لیلا روحی نویسنده «دوچرخه‌ای برای لیلی» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در فارس، ضمن اعلام خبر انتشار کتاب جدید خود، به بیان نکاتی در خصوص نوستالژی و ادبیات داستانی پرداخت و گفت: نوستالژی، غیر از مفهوم منفی و بیمارگونه این واژه - که به معنی درد و غم و دلتنگی برای گذشته است - دارای احساسی لذتبخش نیز هست. در این مفهومِ لذتبخش، نوستالژی به معنای «سودای گذشته» است. در اینجا یادآوری خاطرات گذشته و آرزوی تکرار تجربه گذشته به آدمی لذت و شادمانی می‌بخشد. درواقع نوعی میل به بازگشت، به دوران جوانی و کودکی به خاطرات شیرین گذشته است. اما، در این میل به بازگشت هم دردِ غربت و هم لذت تجربه گذشته و شوق بازگشت به گذشته وجود دارد. بنابرین لذتی همراه با افسوس و دریغ است.
وی با بیان اینکه نوستالژی، زمینه خلق بسیاری از آثار ادبی جهان را فراهم کرده است، افزود: داستان «دوچرخه‌ای برای لیلی» خواننده را به کوچه پس کوچه‌های شیراز در حدود شش دهه گذشته می‌برد؛ جایی که من در نوستالژی خود، آن را به طور سلیس و روان به تصویر کشیده‌ام.
همچنین کرامت یزدانی (اشک)، ناشر و ویراستار این داستان ایرانی گفت: داستان، از قدیمی‌ترین قالب‌های هنری است كه پیشینه بسیار كهنی دارد و انسان‌ها آن را به صورت‌های گوناگون برای یكدیگر نقل و بازگو كرده‌اند. در هیچ عصری، انسان، بی‌نیاز از داستان نخواهد شد، زیرا كه داستان‌ها در زندگی او دارای جنبه‌های پندآموز و عبرت‌انگیز هستند و به نوعی درس زندگی و تجربه بهتر زیستن را به او می‌آموزند.
به گفته یزدانی، داستان، در حکم آیینه‌ای است که تحولات روحی و معنوی آدمی را در طول زمان در خود بازتاب می‌دهد. تا انسان وجود دارد و متحول است، داستان نیز وجود خواهد داشت و تصویر او را در خود نشان خواهد داد.
وی، افزود: انسان‌های غارنشین، اولین داستان‌گویان تاریخ بودند. آنها با روایت داستان‌هایی از شکار حیوانات یا مبارزه با خطرات طبیعی بخشی از دانش خود را به نسل بعد منتقل می‌کردند. از آن زمان تا به امروز، بشر در زمینه داستان‌سرایی و قصه‌گویی پیشرفت بسیاری داشته است و نویسندگان بسیاری با خلق آثار متنوعی پا به عرصه ادبیات داستانی نهاده‌اند؛ همواره انسان نیازمند خواندن و شنیدن داستان و انواع گوناگون آن بوده است.
یادآور می‌شود، کتاب «دوچرخه‌ای برای لیلی»، نوشته لیلا روحی، با ویراستاری کرامت یزدانی (اشک)، نویسنده و ویراستار و مترجم شیرازی در ۹۸ صفحه در قطع رقعی امروز 26 خردادماه توسط انتشارات نویسندگان پارس منتشر و روانه کتابفروشی‌ها شده است.
وی با بیان اینکه نوستالژی، زمینه خلق بسیاری از آثار ادبی جهان را فراهم کرده است، افزود: داستان «دوچرخه‌ای برای لیلی» خواننده را به کوچه پس کوچه‌های شیراز در حدود شش دهه گذشته می‌برد؛ جایی که من در نوستالژی خود، آن را به طور سلیس و روان به تصویر کشیده‌ام.
همچنین کرامت یزدانی (اشک)، ناشر و ویراستار این داستان ایرانی گفت: داستان، از قدیمی‌ترین قالب‌های هنری است كه پیشینه بسیار كهنی دارد و انسان‌ها آن را به صورت‌های گوناگون برای یكدیگر نقل و بازگو كرده‌اند. در هیچ عصری، انسان، بی‌نیاز از داستان نخواهد شد، زیرا كه داستان‌ها در زندگی او دارای جنبه‌های پندآموز و عبرت‌انگیز هستند و به نوعی درس زندگی و تجربه بهتر زیستن را به او می‌آموزند.
به گفته یزدانی، داستان، در حکم آیینه‌ای است که تحولات روحی و معنوی آدمی را در طول زمان در خود بازتاب می‌دهد. تا انسان وجود دارد و متحول است، داستان نیز وجود خواهد داشت و تصویر او را در خود نشان خواهد داد.
وی، افزود: انسان‌های غارنشین، اولین داستان‌گویان تاریخ بودند. آنها با روایت داستان‌هایی از شکار حیوانات یا مبارزه با خطرات طبیعی بخشی از دانش خود را به نسل بعد منتقل می‌کردند. از آن زمان تا به امروز، بشر در زمینه داستان‌سرایی و قصه‌گویی پیشرفت بسیاری داشته است و نویسندگان بسیاری با خلق آثار متنوعی پا به عرصه ادبیات داستانی نهاده‌اند؛ همواره انسان نیازمند خواندن و شنیدن داستان و انواع گوناگون آن بوده است.
یادآور می‌شود، کتاب «دوچرخه‌ای برای لیلی»، نوشته لیلا روحی، با ویراستاری کرامت یزدانی (اشک)، نویسنده و ویراستار و مترجم شیرازی در ۹۸ صفحه در قطع رقعی امروز 26 خردادماه توسط انتشارات نویسندگان پارس منتشر و روانه کتابفروشی‌ها شده است.
نظر شما