به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، پیمان سلیمانی در مراسم رونمایی مجموعه «شعر زنی است با موهای کوتاه» که در کافه فراموشی برگزار شد عنوان کرد: به جز تسلط شاعر به زبان و پختگی اغلب آثار این کتاب، یکی از مواردی که می توان به آن اشاره کرد این است که نوع برخورد شاعر با زبان در برخی شعرها نشان از فاصله زمانی سرودن شعرها از هم دارد به عبارتی از آنجا که شعر می‌تواند در بیشتر اوقات حاصل کنش ذهنی‌گرایی باشد بر همین اساس با توجه به این امر ذهنی و جریان دیالکتیکی که ذهن در اثر برخورد با زبان، محیط اجتماعی و اتفاقات روزگار پدید می‌آورد، بدیهی است که اثر را در مقاطع مختلف تحت تاثیر قرار دهد و اتفاقا می‌تواند نقطه مثبت به شمار رفته و در بررسی کارنامه این شعر محقق و منتقد را کمک کند زیرا در حوزه پژوهش سیر تکامل نوشتاری شاعر و نویسنده مشخص می‌‌شود.

وی افزود: از مشخصه‌های این مجموعه توصیف وضعیت است، شاعر گاهی بدون درگیر شدن با آرایه‌ها و با پرهیز از پیچیدگی‌های زبانی، وضعیت زیست روزگار خویش را بیان می‌کند و خلق و خوی زبان را به این سمت می‌برد. این گونه شعرها را به نوعی مضمون‌‌پرداز نمی‌دانم زیرا کلیت این دسته از آثار یک تصویر کلی را در ذهن خواننده ایجاد می‌کند.

سلیمانی همچنین تاکید کرد: قنبری تبار به شکل کلاسیک غزل و قالب‌های شعر موزون متعهد است و خیلی اصرار ندارد در موسیقی بیرونی و کناری تغییری انجام دهد. اگرچه در برخی شعرها با روی آوردن به مسایل اجتماعی و با آوردن کلماتی از جنس دنیای ذهنی زن روزگار خویش، سعی می‌کند به لحاظ معنایی خود را آوانگارد نشان دهد اما از نظر فرم و ساختار همچنان متعهد به شکل کلاسیک است.

حمیدرضا شکارسری شاعر و منتقد مدرس شعر نیز در این جلسه ضمن بررسی ابعاد مختلف فرم و محتوا و چاپ و نشر در خصوص این مجموعه سخنرانی کرد. وی در ابتدای سخنان خود به آسیب شناسی بازار کتاب شعر پرداخت و بر زمانبر شمردن فرصت‌ها و تهدیدهای این موضوع تاکید کرد.

این منتقد ادبی در مورد ملاک‌های بررسی این مجموعه «شعر زنی است با موهای کوتاه» گفت: اول باید بررسی کنیم که این کتاب چه نسبتی با شعر روزگار ما دارد و دوم این کتاب اشعار داخلش هم با هم نسبتی دارند و نسبیتی بینشان ایجاد شده یا نه؟

شکارسری تاکید کرد: کتاب از نظر نسبتش با شعر روزگار ما یک نسبت کج‌دار و مریز یعنی در همان فضای برزخی نوقدمایی نوکلاسیک و آنچه که بعد از اشعه شعر دوران دهه هفتاد رخ داده است دارد یعنی زبان شعر بی‌خطر است، دارای واژه‌های روز ولی نوع نگاه، متمایل به سنت است.

وی افزود: در این مجموعه شعر، ما ادعای فرم نمی‌بینیم و مجموعه دنبال محتوای شاعرانه و مضمون های جذاب با توجه به فرم است. این اتفاق بعد از جریاناتی که دهه ۱۳۷۰ به غزل همراه کرده بود وارد شده بود و البته سلامت زبان و بیان نیز دارد. شعرهای این مجموعه به نوعی دستچین شده‌اند، یعنی از نظر رویکرد مضمونی و محتوایی می‌بینیم اکثر شعرها شخصی و عاشقانه است و دیدگاه زنانه دارد و نشان می‌دهد که شاعر یک زن است که دارد روزگار خودش را بیان می‌کند و شاعر خودآگاه یا ناخودآگاه مجموعه‌ای از اشعار را در این کتاب جمع آوری کرده که در مورد زنان و دیدگاه ایشان نسبت به زن روزگار معاصر ماست.

رویکرد خالی از تصنع در بیانی بی‌پیرایه و زلال
علی مظفر، شاعر و مدرس دانشگاه نیز در این جلسه بیان کرد: تصورات محسوس و ملموس با نگرش در فضای خاکستری و معتدل شاعر نسبت به زندگی با دغدغه‌های خیال و با دیدگاه‌های زنانه و البته با بسامدهای اجتماعی و تکلف‌های روزانه به همراهی توجه ظریف، شعر را پیش می‌برد. شاعر با رویکرد خالی از تصنع و زبان معمول از طریق دریچه مونولوگ منجر به دیالوگ با مخاطب ارتباط برقرار کرده است. هرچند توانایی شاعر در بیان محسوسات و ملموسات منجر به انتزاع کمتر بوده و ساختار بیاتی به مفاهیم استعاری، کنایی و تشبیهی کامل نرسیده است اما کارکرد شعر در امور زندگی در کلیت کتاب قنبری سرشار از تجربه زیستی برای هم‌جنس‌های اوست اما زبان محاوره هارمونی گفتمانی کتاب را به حاشیه برده است.

وی تاکید کرد: زبان شعر اگرچه روان، زلال و بی‌پیرایه است و هرچند گیرنده در دریایی از شعر کامل شنا نخواهد کرد اما در منظومه‌ای از احساس و عاطفه و با امواجی از تلاطم‌‌های صمیمانه نگرشی و نگارشی به همراهی یک شاعر، مسیر گفتمانی را با گوارایی پیش خواهد برد.

این جلسه با مدیریت و اجرای اصغر علی‌کرمی در فضای صمیمانه و پرمهری برگزار شد و شاعران و هنرمندان سرشناسی از جمله فرامرز راد، فرح تجلی، رضا پناهیان الوارس، محمدعلی منصوری، الهه کاشانی، مهدی زکی‌زاده، مسعود بانصیری، علی سلطانی، محسن محمدی، پریسا عباسی، لیلی فراهانی، بابک قادری نوا طاهری و رضا بردبار در آن حضور داشتند.