سه کتابخانه از دسترفتهای که جالینوس توصیف میکند، در نزدیکی یکدیگر و در تپه «پالاتین» رُم واقع شده بودند و از بسیاری جهات اهمیت فراوان داشتند. در جهانی عاری از چاپخانه یا عکاسی، یکی از وظایف مهم کتابخانههای عمومی امپراتوری حفاظت و حراست از نسخههای معتبر و متون مهم (همان نسخ خطی) بود که سبب میشد محققانی چون جالینوس بتوانند با اطمینان از آنها نسخهبرداری کرده و بهرهبرداری کنند. در این کتابخانه، برخی متون در مجموعهای ویژه و از سوی فردی صاحبنام جمعآوری شده بودند و باقی متون نیز براساس موضوع صورتبندی شده بودند. جالینوس به یافتن ناهمسازیهایی شهره است که در کاتالوگهای کتابخانه پیدا کرده بود، یعنی ابزارهایی کمکی که باعث میشد مراجعان بتوانند بدون نظارت کتابدار و بهراحتی در قفسهها کند و کاو کنند.
بارزترین نمونه خسارتی که آتشسوزی سال 192 به دنبال داشت، از میان رفتن متونی بود که به گفته متیو سی نیکلز «برای همیشه از دسترس جهانیان خارج شد.» رونوشتهایی از حریق نجات یافت و جاهای دیگر انبار نیز بهنحوی دیگر آسیب دیدند، چراکه دیگر نمیشد آنها را با نسخههای اصلی تطبیق داد. بدتر آنکه آتشسوزی محل انبار شماری از نسخ را که محققان در نزدیکی کتابخانهها اجاره کرده بودند نیز تحت تاثیر قرار داد.
از نظر جالینوس، این معنای از دست رفتن مجموعه شخصی کتابهایش و همچنین یادداشتهای پروژههایش بود. این بلاشک مصیبت بزرگی بود، اما از قرار معلوم جالینوس بهخوبی توانست با ماجرا کنار آمده و بر آن فائق آید. به گفته جالینوس، یکی از همکارانش که انبار کتابها و یادداشتهایش طی آتشسوزی از میان رفته بود از ناامیدی و یاس جان باخت. دیگران نیز البته وضع بهتری نداشتند و تا مدتها با لباسهای سیاه، لاغر و رنگپریده، همانند کسانی که سوگوار عزیزی هستدن، آن اطراف میچرخیدند.
منبع:
https://daily.jstor.org/library-fires-have-always-been-tragedies-just-ask-galen/
نظر شما