«در وادیِ درد» نوشته آلفونس دوده و با ترجمه عماد مرتضوی، از سوی نشر گمان به کتابفروشیها رسید.
این کتاب شامل فصلهای «یادداشت مجموعه»، «چند تذکار: مترجم»، «مقدمه: جولین بارنز»، «دفتر اول: الالم دلیل»، «دفتر دوم: در وادی درد»، «یادداشتی دربارهی سفلیس» و «حواشی» است.
در پشت جلد کتاب آمده است: «دوستانِ من! این کشتی دارد غرق میشود، دارم فرو میروم، و آب از سرم میگذرد. پرچم هنوز برفراز دکل در اهتزاز است، اما آتش همهجا را گرفته، حتی آب را؛ شکراتِ موت.
ناویدنهای ملکوتیِ شبهای مرفین! بیخواب.
بیداریِ باغ، توکای سیاه؛ با نوکش، بر پنجرهی بریدهرنگ، آوازی تحریر میکند.
امشب، درد پرندهی کوچک بلایی شد، ورجهورجهکنان به اینطرف و آنطرف، گریزان از نوک سرنگ من.»
در بخشی از کتاب میخوانیم: «رندانه است طریقی که مرگ ما را از پا میاندازد، و جوری هم وانمود میکند که انگاری فقط در کارِ تُنُککردن و هَرَسی ساده است. یک نسل هیچوقت با یک ضربه از پا نمیافتد؛ این دیگر خیلی غمانگیز و زیادی عیان است. مرگ ترجیح میدهد تکهتکه کار کند. علفزار، در یک زمان، از جهات مختلف به دمِ داس میرود. یکیمان امروز میرود؛ دیگری چند روز بعدش؛ باید بایستی عقب، اطرافت را نظاره کنی، تا جاهای خالی، قتلِ عام شدنِ گستردهی همنسلهایت را بفهمی.»
آلفونس دوده، رماننویس و نمایشنامهنویس و روزنامهنگار، به سال 1840 در شهر نیمِ فرانسه به دنیا آمد. در هفدهسالگی به سفلیس مبتلا شد و در پنجاهوهفت سالگی مرد- چهل سال مدارای با درد و تقرب به مرگ. از او پیشتر کتابهای «همسران هنرمندان»، «پتی شز»، «داستانهای دوشنبه»، «مرد کوچک(پسرک)»، «ماجراهای حیرتانگیز تارتارن تارسکنی»، «نامههایی از آسیای من» و «مرد مغزطلایی» به فارسی ترجمه شده است.
جولین بارنز متولد 29 دیماه 1324 است. از والدینی که هر دو معلم زبان فرانسه بودند. سیوچندتایی کتاب نوشته است که برایش جوایزی چون منبوکر به همراه آورده. از او رمانهایی چون «طوطی فلوبر»، «درک یک پایان» و «هیاهوی زمان» به فارسی ترجمه شده است.
«در وادیِ درد» نوشته آلفونس دوده، در 144 صفحه، به قیمت 32 هزار تومان، در قطع پالتویی، جلد شومیز و با ترجمه عماد مرتضوی، از سوی نشر گمان به کتابفروشیها راه یافت.
نظر شما