گزیدهای از این مقاله را در ادامه میخوانید:
«بسیاری از مسائل اگر به قاعده و در چارچوبی منطقی و عقلانی طرح و بسط شوند، پاسخ متناسب و صحیح را نیز در خود مستتر دارند... ســوالات و شــبهاتی کــه پیرامــون انقــلاب اســلامی و دفـــاع مقـــدس مطـــر ح می شـــوند نیـــز از ایـــن قاعـــده مســـتثنی نیســـتند.»
«مشخصا درباره ی روایت تاریخ انقلاب و دفاع مقدس دو خطر اساسی وجود دارد؛
اول ؛ گـذر زمـان و از میـان رفتـن افـرادی کـه خـود در صحنــه حضــور داشــته اند و مع الاســف فقــدان آن هــا روایـات دسـت اول و صحیح را بـه محاق خواهـد برد، مبارزان و رزمندگان و پیشکسـوتانی کـه ثبت و ضبط تجربه هـا و دیده هایشـان، حفـظ و نگهـداری بخشـی از تاریخ اسـت. در این باره گرچه سـازمانها و نهادها و افــراد زیــادی دســت بــه کار شــدهاند و ذیــل عنــوان تاریخ شـفاهی و مسـتندنگاری، بخش هایی از تاریخ را محافظـت کرده انـد، امـا همیـن جریـان نیـز بـا آفاتی از قبیل اسـتناد به واقع دسـت و پنجه نـرم میکند. از همین روسـت اگر درباره واقعه ای گاهـی چند روایت حتی متضاد وجود دارد و محقق و مخاطب را در ارجاع بـدان دچـار سـردرگمی می کنـد. از طرفی فرآیند تاریخ شفاهی بیشتر فرماندهان و بزرگان مـورد سـوال قـرار گرفته انـد و ظرفیت هـای فعـال ایـن جریـان کـه همانـا مبـارزان کـف خیابـان و رزمنـدگان پشـت خا کریزهـا باشـند مـورد غفلـت واقـع شـدهاند. کسـانی کـه روایـت هـر کدامشـان می توانـد تکـه ای از ایـن پـازل وسـیع و گسـترده را تکمیـل کند.
دوم؛ موازی کاری ها گاهی تا بدانجا پیش میروند که از یک اتفاق چندین روایت به دست می هد و همین روایت هــا بهانــه و بســتری می شــود بــرای بیگانــگان تـا پـروژه ی تحریـف و طـر ح شـبهه را بـا قـوت بیشـتری ادامـه دهند. موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس بنا بر رسالت و وظایــف تعییــن شــده ی خــود بــه دو طریــق ســعی کــرده اســت تــا ایــن تحدیدهــا را برطــرف یــا لااقــل بــه حداقـل برسـاند؛ ابتدا در بازنگـری و طرح مفاهیـم موزه ای کـه عموما مخاطب عام و بازدیدکنندگان موزه از قشرهای مختلف در ارتباط است و در مرحله بعد با تعریف کلان طرحهای تحقیقاتی، محققان، پژوهشگران و طراحان موزه های دفاع مقدس را در روایتی صحیح از تاریخ انقلاب اسلامی و دفاع مقدس همراهی کرده است.»
نظر شما