به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «جهان ایرانی و همسایگانش در پیش از تاریخ» نوشته‌ی سیدمنصور سیدسجادی، باستان‌شناس و پژوهشگر پیشکسوت از سوی انتشارات دادکین منتشر شد. این کتاب نقبی است به جهان ایرانی در ۶ هزارسال پیش، زمانی که پایه‌های تمدن ایران و همسایگانش گذاشته می‌شود، شرق دارد از خاورمیانه طلوع می‌کند و سرزمین ما مرکز برخورد تمدن‌ها می‌شود. دوران باستان از دوران کمتر شناخته ایران است و بیش از ایرانیان؛ این پژوهشگران و سیاحان اروپایی بودند که درباره آن نوشته یا پژوهش کرده‌اند.
این کتاب برای نخستین بار در چهار فصل گام به گام مراحل پایه‌گذاری تمدن در ایران و همسایگانش را با اتکا به یافته‌های محوطه‌های باستان‌شناسی مورد بررسی قرار می‌دهد. با خواندن این کتاب می‌توانید به بسیاری از سوالاتی که درباره پیشینه ایران باستان در ذهن دارید پاسخ دهید؛ از چگونگی ساخت نخستین سرپناه‌ها، برپایی زمین‌های کشاورزی، تقسیم‌کار، تخصصی‌شدن امور تا شکل‌گیری دولت-شهرها و بزرگترین امپراتوری‌های تاریخ بشر.
ما همواره به دستاوردهای تمدنی ایران افتخار می‌کنیم، به این‌که سرزمین ما زمانی مرکز برخورد تمدن‌ها بوده است؛ آیا این ادعا واقعیت دارد؟ آیا ما مرکز برخورد تمدن‌ها بودیم؟ چه اتفاقی در جهان باستان افتاد؟ در این کتاب درباره تعاریف دوره‌های باستان، انسان و دو انقلاب در دنیای باستان و فلات ایران و گذر از روستا به سوی شهر و همسایگان ایران از آسیای مرکزی، آناتولی، بین‌النهرین و جهان هندی می‌خوانید.
سیدمنصور سیدسجادی، باستان‌شناس و پژوهشگر درباره روند رسیدن ایران به تاریخی باشکوه می‌گوید: «این روند شاید برای چندین میلیون سال طول کشیده که از این مدت آگاهی یقینی در دست نداریم اما و به هر حال طولی نکشیده که انسان(که نسبت به سایر پستانداران دارای هوش و ذکاوت بیشتری بوده) به فکر آن رسیده که جز از دانه‌های گیاهی و یا باقی‌مانده‌ها جانوران دیگر که گردآوری می‌کرده می‌توانسته خود راسا به تهیه غذای مورد نیاز خود بپردازد و بنابراین ذخیره این مواد برای فصولی که این‌کار مقدور نبوده یا مشکل بوده است، اقدام کند.
یکی از این روش‌های اولیه تهیه غذا، علاوه بر گردآوری دانه‌ها و میوه‌های خوراکی، اقدام به شکار جانوران و ذخیره‌سازی گوشت و پوست آن‌ها برای فصول سخت و غیرقابل شکار بوده است.» ایرانیان در طی هزاره‌ها توانستند از گردآوری دانه‌ها و میوه‌های خوراکی و شکار به انقلاب کشاورزی برسند و پس از آن انقلاب شهری را پشت سر بگذارند. امروزه با کاوش و پژوهش روی محوطه‌های باستانی ما به مشاهده این تلاش انسان می‌رسیم.
نویسنده کتاب جهان ایرانی و همسایگانش در پیش از تاریخ در این باره تاکید می‌کند: «اگر تحقیقات و بررسی‌های باستان‌شناسی نبود، اطلاعات گرانبهایی در مورد سلسله‌ها و فعالیت‌های آنان، چه مثبت و چه منفی نیز در دست نبود. از طرف دیگر مورخانی (به ویژه یونانیان) که بخش‌های مهمی از تاریخ ما را نوشته‌اند، نیز وقایع را هم سمت و هم سوی منافع خود منتقل کرده‌اند. لشکرکشی 2700000 نفره خشایارشا به یونان از جمله آن‌هاست. آیا جابجایی این تعداد نفر انسان و طبعا کلیه تجهیزات و جانوران در 2500 سال پیش کار پیش پاافتاده و ساده‌ای بوده است؟ اگر تنها به تامین آب آشامیدنی و تغذیه این لشکر میلیونی فکر کنیم به خودی خود متوجه می‌شویم که در این گفتار گزافه‌گویی بسیار شده است.»
