محمدمهدی اسماعیلی، با صدور پیام بهمناسبت روز بزرگداشت ملاصدرا نوشت: «نقش ممتاز صدرالمتالهین در تاریخ فلسفه اسلامی آن است که عقل و شهود و وحی را در هم میآمیزد، از دریای بیکران معارف الهی و قرآن کریم بهره میبرد و نظریات فلسفی خود را با آیات این کتاب آسمانی محک میزند.»
«طلیعه خرداد در گاهشمار ایران اسلامی روز بزرگداشت صدرالمتألهین شیرازی، ملاصدرا است؛ فیلسوف و دانشمند بزرگی که رشحات ناب فکری و قلمی او با گذشت چهارصد سال همچنان تشنگان دانش و جویندگان طریق معرفت را سیراب میکند.
صدرالدین محمدابن ابراهیم شیرازى ملقب به صدرالمتالهین، پایهگذار مکتب فلسفی «حکمت متعالیه» بهعنوان سومین مکتب مهم فلسفی در جهان اسلام است. فیلسوفی که اندیشهاش پیوندگاه فلسفه مشاء و اشراق و کلام و عرفان اسلامی است. اگر حکمت و معرفت اسلامی را به رودخانهای خروشان تشبیه کنیم؛ این رودخانه از فارابی و ابن سینا هستی یافته و با سهروردی، ابن عربی، میرداماد و شیخ بهایی سیراب گشته است. اما با صدرالدین شیرازی قوام پیدا کرده است. حکیمی که نامش به شایستگی بر سراپرده حکمت اسلامی میدرخشد و حقیقتاً باید او را نگین حکمت ایران نامید.
ملاصدرا فیلسوفی است که قلم و زبانش دروازهای است به سوی کرسیهای بحث و درس و نقد و آزاداندیشی. نقش ممتاز صدرالمتالهین در تاریخ فلسفه اسلامی آن است که عقل و شهود و وحی را در هم میآمیزد، از دریای بیکران معارف الهی و قرآن کریم بهره میبرد و نظریات فلسفی خود را با آیات این کتاب آسمانی محک می زند.
بیتردید فلسفه اسلامی بهویژه در اسلوب و محتوای حکمت صدرایی، دروازه پرداختن به فرهنگ امروز ماست. روشن است که در هر فرهنگی، نبود انسجام معرفتى مساوی با غیبت انسجام فرهنگى است و در فقدان انسجام فرهنگى، پویایى فرهنگى رخ نخواهد داد و آن فرهنگ، ره به زوال خواهد برد. از این منظر، نقش ویژه ملاصدرا در بعد معرفتى، که همانا انسجام بخشی به فرهنگ ایران پس از اسلام بوده است، اهمیتی دوچندان مییابد.
امید آنکه با برنامهریزی بهتر بتوانیم فضای شناخت حکمایی چون ملاصدرا را از سطح نخبگانی به فضای فهم عمومی سوق دهیم و آن را مردمیتر کنیم تا آحاد معرفت جوی جامعه به ویژه نسل جوان با مبانی و بنیانهای فکری عالمان عاملی چون صدرالمتالهین بهتر و بیشتر آشنا شوند.»
نظر شما