به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، کتاب «کریسمس در نیاوران» اثر مهدی خانعلی‌زاده شنبه 30 مهرماه در اتاق گفت‌وگوی ایبنا نقد و بررسی می‌شود. در این نشست افزون بر نویسنده کتاب مجید تفرشی، سندشناس و پژوهشگر تاریخ درباره این کتاب سخن می‌گویند.

در شب کریسمس ۱۹۷۹ میلادی، رئیس‌جمهور ایالات متحده همراه با همسرش به تهران رفت تا در یک سخنرانی پرشور در کاخ نیاوران ایران تحت مدیریت شاه را «جزیره ثبات» بخواند و به نشانه وفاداری و افتخار به او جام شراب را بالا بگیرد. بااین‌حال پیش‌بینی جیمی کارتر در کنار همسرش روزالین خیلی زود ناکام ماند و چند ماه بعد، آتش اعتراضات سراسر ایران را فراگرفت. در سال‌های اخیر انتقادات زیادی به جیمی کارتر در زمینه حمایت از شاه مطرح شده و حتی سیاست حقوق بشری او به‌عنوان یکی از عوامل پیروزی انقلاب در ایران معرفی شده اما بررسی روابط جیمی کارتر و محمد رضای پهلوی چیز دیگری می‌گوید.

سقوط حکومت پهلوی و استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران، یکی از تلخ‌ترین رویدادها در تاریخ سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا محسوب می‌شود؛ چراکه آمریکا علاوه بر از دست‌دادن یکی از راهبردی‌ترین شرکای خود در منطقه حساس و بااهمیت غرب آسیا، با یک دشمن راهبردی در منطقه روبه‌رو شد که پس از گذشت حدود چهل سال از این تغییر، همچنان اصلی‌ترین مسئله در راهبردهای امنیت ملی این کشور در نظر گرفته می‌شود. همین موضوع سبب شده است تا جریان شناسان سیاسی در ایالات متحده به دنبال واکاوی علت وقوع انقلاب اسلامی و نوع تعامل و واکنش دولت‌های مختلف این کشور با حکومت پهلوی و دولت‌های پس از انقلاب اسلامی باشند. در این میان، نقش دولت «جیمی کارتر» از بقیۀ مقاطع پررنگ‌تر است و بسیاری از کارشناسان حوزه سیاست خارجی، انگشت اتهام را به سمت او و کابینه‌اش دراز کرده‌اند که چرا نتوانست ضمن حفظ حکومت محمدرضا پهلوی، مانع از وقوع یک انقلاب دینی در ایران شود. «سایروس ونس»، وزیر امور خارجه و «زیبیگنیو برژینسکی»، مشاور امنیت ملی دولت کارتر، هم از چهره‌های اصلی متهم در این ماجرا هستند.