کتاب «جهان ایرانی و همسایگانش در پیش از تاریخ» نوشته سیدمنصور سیدسجادی در 351 صفحه، قطع وزیری و قیمت 185 هزار تومان از سوی انتشارات دادکین منتشر شد.
این کتاب برای نخستین بار در چهار فصل گام به گام مراحل پایه‌گذاری تمدن در ایران و همسایگانش را با اتکا به یافته‌های محوطه‌های باستان‌شناسی مورد بررسی قرار می‌دهد. با خواندن این کتاب می‌توانید به بسیاری از سوالاتی که درباره پیشینه ایران باستان در ذهن دارید پاسخ دهید؛ از چگونگی ساخت نخستین سرپناه‌ها، برپایی زمین‌های کشاورزی، تقسیم‌کار، تخصصی‌شدن امور تا شکل‌گیری دولت-شهرها و بزرگترین امپراتوری‌های تاریخ بشر.
ما همواره به دستاوردهای تمدنی ایران افتخار می‌کنیم، به این‌که سرزمین ما زمانی مرکز برخورد تمدن‌ها بوده است؛ آیا این ادعا واقعیت دارد؟ آیا ما مرکز برخورد تمدن‌ها بودیم؟ چه اتفاقی در جهان باستان افتاد؟ در این کتاب درباره تعاریف دوره‌های باستان، انسان و دو انقلاب در دنیای باستان و فلات ایران و گذر از روستا به سوی شهر و همسایگان ایران از آسیای مرکزی، آناتولی، بین‌النهرین و جهان هندی می‌خوانید.
سیدمنصور سیدسجادی، باستان‌شناس و پژوهشگر درباره روند رسیدن ایران به تاریخی باشکوه می‌گوید: «این روند شاید برای چندین میلیون سال طول کشیده که از این مدت آگاهی یقینی در دست نداریم اما و به هر حال طولی نکشیده که انسان(که نسبت به سایر پستانداران دارای هوش و ذکاوت بیشتری بوده) به فکر آن رسیده که جز از دانه‌های گیاهی و یا باقی‌مانده‌ها جانوران دیگر که گردآوری می‌کرده می‌توانسته خود راسا به تهیه غذای مورد نیاز خود بپردازد و بنابراین ذخیره این مواد برای فصولی که این‌کار مقدور نبوده یا مشکل بوده است، اقدام کند.
یکی از این روش‌های اولیه تهیه غذا، علاوه بر گردآوری دانه‌ها و میوه‌های خوراکی، اقدام به شکار جانوران و ذخیره‌سازی گوشت و پوست آن‌ها برای فصول سخت و غیرقابل شکار بوده است.» ایرانیان در طی هزاره‌ها توانستند از گردآوری دانه‌ها و میوه‌های خوراکی و شکار به انقلاب کشاورزی برسند و پس از آن انقلاب شهری را پشت سر بگذارند. امروزه با کاوش و پژوهش روی محوطه‌های باستانی ما به مشاهده این تلاش انسان می‌رسیم.
نویسنده کتاب جهان ایرانی و همسایگانش در پیش از تاریخ در این باره تاکید می‌کند: «اگر تحقیقات و بررسی‌های باستان‌شناسی نبود، اطلاعات گرانبهایی در مورد سلسله‌ها و فعالیت‌های آنان، چه مثبت و چه منفی نیز در دست نبود. از طرف دیگر مورخانی (به ویژه یونانیان) که بخش‌های مهمی از تاریخ ما را نوشته‌اند، نیز وقایع را هم سمت و هم سوی منافع خود منتقل کرده‌اند. لشکرکشی 2700000 نفره خشایارشا به یونان از جمله آن‌هاست. آیا جابجایی این تعداد نفر انسان و طبعا کلیه تجهیزات و جانوران در 2500 سال پیش کار پیش پاافتاده و ساده‌ای بوده است؟ اگر تنها به تامین آب آشامیدنی و تغذیه این لشکر میلیونی فکر کنیم به خودی خود متوجه می‌شویم که در این گفتار گزافه‌گویی بسیار شده است.»
کتاب «جهان ایرانی و همسایگانش در پیش از تاریخ» نوشته سیدمنصور سیدسجادی در 351 صفحه، قطع وزیری و قیمت 185 هزار تومان از سوی انتشارات دادکین منتشر شد.
نظر شما