به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در این نشست فرزانه قلعه‌قوند، معاون پژوهشی مؤسسه پیام آزادگان، با بیان این‌که این مؤسسه تنها ناشر تخصصی دوران مقاومت و اسارت است، به معرفی چهار اثر تازه چاپ این انتشارات پرداخت.

اولین کتابی که قلعه‌قوند آن را معرفی کرد، کتاب «مثل صفحه شطرنج»، خاطرات صفر عبدالملکی، آزاده مفقودالاثری است که دوران اسارت خود را در اردوگاه تکریت 15 گذرانده است. کتاب دیگری که در این جلسه معرفی شد، کتاب «پنج خطی»، اثر عبدالکریم مازندرانی بود که به صورت خاطراتی چند خطی جمع‌آوری شده است.

در ادامه این جلسه نیز جمشید سرمستانی، نویسنده کتاب «غروب هشتم اسفند»، در معرفی کتاب خود گفت: من حدود دو یا سه ماه بعد از بازگشت از اسارت در سال ۱۳۶۹خاطرات را ثبت کردم؛ اما تا سال ۹۴ این خاطرات دست‌نخورده باقی ماند و سال ۹۴شروع به بازنویسی کتاب کردم.

وی با اشاره به نام کتاب خود اضافه کرد: غروب هشتم اسفند آخرین زمانی است که ما در ایران و در جبهه خودی بودیم و این نام با نظر ناشر انتخاب شده است.

سرمستانی با بیان این که در این کتاب وقایع سه اردوگاه ثبت شده است ادامه داد: این کتاب با رویکرد تاریخ‌نگاری نوشته شده و سعی شده است وقایع به طور دقیق و مستند شرح داده شود و به مسائل کلی و تاریخی که ثبت آن در تاریخ نیاز بود اشاره شود.

کتاب چهارمی که در این نشست معرفی شد، کتاب «تکه‌های کوچک سیب» به قلم میثم رحیمی حاجی‌آبادی، روایت‌هایی از مرحوم حسینعلی رحیمی حاجی‌آبادی است. فرزند دیگر راوی در غیاب نویسنده توضیحاتی را درباره نگارش اثر ارائه داد و گفت: پدر مدت‌ها به بازگو کردن خاطراتشان راضی نمی‌شدند. بعد از گذشت سال‌ها و تأکیدات رهبری به ثبت خاطرات رزمندگان و آزادگان، فقط راضی شدند این خاطرات را برای برادرم بازگو کنند و تأکید کردند این کتاب تا بعد از مرگشان منتشر نشود که همینطور هم شد و اولین چاپ این کتاب در دومین سالگرد فوت ایشان در دسترس مخاطبان قرار گرفت.

 وی با اشاره به اینکه همه افراد با هر طیف اعتقادی که با ایشان آشنایی داشتند به پدر علاقه‌مند می‌شدند گفت: این کتاب خیلی از روحیات پدر را به نمایش می‌گذارد.

قلعه‌قوند نیز در توضیح انتخاب نام کتاب «تکه‌های کوچک سیب» اضافه کرد: آن لحظه که آقای رحیمی اسیر شدند، آنچنان که دست‌بسته و مجروح و خون‌آلود بودند، یک سرباز عراقی سیبی تهیه کرد و در دهان ایشان گذاشت و علت این نام‌گذاری به این موضوع برمی‌گردد.
در پایان این مراسم نیز جناب آقای اخگری، یکی از آزادگان دفاع مقدس، با مفید و آموزنده دانستن ثبت خاطرات رزمندگان و آزادگان بیان کرد: ما می‌توانیم به کمک تاثیرگذاری این خاطرات فاصلۀ ایجاد شده بین نسل‌ها را کم کنیم.