۱۳۹۵ برنده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شد، در گفت‌وگویی با خبرنگار ایبنا، هم در این باره و هم در ارتباط با مسائل دیگر از قبیل کسب عنوان پایتختی کتاب ایران توسط شهر زادگاهش، تولید نسخه صوتی از برخی کتاب‌هایش و نیز نمایشگاه مجازی کتاب تهران، صحبت کرد.
وی در ابتدا درباره ترجمه اثر برگزیده‌اش در جایزه کتاب سال، گفت: در پی ترجمه کتاب «روباه شنی» به انگلیسی، تمایل برای ارایه این کار به زبان‌های عربی، فرانسوی و ایتالیایی هم وجود داشت و صحبت‌هایی هم مبنی بر ترجمه صورت گرفته است و امیدوارم پس از انتشار نسخه انگلیسی اثر، این مسئله تحقق یابد.
این نویسنده گزیده‌کار، پیرامون پدیده پایتختی کتاب ایران که برای شیراز در سال 1399 روی داد، هم معتقد است که این عناوین، زیبا و در عین حال دهان پرکن است اما در اجرا باید ارزیابی کرد که چه نتایجی در پی داشته است.
کشاورز با این حال بروز مشکلات ناشی از کرونا در یک سال گذشته را در کمرنگ شدن فعالیت‌های فرهنگی بی‌تاثیر ندانست و گفت: اگر این وضعیت طبیعی و نرمال باشد، پایتخت کتاب ایران درصورتی تاثیرگذار است که نمایشگاه کتاب، جلسات نقد و بررسی، مسابقات کتابخوانی، نشست‌های کتابخوانی و... باشد؛ زیرا این می‌تواند در جلب نگاه مردم به کتاب و کتابخوانی تاثیر داشته باشد.
خالق «پایکوبی» و «بلبل حلبی» با بیان اینکه افزون بر تبلیغات در زمینه پایتختی کتاب و پررنگ کردن عناوینی این‌چنینی، باید در عمل هم فعالیت‌های اجرایی تحقق یابد، اظهار کرد: بسنده کردن به چاپ پوستر و بنر و تبلیغ کردن عنوان پایتختی کتاب کافی نیست و باید در عمل فعالیت‌هایی در ارتباط با کتاب هم انجام گیرد.
وی درباره کتاب‌های صوتی تولیدشده بر اساس آثارش نیز گفت: شماری از کتاب‌های من که در نشر چشمه به چاپ رسیده، توسط موسسه مرتبط با آن به صورت گویا و صوتی تولید شده است. من بنا به عادت کتاب را می‌خوانم، البته داستان‌های کوتاهی است که معمولا دسترسی به آنها برایم مشکل بوده است، ترجیح دادم نسخه صوتی آن را گوش بدهم. البته اگر نسخه گویا خوب تولید شده باشد و لحن داستان را حفظ کرده باشد، جذابیت خاص خودش را دارد؛ ضمن اینکه تمایل و اقبال به این آثار و حتی مقاله‌های صوتی و مباحث نظری در دوران کرونا افزایش یافته است.
این نویسنده شیرازی که نمایشگاه مجازی کتاب تهران را فرصتی هرچند فارغ از رفتار معمول این رویداد سالانه می‌داند، اما از آن استقبال کرده و گفت: نمایشگاه گرچه فرصت دیدارها و تبادل نظر را به شکل حضوری فراهم نکرد، اما فرصتی بود تا ناشران و کتاب‌ها تنها نمانند.
کشاورز در پایان این گپ و گفت، خوبیِ جشنواره‌ها را در دوران پیش از کرونا هم مورد اشاره قرار داد و یادآور شد: برگزاری جشنواره و مسابقه ادبی، اسامی جدید را مطرح می‌کند و دیداری بین نسل جدید و قدیم رقم می‌زند که دست کم حال و هوای فرهنگی را خوب می‌سازد.
نظر شما