کتاب «قالیهای عشایری جنوب ایران» نوشته جیمز اپی با ترجمه طاهره نوری کوچی توسط انتشارات «نامه پارسی» منتشر شد.
وی تصریح میکند که قالیهای مردمان عشایر و روستانشین سالها اشتباه نامگذاری شده و همگی با نامهای تجاری نهچندان دقیق شناخته شدهاند، بنابراین برای اولین بار بافتههای آنان را کاملاً مشخص و تعریف میکند.
در این کتاب، تفاوتها و شباهتهای بافتههای اتحادیههای ایلی قشقایی و خمسه و ایلات لر، بختیاری، افشار و بسیاری زیرگروههای عشایری دیگر به کمک تصاویر رنگی باکیفیت و توضیحات روان به ثبت رسیده، همچنین شواهدی از تاثیر شیوههای قالیبافی متقدم و متاخر در قالیهای عشایری آمده است.
جیمز اپی، متولد سال 1939 میلادی در ایالت اوهایو آمریکاست. وی از طریق نوشتههای گئورگی ایوانوویچ گورجیف با سنن فرشبافی آسیا آشنا شد و در پی مطالعه نظریات گورجیف درباره تاریخچه کاربرد نواها در زمان ساخت بناهای باشکوه معماری اسلامی و نیز کتاب معماری ایرانی اثر آرتور پوپ شیفته معماری اسلامی شد.
وی به دنبال این شیفتگی به تبریز، اصفهان و سپس شیراز سفر کرد و در بازار وکیل شیراز با قالیهای عشایری جنوب ایران آشنا شد. این آشنایی او را به دنیای باشکوه هنر قالیبافی عشایری سوق داد و در ادامه مسیر زندگی عاشقانه در این دنیای شگفتانگیز و لبریز زیبایی به پژوهش و نیز تجارت مشغول شد.
نظر شما