به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در پیام محمدمهدی اسماعیلی آمده است:
«بسم الله الرحمن الرحیم
این جان عاریت که به حافظ سپرد دوست
روزی رخش ببینم و تقدیم وی کنم
خبر درگذشت حافظ لالایی‌های ایران زمین موجب تاسف بسیار شد.
زنده‌یاد پروین بهمنی که با پژوهش‌‌های سترگ خود، لالایی‌ها و موسیقی فراموش شده «عاشیقلر» را زنده کرد و برای سالیانی دراز، به جست‌وجوی عاشیقها و نواهای گمشده‌شان در سرتاسر ایران زمین گشت تا نوای آن‌ها را که سینه به سینه به امروز رسیده بود، ثبت و ضبط کند. او به حق یکی از حافظان ارجمند فرهنگ بومی و اصیل این سرزمین بود و توانست نوای جانسوز موسیقی قشقایی را تا آن سوی مرزها طنین‌انداز کند. وی با حفظ و اشاعه لالایی‌های مادرانه ایران زمین، و خوانش لالایی‌هایش نشان داد که قشقایی زندگی‌اش با صفا و صمیمیت و هنر و موسیقی سرشته شده است.
به راستی که آثار او تداعی گر موسیقیِ پیچیده در دشت‌ها و کوهستان‌ها و نغمههای گم‌شده در سایه‌سارِ سیاه چادرهای عشایری که خود محصول ذوق و سرپنجه هنرمندانه زنان عشایر ایران است، می‌باشد.
زنده‌یاد بهمنی که کودکی خود را در ایل گذرانیده بود، سال ها به عنوان آموزگار در مناطق مختلف عشایری استان فارس خدمت کرد. کارنامه درخشان ایشان در کنار دوره‌های طولانی معلمی، شامل گردآوری نغمات، معرفی خوانندگان و موسیقیدانان قشقایی و هر آن چیزی است که به فرهنگ قشقایی ارتباط دارد. منظومه داستانی «اصلی و کرم»، «زندگی‌نامه هنرمندان قشقایی»، «زنان نامدار قشقایی»، کتابچه موسیقی «عاشیقلر» و آلبوم‌های «خدای من غریب»، «به یاد فرود»، «مجموعه نغمههای عاشقی قشقایی»، «آوازهای قشقایی» و چند آلبوم دیگر، از جمله بخش‌های مهم زندگی هنری او به شمار می‌رود.
به تحقیق، آثار این هنرمند و پژوهشگر قشقایی که عمرش را صرف پژوهش در ایل و در کنار عاشیقها گذراند، می‌تواند نور امیدی باشد در زنده نگاه داشتن مواریث این سرزمین کهن.
تردیدی نیست که پژوهش‌‌های آن زنده‌یاد درباره فرهنگ و موسیقی قشقایی و عشایر استان فارس هرگز از خاطره‌ها نخواهد رفت.
درگذشت این هنرمند شایسته که ضایعه ای جبران‌ناپذیر است را به خانواده محترم ایشان، خیل دوستدارانش و جامعه فرهنگی و هنری کشور و هنرمندان پیشکسوت تسلیت می‌گویم و از درگاه خداوند بزرگ برای وی رحمت و مغفرت و جهت بازماندگان صبر و شکیبایی آرزومندم.
بدون شک چراغی که زنده‌یاد بهمنی برای حفظ نغمات محلی و موسیقی ایران زمین برافروخت، خاموش نخواهد شد.»
«بسم الله الرحمن الرحیم
این جان عاریت که به حافظ سپرد دوست
روزی رخش ببینم و تقدیم وی کنم
خبر درگذشت حافظ لالایی‌های ایران زمین موجب تاسف بسیار شد.
زنده‌یاد پروین بهمنی که با پژوهش‌‌های سترگ خود، لالایی‌ها و موسیقی فراموش شده «عاشیقلر» را زنده کرد و برای سالیانی دراز، به جست‌وجوی عاشیقها و نواهای گمشده‌شان در سرتاسر ایران زمین گشت تا نوای آن‌ها را که سینه به سینه به امروز رسیده بود، ثبت و ضبط کند. او به حق یکی از حافظان ارجمند فرهنگ بومی و اصیل این سرزمین بود و توانست نوای جانسوز موسیقی قشقایی را تا آن سوی مرزها طنین‌انداز کند. وی با حفظ و اشاعه لالایی‌های مادرانه ایران زمین، و خوانش لالایی‌هایش نشان داد که قشقایی زندگی‌اش با صفا و صمیمیت و هنر و موسیقی سرشته شده است.
به راستی که آثار او تداعی گر موسیقیِ پیچیده در دشت‌ها و کوهستان‌ها و نغمههای گم‌شده در سایه‌سارِ سیاه چادرهای عشایری که خود محصول ذوق و سرپنجه هنرمندانه زنان عشایر ایران است، می‌باشد.
زنده‌یاد بهمنی که کودکی خود را در ایل گذرانیده بود، سال ها به عنوان آموزگار در مناطق مختلف عشایری استان فارس خدمت کرد. کارنامه درخشان ایشان در کنار دوره‌های طولانی معلمی، شامل گردآوری نغمات، معرفی خوانندگان و موسیقیدانان قشقایی و هر آن چیزی است که به فرهنگ قشقایی ارتباط دارد. منظومه داستانی «اصلی و کرم»، «زندگی‌نامه هنرمندان قشقایی»، «زنان نامدار قشقایی»، کتابچه موسیقی «عاشیقلر» و آلبوم‌های «خدای من غریب»، «به یاد فرود»، «مجموعه نغمههای عاشقی قشقایی»، «آوازهای قشقایی» و چند آلبوم دیگر، از جمله بخش‌های مهم زندگی هنری او به شمار می‌رود.
به تحقیق، آثار این هنرمند و پژوهشگر قشقایی که عمرش را صرف پژوهش در ایل و در کنار عاشیقها گذراند، می‌تواند نور امیدی باشد در زنده نگاه داشتن مواریث این سرزمین کهن.
تردیدی نیست که پژوهش‌‌های آن زنده‌یاد درباره فرهنگ و موسیقی قشقایی و عشایر استان فارس هرگز از خاطره‌ها نخواهد رفت.
درگذشت این هنرمند شایسته که ضایعه ای جبران‌ناپذیر است را به خانواده محترم ایشان، خیل دوستدارانش و جامعه فرهنگی و هنری کشور و هنرمندان پیشکسوت تسلیت می‌گویم و از درگاه خداوند بزرگ برای وی رحمت و مغفرت و جهت بازماندگان صبر و شکیبایی آرزومندم.
بدون شک چراغی که زنده‌یاد بهمنی برای حفظ نغمات محلی و موسیقی ایران زمین برافروخت، خاموش نخواهد شد.»
نظر شما