شرکت خردهفروشی صنایع دستی هابیلابی این لوح ۳۶۰۰ ساله را برای موزه خود خریداری کرده بود؛ اما دادگاه معتقد است این اثر قاچاق بوده و باید به عراق برگردانده شود.
«لوح رویایی گیلگمش» با قدمت ۳۶۰۰ساله در منطقهای که در حال حاضر متعلق به عراق است، پدید آمده؛ و بنا بر ادعای وزارت دادگستری، در سال ۲۰۰۳ توسط یک دلال آثار عتیقه -در حالی که پوشیده از خاک و ناخوانا بود- از اعضای خانواده یک دلال سکه در لندن خریداری شد. پس از رسیدن به ایالات متحده و تمیزکاری، کارشناسان متوجه شدند که بخشی از حماسه گیلگمش، یکی از قدیمیترین آثار ادبی جهان، به زبان اکدی بر آن نوشته شده است.
وزارت دادگستری امریکا ادعا میکند که آن دلال سپس لوح را با یک نامه مبدا ساختگی فروخته که در آن قید کرده که این لوح داخل جعبهای با قطعات برنز از یک حراجی در سال ۱۹۸۱ خریداری شده بود. لوح گیلگمش پیش از آنکه در سال ۲۰۱۴ توسط هابیلابی در یکی از حراجیهای لندن خریداری و در موزه کتاب مقدس به نمایش گذاشته شود، چندین بار فروخته شده است. استیو گرین، مدیر میلیاردر هابیلابی، مؤسس موزه یادشده است.
این لوح در سال ۲۰۱۹ توسط عوامل اجرای قانون در این موزه توقیف شد و هفته گذشته، دادگاه منطقه شرقی نیویورک حکم جریمه آن را صادر کرد. وزارت دادگستری اعلام کرد که هابیلابی به خاطر ورود غیرقانونی این لوح به ایالات متحده در سالهای ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ با این غرامت موافقت کرد.
ژاکلین ام کاسولیس، قائم مقام وکیل ایالات متحده گفت: «این غرامت نشاندهنده نقطه عطفی مهم در مسیر بازگرداندن این شاهکار نادر و باستانی ادبیات جهان به کشور مبدا آن است. این دفتر متعهد به مبارزه با فروش اموال فرهنگی بازار سیاه و قاچاق آثار باستانی غارتشده است.»
این جریمه بخشی از تلاشهایی است که برای بازگرداندن هزاران اثر باستانی عراقی که توسط هابیلابی خریداری شده صورت گرفته است. سال ۲۰۱۷ هابیلابی با پرداخت سه میلیون دلار جریمه و چشمپوشی از هزاران اثر باستانی موافقت کرد. در آن زمان گرین در بیانیهای اعلام کرد که هابیلابی با دولت همکاری کرده و باید نظارت بیشتری بر نحوه رسیدگی به خریدهایی که انجام میدهد، داشته باشد.
در ماه مارس ۲۰۲۰ گرین در بیانیهای اعلام کرد که موزهاش ۵۰۰۰ قطعه پاپیروس و ۶۵۰۰ شی سفالی را «بدون منشا کافی» شناسایی کرده و در تلاش است تا آنها را به ترتیب به مقامات مصر و عراق تحویل دهد. گرین در آن زمان گفت: «هدف من همیشه حفاظت، نگهداری، مطالعه و بهاشتراکگذاشتن اموال فرهنگی با جهان بوده است. این هدف تغییر نکرده؛ اما بعد از بعضی اشتباهات اولیه، سالها پیش تصمیم گرفتم همچنان که پیش میروم، تنها مواردِ دارای منشا معتبر و مستند را جمعآوری کنم.»
نظر شما