به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) در خراسان رضوی، چاپ سنگی «تذکره الخطاطین» موجود در مرکز نسخ خطی کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی سه‌شنبه (26 مهرماه) در یک‌صد و چهل و سومین برنامه سه‌شنبه‌های فرهنگی آستان قدس رضوی معرفی و رونمایی شد.

سید‌رضا صداقت حسینی، کارشناس نسخ خطی و چاپ سنگی در این مراسم گفت: مرقعات را مجموعه‌ای نفیس از آثار هنری خط و نقاشی اعم از تذهیب تحریر تشعید عنوان کرد که در مجموعه‌ای کنار هم قرار گرفته‌اند.

وی افزود: این مرقعات بیشتر سوره‌های کوچک قرآن، ادعیه وارده از ائمه اطهار و اشعار حافظ و سعدی را شامل می‌شوند که به خط نسخ و نستعلیق تحریر شده‌اند.

صداقت حسینی به وجود ۲۰۸ مرقع نفیس در مرکز نسخ خطی کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی اشاره کرد و گفت: بیشترین مرقع کتابخانه متعلق به احمدنیریزی از خوشنویسان قرن ۱۲ است که ۳۷ مرقع از او در کتابخانه وجود دارد و قدیمی‌ترین مرقع کتابخانه نیز به سلطان علی مشهدی از هنرمندان قرن ۹ هجری تعلق دارد.

حسینی همچنین قرآن بایسنقرمیرزا در ابعاد ۱۸۰ در ۱۰۵ به عنوان بزرگترین قرآن جهان اشاره کرد که ۸ برگ آن در موزه و ۵۷ برگ آن در مرکز نسخ خطی کتابخانه نگهداری می‌شود.

قدیمی‌ترین اثر خوشنویسی نهج البلاغه کتابت شده توسط یاقوت مستعصمی در سال ۷۰۱، قرآن عبدالله‌بن طباخ هروی کتابت شده در سال ۸۴۵ قمری، مناجات نامه حضرت علی (ع) به خط میرعلی هروی نیز از دیگر نفایس خطی کتابخانه رضوی بود که وی بدان اشاره کرد.

میرزا سنگلاخ شاعر زبردست خطاط و حکاک
مهدی قربانی، پژوهشگر اسناد و نسخ خطی، در معرفی کتاب «تذکره الخطاطین» نیز گفت: تالیف این کتاب اثر میرزا سنگلاخ خراسانی متوفی ۱۲۹۴ مولف خوش نویس نستعلیق شاعر و ادیب جهانگرد از سال ۱۲۸۸ قمری آغاز و در شعبان ۱۲۹۱ به اتمام رسید و در مطبعه کربلایی به چاپ رسید.

وی، متن کتاب را به نثر مسجع عنوان کرد و گفت: مولف در فصلی از این کتاب شرح حال ۴۳ نفر از خوشنویسان قرن ۲ تا ۱۳ هجری قمری روایت کرده که یک نفر از آن‌ها زن به نام بانو گوهرشاد صبیه میرعماد است.

قربانی افزود: در فصل دیگری از این کتاب مولف میرزا بایسنقر، میرعماد قزوینی، میرزا احمد تبریزی و درویش مجید را ۴ خطاط برگزیده معرفی می‌کند و ضمن اشاره به زندگی و فعالیت هنری ایشان اشعاری را در وصف آن‌ها بیان کرده است.

سنگ بسم‌الله در ابعاد ۸۰/۳ متر در ۱۸/۱ به وزن ۳ تن یکی از آثار این هنرمند است. وی در بخشی از سخنان خود بدان اشاره کرد و گفت: این سنگ در مصر حکاکی و با سختی فراوان به ایران حمل شده است و این هنرمند در وصیت نامه خود ضمن اظهار ارادت به ساحت امام علی‌بن موسی‌(ع) از نیت خود در انتقال این سنگ به حرم مطهر رضوی سخن گفته است.