به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در قزوین، روزهای دفاع مقدس را احتمالا بتوان خاص‌ترین روزهای تاریخ انقلاب دانست؛ روزهایی که زندگی شخصی، کاری، سیاسی و فعالیت‌های اجتماعیِ بخش قابل توجهی از مردم با محوریتی مشخص در مسیر تحقق هدفی واحد قرار گرفته بود.

در این شرایط نویسندگان، مولفان، فیلم‌سازان و فعالان هنری متعددی تلاش کردند تا هر کدام ابعادی از این روزهای خاص را برای آیندگان به تصویر بکشند، اما به نظر می‌رسد در بین همه آثار تولید شده در این حوزه کمتر به نقش زنان این نیمه تاثیرگذار جمعیت پرداخته شده است. اکنون نزدیک به یک دهه است که بسیاری از تولیدات این حوزه بر نقش زنان رزمنده، مادران و همسران شهدا و ایثارگران متمرکز شده است.

کتاب «ماه و پروین» از آثاری است که در این حوزه به رشته تحریر درآمده است؛ کتابی که خاطرات همسر شهید جلال ذوالقدر از بانوان تلاشگر، فعال در عرصه اجتماع، مادری بی‌مانند و همسری نمونه در خانواده را به ثبت و ضبط رسانیده است.

نشست ادبی «سفری تا بهشت» با موضوع مروری بر این کتاب از زینت السادات موسوی و مهناز حیدری صبح امروز با حضور مجازی علاقمندان به کتاب و کتابخوانی در قزوین برگزار شد.

دهه گذشته دهه تمرکز ادبیات دفاع مقدس بر نقش زنان بوده است
مسعود آتشگران مسئول فرهنگی مطالعات و پایداری حوزه هنری استان قزوین در این نشست گفت: بعد از اتمام جنگ تحمیلی و آرامش یافتن کشور در حوزه‌های فرهنگ و ادبی تلاش کردیم تا داشته‌های فرهنگی، خاطرات و روایت‌های دوران دفاع مقدس را که تاریخ ساز بودند، ثبت و ضبط کنیم.

وی گفت: در همین خصوص فعالین فرهنگی به سراغ عاملان و خاطره‌سازان دفاع مقدس رفتند و با مصاحبه با این افراد از جمله رزمندگان، جانبازان و آزادگان تلاش کردند تا بخش‌هایی از جنگ و دفاع مقدس که می‌توانست برای آیندگان به یادگار بماند را ثبت کنند اما در این مسیر نقش مادران و همسران شهدا تا حد زیادی نادیده گرفته شد.

مسئول فرهنگی مطالعات و پایداری حوزه هنری قزوین تاکید کرد: در دهه گذشته تاکیدات زیادی بر همسران، خواهران و مادران شهدا و جانبازان بود و این بار ادبیات پایداری تلاش کرد تا مقاومت و دفاع را از منظر این افراد به تصویر بکشیم و خب اقدامات متعددی نیز انجام شد که برگزاری کارگاه‌های مختلف در حوزه ارائه شفاهی و تجربیات حوزه دفاع نیز در قزوین برگزار شد و تلاش کردیم تا استعدادها را به تصویر بکشیم و جوانان مستعد این حوزه را پای کار بیاوریم.

آتشگران گفت: از این رو نمونه‌های متعددی از این آثار در کشور تولید شد که من معتقدم در کتاب «ماه و پروین» آن ادبیاتی که لازم است تا از تاریخ شفاهی زندگی خانم پرپینچی و جوهره زندگی ایثارگرانه و زندگی مجاهدانه ایشان به مخاطب ارائه شود به خوبی انجام شده است.

وی افزود: در این مسیر نقش اعتمادزایی در بین مادران و همسران شهدا و مولفین بسیار تاثیرگذار است، چرا که باید این اعتماد ایجاد شود تا خاطرات با فیلترهای درونی افراد سانسور نشود و موانع ذهنی موجود باعث تغییر رویه از مسیر اصلی نشود.

مسئول فرهنگی مطالعات و پایداری حوزه هنری قزوین گفت: در همین کتاب ما با یک خانم جوان مواجه هستیم که با یک مجاهد زندگی عاشقانه‌ای را آغاز کرده، زمانی که فرزندش هنوز متولد نشده است همسر خود را از دست می‌دهد و در روزهای بعد زندگی‌اش از طریق بنیاد شهید با جوانی انقلابی آشنا می‌شود که تمایل دارد سرپرستی همسر و فرزند شهیدی را عهده دار شود، قطعا این خانم در بیان خاطراتش بسیار محتاط عمل می‌کند.

آتشگران عنوان کرد: از این روست که می‌گوییم موانع متعددی در مسیر بیان این خاطرات وجود دارد که قطعا نقش مولف در اعتمادزایی و ایجاد رابطه‌ای متقابل می‌تواند بسیار اطمینان بخش باشد که بیان این خاطرات بر زندگی شخصی ایشان تاثیر منفی نخواهد گذاشت.

«ماه و پروین» روایت ساده و شیرین زندگی زنی جوان در روزهای دفاع مقدس است
حیاتی کارشناس فرهنگی اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی استان قزوین نیز در این جلسه اظهار داشت: خانم پرپینچی در زمان جنگ تحمیلی در سپاه شهر صنعتی البرز فعالیت داشتند که در همین رفت و آمدها با شهید جلال ذوالقدر آشنا می‌شوند و در نهایت این آشنایی به ازدواج این بزرگواران منتهی می‌شود.

