به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، گفتن از جنگ و قصه‌هایش هیچ‌وقت تمامی ندارد. در این بین علاوه بر کسانی که به شکلی آن روزها را تجربه کرده‌اند یا از آن خاطراتی حتی محو دارند، گروهی هستند که شاید هیچ تصوری نداشته باشند از جنگی که هشت سال همه را درگیر کرده بود و روزبه‌روز انسان‌های بیشتری را پر پر می‌کرد. برای همین لازم است تا برای کودکان و نوجوانان امروز از این قصه تلخ واقعی گفته شود تا آن‌ها هم در جریان تاریخی که در روزگار نه چندان دور به کشورشان گذشته قرار بگیرند و از آن بخوانند و بشنوند.

کتاب «قاطر غنیمتی» به قلم اکبر صحرایی هم با همین نگاه سراغ اتفاقاتی رفته که در جبهه‌ها رخ داده‌اند و رد آن امروز هم در زندگی خیلی از رزمندگان باقی مانده است. این کتاب که از سوی مهرک منتشر شده، با زبان طنز از خاطرات و آنچه گذشت‌های آن روزها گفته است. «قاطر غنیمتی» هم عنوان یکی از این قصه‌هاست که از ماجرایی می‌گوید که دو رزمنده چطور برای رسیدن به غنیمت بیشتر با هم مسابقه می‌دهند، غنیمتی که البته کار خیر است و رسیدن به آن سختی‌‎های خودش را دارد.

صحرایی درباره شکل‌گیری این کتاب و نگاهی که در نگارش آن داشته، بیان کرد: «قاطر غنیمتی» بر پایه رخدادهای واقعی شکل گرفته که در جبهه‌ها برای خودم و برخی دیگر از کسانی که آن‌ها را تجربه کرده‌اند، اتفاق افتاده است. البته اساس داستان‌ها بر مبنای این جریان است و در طول کتاب هر کدام از قصه‌ها به شکلی روایت شده‌اند که تلفیقی از اتفاقات مختلف هستند.

وی افزود: برای تبدیل رخدادها به یک داستان جذاب نیاز است که اصل هر جریانی را با موارد مختلفی که بخشی از آن‌ها به ذهنیت نویسنده برمی‌گردد، ترکیب کرد تا اثر نهایی بتواند مخاطب را با خودش همراه کند. این نگاهی است که در آثار گذشته من هم وجود دارد.

اینکه چرا زبان طنز برای بیان این قصه‌ها انتخاب شده‌‌ هم سوالی بود که صحرایی در پاسخ به آن گفت: به‌طور کلی طنز ابزار مناسبی برای انتقال مفاهیم است. این جریان به‌ویژه برای چنین فضایی که در آن قرار است از قصه‌های دفاع مقدسی بگوییم هم کاربرد زیادی دارد، چراکه خواننده را خسته نمی‌کند و باعث می‌شود که او پابه‌پای قصه پیش برود. شروع این جریان هم از زمانی بود که بعد از چند کتاب که طنز هم نبودند، «خمپاره خواب آلود» را نوشتم. این اثر هم به بزرگسالان اختصاص داشت، اما به دلیل بیان طنزی که اینجا پررنگ‌تر وجود داشت در گروه نوجوانان قرار گرفت و با بازخوردهای خوبی هم همراه شد.
قهرمان‌سازی هم اتفاق دیگری بود که این نویسنده با اشاره به آن، اظهار کرد: معرفی کردن اسوه‌ در برابر قهرمان‌هایی که سال‌هاست آن‌ها برای دنیا می‌سازند و ارائه می‌‎کنند، از مواردی است که همیشه در ذهن من بود و هست. به همین خاطر در راستای این جریان به دنبال آن بودم تا با ایجاد پیوستگی بین شخصیت داستان‌ها از مجموعه «دار و دسته دارعلی» گرفته تا همین کتاب که به شکلی ادامه و تکمیل‌کننده همان مجموعه قبلی است، فضایی را ایجاد کنم که مخاطب رفته رفته با آن ارتباط برقرار کند و  اسوه‌ها و چهره‌هایی که در آن هست را بیشتر بشناسد. در ادامه این جریان هم می‌تواند با آن‌ها بیشتر همراه و آشنا شود.

یکی از نکاتی که در بیشتر آثار صحرایی وجود دارد، تصویرگری‌هایی است که نویسنده آن را به شکلی مکمل قصه‌ها می‎‌داند و معتقد است که وقتی خواننده کتاب این تصاویر را می‌بیند، توجهش به داستان و خواندن ادامه آن هم بیشتر جلب می‌شود. او با اشاره به زمانی که صرف این بخش از ماجرا شده، توضیح داد: در مورد همین کتاب این امکان وجود داشت که زودتر منتشر شود؛ اما از آنجایی که من در مورد تصویرگری‌ها حساسیت‌هایی را دارم، سعی کردیم تا با طراح به فضایی که باید برسیم.

در آخر هم صحبت از انتخاب عنوان کتاب و بخش‌های آن شد، موضوعی که صحرایی آن را تلاش برای فرار از کلیشه در نام‌گذاری‌ها و انتخاب عنوانی خواند که علاوه بر بار طنز و جذابیت برای مخاطب بتواند بخشی از ماهیت قصه‌ای که قرار است روایت شود را هم برساند.