به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، عظیم محمودآبادی روزنامه‌نگار، نویسنده و پژوهشگر، ضمن بیان تجربه حضورش در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، عنوان کرد: اولین تجربه‌های حضور من در این نمایشگاه به ۱۶ یا ۱۷ سالگی‌ام بازمی‌گردد و در کنار جذابیت کتاب، حواشی نمایشگاه نیز برایمان جالب بود؛ در آن زمان نمایشگاه مطبوعات همزمان و همراه با نمایشگاه کتاب برگزار می‌شد و از این‌رو علاوه‌بر نشست‌های فرهنگی، نشست‌های سیاسی هم  رونق داشت و روزنامه‌ها و جراید مختلف، غرفه‌ای در این نمایشگاه داشتند و برنامه‌های متنوعی را اجرا می‌کردند. مطبوعات مهمترین روزنه من برای کتاب خریدن و مطالعه عمیق‌تر بود و به نظرم برگزاری این دو نمایشگاه در کنار هم علاوه‌بر معایب محسناتی هم داشت. 
 
وی با اشاره به این که حدود بیست سال است نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران را به صورت جدی دنبال می‌کند، گفت: در همان نمایشگاه کتاب بود که با نویسندگان، استادان دانشگاه و متفکران حوزه‌های مختلف آشنا شدم. به‌واقع در خلال نشست‌هایی که برگزار شده و می‌شود، با افراد متفاوت در حوزه‌های مختلف، اندیشه آن‌ها و کتاب‌هایشان آشنا خواهیم شد و در همان نمایشگاه هم می‌توانیم آثارشان را تهیه کنیم‌.
 
نویسنده کتاب «دین حافظ» ادامه داد: چند سالی است که نمایشگاه مطبوعات و نمایشگاه کتاب هرکدام به صورت مجزا برگزار می‌شوند؛ البته فوایدی هم دارد ‌و گویی فضای هر نمایشگاه تخصصی‌تر شد. در آن ایام ما نیز خارج از نمایشگاه در گعده‌های سیاسی و فرهنگی مختلف حضور پیدا می‌کردیم و از این‌رو بیشتر برای خرید کتاب به نمایشگاه کتاب سر می‌زدیم و یک روز را به این کار اختصاص داده و طبق لیست آثار مورد نظر را تهیه می‌کردیم.
 
این روزنامه‌نگار در بخش دیگر سخنان خود ضمن بیان اینکه نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران توانسته تا حد زیادی نمایانگر تکثر فرهنگی باشد، اضافه کرد: بسیاری از کتاب‌های کشورهای جهان در حوزه‌های گوناگون به سرعت در ایران ترجمه می‌شود و از سویی نیز ناشران کشورهای مختلف در این نمایشگاه حضور پیدا می‌کنند؛ همچنین ناشرانی که جزو اقلیت‌ها در کشور به شمار می‌روند نیز در این نمایشگاه حضور دارند و این موارد خود گویای توجه به تکثر فرهنگی است.
 
محمودآبادی در ادامه ضمن طرح این نکته که نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران از زاویه تکثر فکری و فرهنگی یک فایده دیگر هم دارد که مهمتر از نمایش آن است، گفت: آن هم ایجاد یا افزایش نوعی رواداری و تساهل نسبت به فرهنگ‌ها، عقاید و افکار دیگر است؛ به این معنا که اساسا هر نوع آگاهی در شناخت می‌تواند کینه و دشمنی‌ها را کاهش داده و از سویی نیز موجب افزایش رواداری شود. ما درباره نوعی از آگاهی سخن می‌گوییم که تبلور آن را در نمایشگاه کتاب می‌بینیم یعنی آگاهی که از طریق کتاب به افراد منتقل می‌شود.
 
وی افزود: این آگاهی در ایجاد رواداری، فروکاستن و از بین بردن دشمنی و تبدیل آن به دوستی اهمیت بسیاری دارد‌. چنانکه در حکمت ۱۷۲ نهج‌البلاغه امیرالمومنین علی(ع) می‌فرماید:«النَّاسُ أَعْدَاءُ مَا جَهِلُوا» به این معنا که «مردم دشمن چيزى هستند كه نمى‌دانند.» حرف حکیمانه‌ای است و به گمانم این امر را همه ما به مراتب در زندگی تجربه کردیم که بدون داشتن اطلاعات و مطالعه درباره موضوعی، آن را نپذیرفتیم و پس از کسب آگاهی نظرمان نسبت به آن تغییر کرد.
 
این نویسنده در ادامه مطرح کرد: پس باید گفت باتوجه به اینکه کتاب یکی از مهمترین ابزارهای فهم و آگاهی است، نمایشگاه کتاب، هم می‌تواند نمایانگر و نمایشگر تکثر فرهنگی باشد که این امر با قوت وجود دارد؛ هم می‌تواند برای تضمین و صیانت از این تکثر و تنوع فکر و فرهنگی بسترسازی کند. این امر نیز از این باب رخ می‌دهد که آگاهی باعث می‌شود رواداری افراد نسبت به عقاید دیگری بالا رود. به همین دلیل هم نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران اهمیت مضاعفی پیدا می‌کند.
 
او در بخش دیگری از سخنان خود با ستاد خبری سی‌وچهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران،به گرانی کتاب اشاره کرد و ادامه داد: این نکته در اقبال مردم به نمایشگاه کتاب تاثیر زیادی دارد. از طرفی هم با توجه به شرایط اقتصادی حال حاضر کشور برخی افراد بودجه لازم برای خرید کتاب و حضور در نمایشگاه را ندارند. این موارد جزو مسائل تعیین‌کننده است.

به گزارش ایبنا؛ به نقل از ستاد خبری ستاد خبری سی‌و‌چهارمین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، سی‌وچهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران ۲۰ تا ۳۰ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ در مصلی امام خمینی (ره) و همزمان به‌صورت مجازی در ketab.ir برگزار خواهد شد.