به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، پاسداشت یاد و نام بزرگان و مفاخر کشور راهی است برای الگوسازی؛ راهی که کمک می‌‏کند جوانان با زیست علمی و شخصی این عزیزان آشنا شوند و با الگوگیری، راه پُرتلاش و پُرافتخار آن‌ها را ادامه دهند. بنیاد ملی نخبگان از چند سال قبل اقدام به برگزاری مراسم تکریم از نخبگان و مفاخر معاصر ایران‏ زمین در سراسر کشور کرده است که گزارش آن در بولتنی به نام «طواف شمع» و نشریه‌‌ای به نام «هنرنامه» منتشر شده است. بازخوردهای این اتفاق مبارک باعث شد تا خبرگزاری کتاب ایران با همکاری بنیاد ملی نخبگان تصمیم به درج برشی از زندگی شخصی و حرفه‌‏ای این بزرگان زیرِ نام «قاب روایت» کند. این مجموعه به قلم «محسن شاه‌رضایی» نوشته شده و تقدیم به خوانندگان خبرگزاری کتاب ایران می‏‌شود.
 
متن این شماره قاب روایت به شرح زیر است:
گروهی از اهل علم و فضل برای عیادت استاد در بیمارستان بر بالین او حاضر شده بودند. در وقت دیدار فرصت را مغتنم می‌شمردند و سوالی مطرح می‌کردند. استاد هم به فراخور زمان پاسخ می‌داد. بحث به شعر فارسی و جایگاهش در ادبیات بین‌الملل رسید. استاد که به یازده زبان زنده دنیا تسلط داشت، ابتدا یکی از اشعار فاخر یونانی را خواند و آن را با غزلی از مولوی مقایسه کرد. سپس اظهار داشت که از نظر او، شعر به معنای نظم و آهنگ فقط در زبان فارسی مصداق دارد. او همچنین به اندیشمندان و دانشمندان ایرانی در ادوار مختلف اشاره کرد و وجود آنها را مایه مباهات تمدن بشری دانست. گفت در جوانی و در اروپا به اهمیت ایرانی‌بودن خود وقوف کامل نداشته است، اما اینک در این سن‌وسال و در این موقعیت یقیناً به مفاخر علمی و فرهنگی ایران افتخار می‌کند و خداوند را بابت ایرانی‌بودن خود سپاسگزار است.

حاضرین در جلسه که مجذوب صحبت‌های استاد دکتر میرشمس‌الدین ادیب‌سلطانی شده بودند، به‌خوبی می‌دانستند که پزشک، زبان‌شناس، فیلسوف و مترجمی که بر بالینش گرد آمده‌اند، خود یکی از همین مفاخر ایران‌زمین است.