او افزود: زمانی برای کمرنگ شدن نسل تاریخ‌نگاران جدید در عرصه انقلاب اسلامی نگران بودم و احساس می‌کردم نسلی که باید این تکلیف را از نسل قبلی بگیرد و بپروراند چندان در صحنه پررنگ نیست، وقتی برخی در عرصه عمومی نگران انقراض نسل یوزپلنگ‌ها بودند، من و بعضی دیگر دغدغه کمرنگی نسل جدید تاریخ‌نگاران در عرصه انقلاب را داشتیم. این نسل اگرچه مدتی تاخیر داشت، اما چاپ این کتاب نشان داد که نسلی جدید و پرانرژی از تاریخ‌نگاران انقلاب اسلامی در حال بروز و ظهور است.
این پژوهشگر تاریخ بیان کرد: آنچه در چاپ کتاب اهمیت دارد کمک ناشران متعهد به این نسل از تاریخ‌نگاران انقلاب اسلامی است، چون این موضوع دغدغه مدیران فرهنگی ما نیست تا به حال مدیران فرهنگی هیچ‌گاه جلسه‌ای برگزار نکردند تا دغدغه تاریخ‌نگاران را بشنوند. آنها در کل بی‌خیال موضوع شدند و در این زمینه اگر کاری صورت گرفته و آثاری به چاپ رسیده است به دلیل تعهد و علاقه پژوهشگران انقلاب بوده که در این زمینه قلم بزنند.
یعقوب توکلی گفت: درباره کتاب باید اشاره کرد که اثر خوبی است، اما می‌توانست بهتر باشد، در این کتاب به نامه امام به میخائیل گورباچف، آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی و فتوای امام علیه سلمان رشدی اشاره شده است که کاش به صورت جداگانه درباره هر دو موضوع تحقیق می‌کردید که در این صورت خیلی موثرتر بود. برای مثال بررسی نامه امام به گورباچف در کنار بررسی وضعیت جامعه در آن زمان. از آن لحاظ به ترسیم وضعیت جامعه در زمان نوشتن نامه اشاره کردم چون در آن زمان یادم است که مذاکرات درباره جنگ تحمیلی خوب پیش نمی‌رفت.
در آن موقع در دانشگاه‌ها بحث بر سر کنار آمدن با یکی از قطب‌های قدرت در جهان بود و برخی از استادان دانشگاه‌ها خوشحال بودند که بالاخره امام خمینی(ره) راضی شد، نظم بین‌الملل را بپذیرد و به مقامات شوروی نامه بنویسد، اما وقتی متن نامه منتشر شد که دعوت به توحید بود، انگار تمام فضای محیط بین‌الملل عوض شد. سخن بر سر این بود که ایران پایش در جنگ بود اما امام دعوت به توحید را در صدر قرار داده بود و این کار امام باعث شد که فضای جدیدی در کشور صورت بگیرد.
او ادامه داد: موضوع دوم سلمان رشدی است که من تعجب می‌کنم، وقتی به این موضوع اشاره کردید چرا نامی از کتاب «محمد در اروپا» به قلم مینو صمیمی نبردید. خوب بود وقتی سراغ موضوع سلمان رشدی رفتید، به این موضوع اشاره می‌کردید که چه کتاب‌هایی در اروپا پیامبر اسلام را هدف قرار دادند، در واقع یک سلسله کتاب درباره حضرت محمد(ص) نوشته شد که بعد از آن سلمان رشدی هم جسارت کرد و کتاب خود را نوشت.
مولف کتاب «شخصیت‌شناسی تاریخ معاصر» بیان کرد: بعد از آنکه امام فتوای خود را درباره سلمان رشدی صادر کرد، در زمانی که ایران در جنگ با عراق پیش می‌رفت و کشورهای منطقه نیز همه از عراق حمایت می‌کردند، فتوای امام منتشر شد و امام گویی ذوالفقار خود را برافراشت و وارد عرصه شد. با این حرکت هم نوشتن کتاب‌های موهن پایان یافت و هم کشورهای منطقه از سنی تا شیعه ناچار شدند از فتوای امام حمایت کنند.
یعقوب توکلی گفت: در واقع وقتی در کتاب تنها از انتشار فتوای امام خمینی(ره) درباره سلمان رشدی صحبت شد، خوب بود که از جزئیات و پشت صحنه آن نیز سخن به میان میآمد و اطلاعات بیشتری به مخاطب ارائه می‌شد. اگرچه با این همه انتشار کتاب اتفاق مبارکی است و اطلاعات خوبی از تاریخ معاصر به ما می‌دهد.
سال پایانی حیات امام زیر ذره‌بین
میرشمس‌الدین فلاح‌هاشمی، مدیر انتشارات صاد گفت: کتاب اثر خاصی است که باید به آن پرداخته شود. در این کتاب رویدادهایی از تاریخ معاصر با محوریت امام خمینی(ره) به نگارش درآمده است که نیاز بود به آن پرداخته شود.
او ادامه داد: چند ماه پیش که به نشر صاد آمدم، چندین کتاب را دیدم که منتظر چاپ بودند و یکی از آنها؛ کتاب «سال آخر؛ بررسی پیام‌ها و کنش‌های سیاسی اجتماعی امام خمینی(ره) در سال پایانی حیات ایشان (1367- 1368)» بود که به نظرم آمد کتاب مهمی است و نیاز است که زودتر به چاپ برسد. تلاش شد که در ایام رحلت امام منتشر شود که متاسفانه چنین نشد.
مدیر انتشارات صاد بیان کرد: آنچه مرا ترغیب کرد که کتاب سال آخر را در اولویت چاپ قرار دهم، ذوق و ایده‌پردازی مولف بود، او با یک ایده و موضوعات جذاب سراغ سال پایانی امام رفته و سال خاص ۶۷ و ۶۸ را زیر ذره‌بین قرار داده است آنچه که تا کنون بررسی نشده است.
نظر شما