به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، ثمینه باغچه‌بان که به مناسبت سالروز درگذشت جبار باغچه‌بان (چهارم آذرماه)، به تعلیم و تربیت پرداخت، اظهار کرد: تعلیم و تربیت سازنده، آینده یک جامعه است. اگر بخواهند جامعه‌ای را خراب کنند، از آموزش و پرورش شروع می‌کنند؛ از این رو برای آبادی یک سرزمین توجه به آموزش و پرورش و رونق آن نقطه آغاز این حرکت است.

این فعال فرهنگی با اشاره به اهمیت توجه به کودکان و نوجوانان و اینکه آنان معماران جامعه آینده هستند، گفت: خوشبختانه نسل بشر به سمت روشنگری، انتقادپذیری و انتقادگری در حال حرکت است و این طور نیست که هر چیز را به آنها بگویند، بپذیرند؛ زندگی به سوی روشنگری میل دارد. درست مثل کودکی که رو به رشد است. اگرچه کودک به زمین می‌خورد ولی در نهایت بلند می‌شود و به حرکت و تکامل خود ادامه می‌دهد.

وی ادامه داد: تاریخ ملت ما، نیز همین طور است. به گذشته تاریخی خود نگاه کنیم؛ آدم‌های بزرگی در دامن این ملت پرورش یافته‌اند. ایران کشوری بزرگ با ثروتی فراوان است و اگر بخواهیم به شاعران و فرهیختگان آن توجه کنیم، با خیل عظیمی از افراد شاخص مواجه می‌شویم. نمونه چنین افرادی در حال حاضر شفیعی کدکنی است. ملت ما پرورش‌دهنده امثال سیمین دانشورهاست.
 
نویسنده کتاب «پل چوبی» افزود: برخلاف آنچه گروهی ادعا دارند، مقوله‌ مذهب، کورکورانه نیست و اگر درست به آن توجه و عمل کنیم، راه‌های زیادی را به ما نشان می‌دهد. انسان نیازمند دین و مذهب است؛ البته دین و مذهبی که از خرافات مبرا باشد. پدر من چنین مذهبی را جویا بود. او انسانی بود مربی، طرفدار حقوق زنان و آگاهی دهنده‌ای موفق.
 
باغچه‌بان فعالیت‌های پدرش را در دوران حیاتش به دو حوزه مقبول عموم و مغضوب گروهی خاص تقسیم کرد و گفت: پدرم دو نوع فعالیت داشت؛ بخشی از فعالیت‌های او مقبول جامعه بود. مثل هر حرکتی که در حوزه آموزش و پرورش کودکان ناشنوا انجام داد؛ اما در این حرکت مردم‌پسندانه نیز بدون مشکل نبود. ۹۵ سال پیش، وقتی می‌خواست آموزش و پرورش کودکان کر و لال را برعهده بگیرد، یکی از مسئولان تبریز به او گفته بود: «نمی‌خواهد به کر و لال‌ها آموزش بدهی. به ترک‌ها فارسی یاد بده!» در نهایت پدرم به آموزش این کودکان پرداخت و توانست یکی از بهترین کودکستان‌ها را در شهرستان مرند تاسیس کند؛ کودکستانی که انسان‌های زیادی از دل او پرورش یافتند.

ثمینه باغچه‌بان در پایان گفت: یکی دیگر از فعالیت‌های پدر که اتفاقاً با موانع زیادی مواجه شد، تامین آزادی و حقوق زنان و مبارزه با خرافات بود. او به تمام معنا مدافع حقوق زنان بود و در راه آگاهی و تامین حقوق آنان تلاش زیادی ‌کرد. من در مورد پدرم می‌توانم بگویم که او انسانی به تمام معنا انسان بود. او انسانی با مهر و موفقیت بود و این بزرگ‌ترین تعریف من از اوست.