سلیمه باباخان، تصویرگر کتاب «آفتاب مهتاب چه رنگه؟» درباره چالش تصویرسازی این اثر گفت: تصویرگر تلاش میکند خود را در قالب متن و داستان جدید قرار دهد؛ اما گاهی متن موردنظر، یک روایت قدیمیتر از مجموعه ادبیات کهن یا فولکلور است. اینجا کار کمی سختتر میشود؛ چون بارها آن روایت را دیگران به تصویر کشیدهاند و حالا تصویرگر، هم باید روایت جدید خود را بسازد و هم به روایت اصلی پایبند باشد.
وی درباره انتخاب تصویرگری برای این کتاب بیان کرد: تابستان پارسال من این کتاب را تصویرگری کردم. وقتی تصویرگری این کتاب از سوی مؤسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان به من پیشنهاد شد، شوقی در دلم به وجود آمد؛ چرا که از چند جهت پروژهای هیجانانگیز برایم به شمار میرفت.
باباخان ادامه داد: نخست به دلیل نام بانوی شعر و ادبیات کودکان، پروین دولتآبادی بود؛ چرا که این افتخار را پیدا کرده بودم کتابی مشترک با او، آن هم «آفتاب مهتاب چه رنگه؟» را در کارنامهام داشته باشم؛ اثری که خود یک بازی قدیمی و نوستالژی در بین ایرانیان است. دوم، فرمت آکاردئونی و متفاوت کتاب بود که چندینروز مشغول برنامهریزی و اتود زدن برای شیوة باز و بسته شدن و چیدمان و تقسیمبندی صفحات آن بودم.
این تصویرگر افزود: دلیل سوم هم که درواقع در ابتدای هر سفارش در نظر میگیرم و برایم بسیار مهم است، ناشر و مدیر هنری است؛ چرا که نقش بسزایی در کیفیت انتشار و راهنماییهای در طول مسیر دارد! همة این موارد باعث شد من با شوق فراوان قدم در راه نهم. در طول مسیر تصویرگری این کتاب، همچون همه کارهایم چالشهایی هم به همراه داشت که پشت سر گذاشته شد. تصویرگر کتاب «آفتاب مهتاب چه رنگه؟» درباره نوع تصوسازی این اثر و تجربه خود اینطور توضیح داد: در تصویرگری، تصویرگر گاهی با یک روایت کاملا نو مواجه است که با استفاده از تصاویر ذهنی و فردی، تجربه زیسته و جستوجوهایش کار را انجام میدهد. او تلاش میکند خود را در قالب متن و داستان جدید قرار دهد؛ اما گاهی متن موردنظر، یک روایت قدیمیتر از مجموعه ادبیات کهن، فولکلور، متل یا گونههای دیگر ادبی است. اینجا کار کمی سختتر میشود و دلیل آن هم این است که بارها آن روایت را دیگران به تصویر کشیدهاند. حال تصویرگر هم باید روایت جدید خود را بسازد و هم به روایت اصلی پایبند باشد. کار او با آثار پیشین مقایسه میشود و همه اینها کار را چالشیتر میکند. در میان جستوجوهایم از تصویرگریهای انجامشده برای این شعر قدیمی، راستش مورد چشمگیری نیافتم و در اغلب آنها ماه و خورشید ترسیم شده بودند که در آسمان هستند، صورت دارند و کودکانی هم مشغول بازیاند.
سلیمه باباخان ضمن اشاره به چالش خود در تصویرگری این کتاب که شخصیتپردازی تصویری آفتاب و مهتاب بوده است، گفت: مهمترین چیزی که در این کتاب باید برایش تصمیمگیری میکردم، شخصیت آفتاب و مهتاب بود که سرانجام به این نتیجه رسیدم اگر دو کودک با لباس خورشید و ماه در حال بازی باشند، برای مخاطب کودک جالبتر خواهد بود و خود را به جای شخصیتها تصور و تخیل میکنند! از سوی دیگر یکی از ویژگیهای درخور توجه این کتاب آن است که برای بلندخوانی و انجام فعالیتهای در پیوند با کتاب، بسیار مناسب است.
کمی هم از پروین دولتآبادی بدانیم:
پروین دولتآبادی، (زاده ۲۱ بهمن ۱۳۰۳– درگذشت ۲۷ فروردین ۱۳۸۷) شاعر کودکان بود که در خانوادهای اهل فرهنگ و شعر به دنیا آمد. مادرش مدیر مدرسه بود. او پس از پایان دوره دبیرستان، رشته نقاشی و مجسمهسازی در دانشکده هنرهای زیبا را انتخاب کرد و چندبار هم در کلاسها شرکت کرد؛ اما بازدید از یک پرورشگاه تصمیمش را تغییر داد و بر آن شد که به کار سرپرستی و تربیت کودکان پرورشگاه بپردازد.
در سال ۱۳۳۹ با همکاری پرویز ناتلخانلری، زهرا خانلری و همسرش اسماعیل صارمی، شرکت انتشاراتی «سخن» را پایهگذاری کرد و به ثبت رساند. از همان آغازِ انتشار نشریه «پیک» با این نشریه همکاری داشت و در دو سال اول انتشار آن، تنها شاعر این نشریه بود. او همچنین از بنیانگذاران شورای کتاب کودک بود. از پروین دولتآبادی بیش از ۵۰ اثر برای کودکان به جا مانده که یکی از معروفترین آنها «مرغ سرخ پاکوتاه» است.
نظر شما