شنبه ۱۰ دی ۱۴۰۱ - ۱۲:۲۸
تاملی درباره تفاوت‌های «مطالعه» و «خواندن»

عصمت مومنی، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی(ره) درباره تفاوت‌های خواندن و مطالعه نوشت: «خواندن یک عادت درازمدت است که از سنین پایین شروع می‌شود اما مطالعه فرآیندی است که در آن خواننده پیامی را که با زبان تصویری، نوشتاری به‌وسیله نویسنده، رمزگذاری شده در درجات گوناگون بازسازی می‌کند.

خبرگزاری کتاب ایران‌(ایبنا)، عصمت مومنی، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی: «خواندن به معنی مشاهده‌ کردن و  مطالعه به معنی خواندن همراه با تمرکز، هدف و یادگیری است. خواندن به قصد لذت، سرگرمی انجام می‌شود اما مطالعه به قصد کسب دانش، مهارت و درک مطلب.

خواندن یک عادت درازمدت است که از سنین پایین شروع می‌شود و می‌تواند آستانه‌ایی برای دروازه‌های بزرگ دانش باشد. خواندن می‌تواند بر وسعت، دقت و صحت اطلاعات و همچنین بر نگرش، اخلاق، باورها، عمل و قضاوت تاثیر بگذارد اما مطالعه فرآیندی است که در آن خواننده پیامی را که با زبان تصویری - نوشتاری به وسیله نویسنده، رمزگذاری شده است در درجات گوناگون بازسازی کند.

خواندن و مطالعه هر دو بخش مهمی از فرآیند یادگیری  و اغلب وابسته به هم هستند و معمولاً با هم انجام می‌شوند؛ بنابراین، مطالعه بررسی عمیق برای دریافت اطلاعات است که نتیجه آن ادراک و فهم است. از طرفی، ادارک تجربه حسی هوشیار است. این فرآیند از محرک‌های محیطی آغاز می‌شود و به ادراک، بازشناسی و کنش می‌انجامد.

تجربه نشان داده است، افرادی که از کودکی به خوبی از حواس پنجگانه بهره‌ برده‌اند برای حرکت خود را بهتر می‌شناسند و در میدان عمل بهتر ابراز وجود می‌کنند و در نهایت به مرور زمان این استفاده از ادراک در فرآیند شناختی و فراشناختی تفکر، کمک خواهد کرد.

گستره خواندن و مطالعه  موجب افزایش و تعمیق درک ما از مفاهیم شده به‌طوری که موجبات استخراج، استدلال و استنباط را فراهم کرده و ما را به سمت تفکر انتقادی و خلاق هدایت می‌کند.

انسان در زمان حیات خود با پیچیدگی‌های ذاتی و تحت‌تاثیر عوامل درونی و بیرونی، محیط پیرامون خود را تجربه می‌کند. ما می‌بینیم، می‌شنویم، می‌بوییم، می‌چشیم، یا محرک‌هایی را حس می‌کنیم؛ این افعال که از محرک‌های محیطی آغاز می‌شود به ادراک، بازشناسی و کنش می‌انجامد. در واقع تجربه حسی هوشیار در یک فرآیند مبتنی بر دانش و یک هوش فیزیولوژیکی می‌تواند تنظیم‌کننده نظام ادارکی ما باشد. 

داده‌های خام با عبور از تجربه حسی در حافظه حسی ثبت می‌شود و بیش‌ترین اطلاعات محیطی را به ما می‌دهند. سپس، این داده‌ها ابتدا از طریق توجه و ادراک وارد حافظه کوتاه‌مدت  و با تکرار و مرور ذهنی وارد حافظه بلند‌مدت شده و این مسیر منجر به ساخت واقعیت‌ها می‌شود.

تجربه حسی هوشیار می‌تواند خوانشی برای فرآیندهای  ادارکی باشد و هرچه مشاهده محیط عمیق‌تر باشد خواندن شکل می‌گیرد؛ به‌عبارت دیگر می‌توان گفت، خواندن به معنی مشاهده کردن و  مطالعه به معنی خواندن همراه با تمرکز، هدف و یادگیری است. 

خواندن به قصد لذت، سرگرمی انجام می‌شود اما مطالعه به قصد کسب دانش، مهارت و درک مطلب. خواندن و مطالعه هر دو بخش مهمی از فرآیند یادگیری  و اغلب وابسته به هم هستند و معمولاً با هم انجام می‌شوند.»

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها