اصغر دادبه، نویسنده و هنرمند یزدی در این مراسم گفت: شاهنامه مبالغه نیست بلکه سند هویت ما است و اگر نبود خیلی چیزها و فرهنگ و ادب امروز را شاهد نبودیم.
وی افزود: شاهنامه، خواست یک ملت است که یک نفر به نام فردوسی این خواسته را محقق کرده که این اثر شامل تلاش چهارصد ساله بوده که به سرانجام رسیده است.
این نویسنده یزدی بیان کرد: این چهارصد سال دوره انتقال فرهنگ ایران به جهان اسلام بود و در این مدت نیز ما به صورت نظامی و فرهنگی جنگیدیم تا بتوانیم بازیابی هویت ملی را انجام دهیم. شاهنامه هویت ما را برپایه سه ضلع زبان و ادب ملی، تاریخ و اساطیر و حکمت ملی را احیا کرد.
این نویسنده یزدی ادامه داد: به اذعان برخی از اعراب مانند ابن اسیر، شاهنامه، قرآن عجم است که همین هم درست شناخته نشده و نیازمند توجه بیشتر است. قرآن عجم که نگهدارنده فرهنگ ما بوده در طول تاریخ به گونههای مختلف به فرزندان منتقل شده است.
دادبه بیان کرد: مردمی هستیم که ضربالمثل لاکپشت و خرگوش را بلدیم اما در عمل خرگوش هستیم؛ زیرا وقتی احساس خطر میکنیم که اقدامی علیه ما انجام شده است درصورتی که میتوانیم در طول زمان از این خطرات جلوگیری کنیم. تلاش برای انتقال مفاهیم و شعر شاهنامه همیشه به شیوههایی بوده که یکی از این روشها، انتخاب و گزیده کردن بوده که نمونه آن را مسعود سعد انجام و منتخب اشعار را تهیه کرده است.
وی گفت: در روزگار ما فردی به نام فروغی با ایجاد سیر حکمت و تصحیح شاهنامه و فردوسی کارهای بزرگی انجام داد؛ اما زمانی که خانهنشین شد، سیر حکمت در اروپا منتشر شد که این نشان از نقش او در فرهنگ ما است. زنده یاد حبیب یغمایی، بیان میکند وقتی که فروغی شاهنامه میخواند، چنان منقلب و اشکش سرازیر میشد که این نشان از توجه ویژه وی به شاهنامه بود.
وی با اشاره به اقدامات در زمینه بازنویسی اشعار فردوسی گفت: انتخابهای موضوعی و آمیختن ابیات درخشان ازجمله اقداماتی بود که با بازنویسی اشعار شاهنامه صورت گرفت اما امروز باید بیشتر به آن توجه کنیم.
دادبه گفت: با کمال تأسف غیر از استثنا، رفتاری که در همه سالهایی که محصل بودم شد درس را تنها به علوم و ریاضی متوجه میکردند و توجهی به ادبیات نبود و افراد غیر علاقهمند به رشته ادبیات میرفتند که نتیجه آن امروز برخورد در کمال بیمهری بود. در طبقهبندی جهادی در علومی مانند فیزیک و شیمی عقب نیستیم بلکه در علوم انسانی عقب هستیم. الان وظیفه سنگینی داریم زیرا دنیای امروز، دنیای قصیده نیست و بردن داستانها به حوزه نمایش و هنر بهعنوان اصلی اساسی است که باید این بازنویسیها حنبه دراماتیک و نمایشی پیدا کند و حتماً در بازنویسی مخلوط با شعر باشد. ویروسها را نمیتوانیم بکشیم بلکه باید بدن را قوی کنیم و در جامعه نیز راهی جز تقویت فرهنگ نداریم.
این نویسنده یزدی گفت: نقشهای که برای نابودی زبان فارسی کشیدهاند بسیار خطرناک است. هویت و حاکمیت ما بسته به استمرار این فرهنگ و ادب سعدی و فردوسی و نظامی دارد و اینها باید باشند تا ایران را داشته باشیم.
امیررضا وزیری هنرمند یزدی و نویسنده کتاب « عاشقانههای شاهنامه» در این مراسم گفت: ما با خرد زندهایم و اگر نباشد هیچ نیستیم. رشته من عمران است و از نوجوانی با شاهنامه علاقمند شدم که با فراغتهایی که داشتم به سراغ آن میرفتم و کاملتر و با دقت بیشتر میخواندم.
این هنرمند یزدی بیان کرد: در بازخوانی به نکاتی رسیدم که دقیق بود و فهمیدم شاهنامه به دلیل حماسهای که داشت جهانی شد و در کنار آن نیز شاهد داستانهای عاشقانه بودم که مورد توجه قرار دادم. نگرانی از نبودن شاهنامه در خانهها باعث شد که به دنبال بازنویسی این اثر ارزشمند بروم و باعث آشتی جوانان و نوجوانان با آن شوم. امیدوارم در آینده شاهد جامعهای باشیم که فردوسی را فراموش نکرده باشند و بخوانند.
در پایان این مراسم نیز کتاب « عاشقانههای شاهنامه » اثرامیررضا وزیری از هنرمندان یزدی رونمایی شد.
به گزارش ایبنا؛ این مراسم به همت نهاد کتابخانههای عمومی یزد برگزار شد.
نظر شما