بر اساس این گزارش، دومین جلسه از این سلسله نشستها با حضور علیاصغر سیدآبادی نویسنده و شاعر کودک و نوجوان و فرمهر منجزی مترجم و دبیر جام باشگاههای کتابخوانی کشور و تسهیلگران و مروجان کتابخوانی برگزار شد.
فرمهر منجزی مترجم و دبیر جام باشگاههای کتابخوانی کشور گفت: کرونا موجب شد سال گذشته را با سختی به پایان برسانیم بر همین اساس بچهها با خانهنشینی دچار رخوت و ناامیدی شدند. باید تلاش کنیم بچهها را سرگرم نگه داریم تا روحیه آنها حفظ شود و در این میان نقش تسهیلگران و مروجان سنگینتر است.
وی ادامه داد: تسهیلگران باید در کنار بچهها و همراه آنان باشند و اجازه دهند در نشستهای کتابخوانی بچهها خودشان، در گفتوگوها شرکت کنند و به تفکرِ خلاق برسند، سوال بپرسند و اظهار نظر موثری داشته باشند. بچهها نباید احساس کنند که تسهیلگران، مانند معلم قصد امر و نهی و دیکته کردن به آنها را دارد.
مترجم «فرانکلین رئیس میشود» در ادامه به تشریح فعالیت باشگاههای کتابخوانی در ایام کرونا پرداخت و افزود: باید از طریق راههای مختلف باشگاهها را فعال کنیم. اگر شهر و یا روستا در وضعیت مطلوبی به سر میبرد، سعی کنید نشست کتابخوانی باشگاههای کتابخوانی را با رعایت پروتکلها و فاصله اجتماعی حضوری برگزار کنید. در غیر این صورت، میتوانید راههای دیگر مثل بازی با بچهها را امتحان کنید و کارهایی انجام دهید که بچهها به تلاش و تکاپوی بیشتری برسند.
دبیر جام باشگاههای کتابخوانی کشور ترغیب کودکان و نوجوانان به خواندن بیشتر را یکی از راههای تاثیرگذار در توسعه کتابخوانی دانست و بیان کرد: مروجان و تسهیلگران باید به عنوان راهنما به کودکان و نوجوانان مشاوره دهند تا آنان بتوانند کتابِ مناسب سن خود را انتخاب کنند و با خواندن بیشتر، ادبیات را بهتر بشناسند. بچهها را به نوشتن خاطرات و یادداشتِ روزانه تشویق کنید نه انشانویسی تا بتوانند آنچه را دلشان میخواهد، به زبانِ خودشان بنویسند.
منجزی در جواب این سوال که چه کتابهایی را برای کودکان و نوجوانان پیشنهاد میدهید؟، گفت: کتابهای تالیفی کم نداربم. میتوانید از لیست کتابهای لاک پشت پرنده، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که کتاب فصل معرفی میکنند و کتابهای برگزیده جشنوارهها و همچنین لیست جام باشگاههای کتابخوانی که در سایت خانه کتاب موجود است، استفاده کنید. البته بچهها باید متنوع بخوانند هم کتاب تالیفی و هم ترجمه تک بعدی نباشند. از طریق خواندن کتابهای ترجمه میتوانند با نوشتههای نویسندگان کشورهای دیگر آشنایی بیشتر پیدا کنند و نوع دیگر از زندگی را تجربه کنند.
در این نشست علیاصغر سیدآبادی نویسنده کودک و نوجوان کشوری مهمترین تاثیر کرونا را بیحوصله شدن آدمها دانست و گفت: هرچند کرونا فعالیتها را دچار رکورد و مشکل کرد و تاثیر نامطلوبی بر روحیه افراد بر جا گذاشت، اما تسهیلگران برای تقویت باشگاهها و خارج شدن از شور و نشاط گذشته باید تلاش کنند ایدههای خلاق و نوآورتر را برای بچهها به کار ببندند.
سیدآبادی دیدار مشترک با باشگاههای کتابخوانی در دیگر استانها را که از طریق مجازی هم امکانپذیر است، از جمله این پیشنهادها برای همافزایی کار گروهی باشگاهها برشمرد و افزود: در دیدار باشگاهی مشترک تسهیلگران و اعضای باشگاهها به طور مثال 5 باشگاه از اهواز و 5 باشگاه از شهر دیگر، میتوانند با افسانهها، آداب و رسوم و فرهنگ هر شهر آشنا شده و از تجربههای یکدیگر استفاده کنند. در این شرایط باید تمرکزمان را بر این موضوع بگذاریم که چه نوع طراحی کنیم تا روحیه بچهها حفظ شود.
وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که برای ترویج کتابخوانی در مناطق دوزبانه چگونه عمل کنیم؟ اینگونه توضیح داد: واکنشهای متفاوتی برای مناطق دو زبانه رایج است. برخی مُصرّ هستند که باید زبان فارسی معیار را به بچهها یاد دهیم و عدهای دیگر بر این باورند که یادگیری دیگر زبانها خیانت به زبان فارسی است و این مقاومت کردن و تنگنظریها باعث شده که بچهها در مناطق دوزبانه آسیب ببینند.
نویسنده «هانا قهرمان قصه ما» اضافه کرد: افراد دوزبانه از دو توانایی برخوردارند و دو پنجره به دنیا باز میکنند؛ باید بچهها را همزمان با هر دو زبان آشنا کنیم تا بتوانند دو زبان را با هم تجربه کنند. زبان فارسی و عربی دو زبان مهم و میراث قوی هستند. اجرای نمایش به دو زبان (ترکی، فارسی، عربی، کردی و بلوچی ..)، استفاده از کتابهای ترجمه شده کشورهای مختلف و همسایهها و کتابهای تصویری با متن کم همه به تقویت آموزش دو زبانهها کمک میکند. آموزش و پرورش باید اصلاح شود و از فضا عقب نماند هم زبان فارسی را تقویت کند و هم به معرفی کتابهای دو زبانه بپردازد.
سیدآبادی در ادامه با بیان اینکه نباید از شعر توقع آموزش را داشت، گفت: ما نمیتوانیم از یک معمار سطح بالا توقع داشته باشیم که دیوار ریختهشدهی یک خانه را درست کند. برای او، این کار پیش پا افتاده است و کار معمار فراتر از کارهای جزئی است و باید کارهای درخشان انجام دهد. نقش شعر در آموزش این است که کمک میکند تا سطح کار افزایش بیابد. کاری که شعر با کودکان میکند، بزرگ کردن افقهای پیش رو با خلق اثر ادبی و نگاه به آینده است. شعر به کمک خلاقیت و شکلگیری رویاها میآید و دنیا را بهتر و آدمها را بزرگتر میسازد. کارهای بزرگ از دل رویاها بیرون میآید.
نظر شما