وی افزود: از مهم‌ترین نکات جذاب این کتاب نگارش روان و شیرینی است که با قلم فرسایی خانم موسوی به روانترین حالت ممکن زندگی روزمره دختری جوان و فعال را به تصویر می‌کشد که در زمان جنگ تحمیلی مسئولیت‌های خود را به بهترین شکل ایفا میکند، در این مسیر ازدواج می‌کند، همسرش را در جنگ از دست می‌دهد و با زندگی پر فراز و نشیبش درس‌های خوبی را برای آیندگان به یادگار می‌گذارد.

کارشناس فرهنگی اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی استان قزوین گفت: با توجه به اینکه بنده خانم پرپینچی را نیز می‌شناختم، به صراحت می‌گویم این کتاب توانسته تصویری دقیق و واقعی از ایشان ارائه کند و لذا مطالعه این کتاب می‌تواند برگی از روزهای تاریخ انقلاب اسلامی و زندگی همسران شهدا را به تصویر بکشد.

«ماه و پروین» حاصل اعتماد بین مولف و خانم پرپینچی است
زینت السادات موسوی مولف کتاب «ماه و پروین» گفت: در سالهایی که در حوزه ادبیات پایداری و دفاع مقدس فعالیت کردم همواره تلاش کردم تا تاریخ شفاهی را همانطور که هست به نثر درآوریم تا مخاطب بتواند چهره واقعی روزهای تاریخ دفاع مقدس را مشاهده کند.

وی افزود: در همین خصوص بنده معقتدم مهم‌ترین دغدغه‌ای که در حوزه آثار ادبیات دفاع مقدس وجود دارد حفظ و نشر این آثار است و از این رو تلاش کردیم تا در روایت خاطرات خانم پرپینچی تا حد ممکن واقعیات را به تصویر بکشیم و با معرفی کتاب زمینه را برای آشنایی نسل جوان با روزهای مرتبط با آن فراهم کنیم.

موسوی گفت: خانم پرپینچی قبل از این که فرزندشان متولد بشود همسرشان را از دست دادند و پس از گذر از فراز و نشیب‌های زندگی با آقای شکیب زاده ازدواج کردند و طی زندگی ایشان درس‌های بزرگی از تاریخ انقلاب اسلامی، روزهای جنگ، روحیه جهاد و تلاش نهفته است که با نگارش کتاب سعی کردیم تا بخشی از این داشته‌های معنوی را حفظ کنیم.

وی افزود: البته گذر زمان به عنوان یکی از موانع اصلی است چرا که بخش‌هایی از وضوح خاطرات را تحت تاثیر قرار میدهد و در این مسیر نقش ارتباط نویسنده با همسران و مادران شهدا بسیار تاثیرگذار است چرا که در ابتدا مقاومت‌هایی در این خصوص وجود دارد و برخی از افراد تمایل ندارند جزئیات و بخش‌های خاص زندگی خود را با سایرین به اشتراک بگذارند.

نویسنده کتاب «ماه و پروین» افزود: در این مسیر ساعت‌ها و روزها با خانم پرپینچی جلسه داشتیم و تلاش کردیم تا بیشتر ارتباط دوستانه برقرار کنیم و به ایشان اطمینان بدهیم که بدون رضایت ایشان چیزی منتشر نخواهد شد، در این مسیر با ویژگی‌های شخصیتی بی نظیر ایشان نیز آشنا شدیم و همین ارتباط گیری موثر در نتیجه به اعتماد منجر شد.

موسوی ادامه داد: در جلسات نخستی که با خانم پرپینچی دیدار می‌کردم متوجه این می‌شدم که ایشان بسیار محافظه‌کارانه صحبت می‌کنند و متوجه شدم که نیاز است تا ارتباط دو سویه بیشتری داشته باشیم و به مرور صبحت در مورد زندگی روزمره و ایجاد حس همنوعی و کنار هم بودن توانست ارتباطی درست بین ما ایجاد کند.

وی گفت: ایشان با توجه به این که یک زندگی کوتاه مدت با شهید داشتند و پس از آن با آقای شکیب‌زاده ازدواج کرده بودند بسیار نگران بودند که بیان خاطرات و عاشقانه‌های زندگیشان بر زندگی امروزشان تاثیر گذار باشد.

نویسنده کتاب «ماه و پروین» افزود: با هم فکری با ایشان تلاش کردیم تا این بخش‌های زندگی ایشان به گونه‌ای روایت شود که در نهایت پس از رونمایی از کتاب خانم پرپینچی که نگران از واکنش همسرشان بودند به من گفتند که آقای شکیب‌زاده بعد از مطالعه کتاب به من گفتند: تو چرا به من نگفته بودی که زندگی چنین پر فراز و نشیبی داشتی و از امروز احترام من نسبت به شما چندین برابر شد.

موسوی افزود: روحیه ایثار و جهادگری خانم پرپینچی جدای از نقش همسر شهید بودن ایشان از همان روزهای جوانی بسیار مشهود بوده است و تا همین اواخر نیز در زمانی که برای نگارش کتاب با ایشان همراه بودیم ایشان را در حال کمک و فعالیت‌های اجتماعی می‌دیدیم.

وی ادامه داد: حتی منزلی در مشهد به نام شهید جلال ذوالقدر خریداری کرده بودند و در اختیار زائران تنگ دست قرار داشت و در این سال‌ها نیز بارها مادران شهدای قزوینی را راهی سفر مشهد کردند.

نقش ایثارگران استان قزوین در 8 سال دفاع مقدس و نقش همسران آنها در دفاع مقدس چیزی نیست که بتوان آن را نادیده گرفت و در طی تاریخ دفاع مقدس نیز این نقش ارزشمند بارها تاثیر گذاری خود را به اثبات رسانیده است و اکنون ادبیات پایداری وظیفه دارد، این تاثیرگذاری را برای انتقال به آیندگان به تصویر بکشد.