شنبه ۲۷ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۴:۱۶
مفقودالاثر در تکریت یازدهم

کتاب «گل کاشتی عباس» دارای چهار فصل و پنج صفحه ضمائم و هشت صفحه اعلام است.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): «گل‌ کاشتی عباس» روایت عباس حسین‌زاده‌خالدی، آزاده تهرانی است. اصالت این آزاده ریشه در خالدآباد نطنز از شهرهای استان اصفهان دارد.

عباس حسین‌زاده‌خالدی سال ۱۳۶۵برای خدمت مقدس سربازی به جبهه رفت و سرانجام ساعت ۵ صبح چهارم تیرماه ۱۳۶۷درحالی‌ که فقط ۴۵ روز با پایان‌ خدمت فاصله داشت و به‌سختی مجروح بود در منطقه شهابیه به اسارت درآمد. این آزاده سال‌های اسارت خود را در بندهای ۲ و ۳ اردوگاه‌ اسرای مفقودالاثر «تکریت ۱۱» در بی‌خبری خانواده سپری کرد.

کتاب گل کاشتی عباس دارای چهار فصل و پنج صفحه ضمائم و هشت صفحه اعلام است که در فصل اول به کودکی و نوجوانی، فصل دوم به دوران جنگ، فصل سوم به اسارت، فصل چهارم به آزادی می‌پردازد.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
گفتم: «عباس، وقت داره می‌گذره، من نمی‌توم برم داخل آسایشگاه و صابونم رو بیارم، می‌تونی یه‌کم بهم پودر بِدی سرم رو بشورم؟!»

به خودم گفتم ما که سرمان را با تیغ زدیم و مو نداریم، حالا چه فرقی می‌کنه با چی بشوریم، با صابون یا پودر! پودر را از عباس گرفتم و رفتم داخل حمام و با دو آفتابه آب و کمی پودر رخت‌شویی خودم را شستم. وقتی آمدم بیرون، تا چشم عباس افتاد به من، زد زیر خنده، حالا نخند کی بخند، گفتم: «چی شده عباس، چرا الکی می‌خندی؟»

گفت: «سرت مثل برف سفید شده!»

پودر لباس‌شویی کار خودش را کرده بود، تمام سرم پوست‌پوست شده بود...

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها