در نشست «ورود به بازارهای جهانی نشر؛ الگوها، فرصتها و محدودیتها» مطرح شد:
از ظرفیت فرهنگی حوزه ادبیات و نشر کتاب برای افزایش قدرت نرم استفاده شود
مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در نشست «ورود به بازارهای جهانی نشر؛ الگوها، فرصتها و محدودیتها» گفت: باید از ظرفیت فضای فرهنگی حوزه ادبیات و نشر کتاب به عنوان ابزاری برای افزایش قدرت نرم استفاده دقیقتر و مثمرثمرتری شود.
در ابتدای این نشست فرزانه فخریان، مدیر آژانس ادبی ناکتا، مهمترین موانع حوزه نشر جهانی کتاب را جزیرهای عمل کردن بخشهای مختلف فرهنگی دانست و گفت: هنوز بانک جامعی درباره کتابهای ترجمه شده ما در دنیا وجود ندارد.
محمود واعظی، رئیس دانشکده الهیات دانشگاه تهران نیز گفت: سه عرصه قابل بررسی در این حوزه وجود دارد؛ شناخت رسالت جمهوری اسلامی ایران به عنوان امالقرای جهان اسلام، جایگاه نشر و موانع پیشرفت و راههای برونرفت از مشکلات موجود.
وی افزود: اگر ندانیم جمهوری اسلامی ایران در این منظومه کجاست و در عرصه فرهنگ چه جایگاهی دارد، بسیاری از فعالیتهای فرهنگی ما واگرایانه است و عملا نتیجهای ندارد.
در ادامه این نشست محمدرضا بهمنی، معاون فرهنگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی گفت: مسئله بازار و کتاب در نسبتسنجی میان اقتصاد و فرهنگ مطرح است. حال این سوال مطرح است که چطور میتوان بین ارزش فرهنگی و معنوی، یعنی کتاب و پول تجمیع ایجاد کرد و چه نسبتی بین این دو مقوله برقرار است؟
بهمنی موضوع بازار کتاب را در یک مثلث با سه راس تصویر کرد و گفت: این رئوس عبارتند از: کتاب به مثابه تمدن، کالای فرهنگی و ذائقه اندیشگی مخاطب یا جهان فرهنگی مخاطب.
بهمنی بر شناخت و تعریف زنجیره ارزش و همچنین شناخت ذائقه مخاطب توسط ناشر تاکید کرد و گفت: شیوه برگزاری نمایشگاه بینالمللی در ایران اشتباه است و تا زمانی که نحوه برگزاری بی تو بی(be to be) نباشد تلاشهای ما نتیجهبخش نیست.
وی با تاکید بر توانمندسازی ناشر برای حضور در پلتفرمهای جدید گفت: باید قبل از تولید کتاب به محل نشر آن نیز فکر کنیم.
در بخش دیگری از این نشست، حسین دیوسالار، مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رایزن فرهنگی سابق ژاپن گفت: آیا بازار جمهوری اسلامی ایران ظرفیت ارزشمندی برای حضور در بازار جهانی کتاب دارد؟ حتما ما در این زمینه بسیار توانمندیم؛ کما اینکه همین نمایشگاه اولین و بهترین نمونه در منطقه است.
وی افزود: بسیاری از کشورهای جهان برای توسعه قدرت نرم خود به تعاملات بلندمدت توجه بسیاری دارند. ما از این مسئله غافلیم. باید از ظرفیت فضای فرهنگی حوزه ادبیات و نشر کتاب به عنوان ابزاری برای افزایش قدرت نرم استفاده دقیقتر و مثمرثمرتری شود. بخش آموزش و تربیت نیرو یکی از بخشهای این حوزه است که مغفول مانده است.
دیوسالار ادامه داد: از دو دلیل برای عدم استفاده دو دلیل درست از این ظرفیت عدم توانایی ما به عنوان دارندگان این ظرفیت عظیم و محدودیتهایی است که در این حوزه با آن مواجهیم. ما نتوانستیم این ظرفیت را به چیزی که مخاطب انتظار داشته تبدیل کنیم و یکی از علل مهم این است که از فرهنگ میزبان، دانش کمی داریم و با دانش اندک از کشور مقصد، مناسبسازی آثار به درستی صورت نمیگیرد؛ در بازار سازی قطعا نیازمند تحولیم.
در ادامه، فرزانه فخریان گفت: یکی از دلایل عدم پیشرفت در این حوزه خود ناشر است، بزرگترین ناشران در ایران حتی بخش بینالملل هم ندارند. ما در این حوزه، بهطور جدی نیاز به نیروسازی و توجیه آنها داریم چون حوزه بسیار زمانبری است.
واعظی نیز در بخش دیگری از این نشست گفت: متاسفانه اعتقاد واقعی به همافزایی نداریم و هر فرد و ارگانی مسیر خود را طی میکند و کاری به بقیه ارگانها ندارد، مثلا همه پایاننامههای دانشگاهی بلااستفاده رها میشوند.
نظر شما